ฝ้าย

ชื่อวิทยาศาสตร์                          Gossypium herbaceum L.

ชื่อวงศ์                                      MALVACEAE

ชื่อทั่วไป                                   ไฮ่เซ่ง(ปะหล่อง), ตะแพเหมาะ(กะเหรี่ยงแดง)

ลักษณะทางพฤษศาสตร์          1.ต้นฝ้าย มีถิ่นกำเนิดในอเมริกากลางและเอเชียตอนใต้ จัดเป็นไม้พุ่มหรือไม้ยืนต้นขนาดเล็ก มีความสูงของต้นประมาณ 1-3 เมตร                                                 ลำต้นมีลักษณะตั้งตรง มีขนละเอียดขึ้นหนาแน่น

                                                2.ใบฝ้าย ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ ลักษณะของใบเป็นรูปไข่กว้าง ขอบใบเว้าลึกเป็น 3-5 แฉก ใบมีขนาดกว้างและ

                                                ยาวประมาณ 8-12 เซนติเมตร

                                                3.ดอกฝ้าย ออกเป็นดอกเดี่ยวตามซอกใบและที่ปลายกิ่ง ดอกเป็นสีเหลืองอ่อน แล้วจะเปลี่ยนเป็นสีเหลืองแกมชมพูหลังจาก

                                                ดอกบานเต็มที่

                                                4.ผลฝ้าย ผลเป็นผลแห้ง แตกออกได้ตามพูเป็น 3 ฝา ภายในมีเมล็ดมีขนยาวสีขาวห่อหุ้มอยู่

สรรพคุณ                                 ตำรับยาพื้นบ้านล้านนาจะใช้ใบฝ้าย ผสมกับใบมะม่วง ใบมะนาวป่า ใบขมิ้น ใบไพล และใบตะไคร้ นำมาต้มเคี่ยว 

                                                ดื่มกินเป็นยารักษานิ่ว

                                     เมล็ดฝ้ายใช้ผสมกับแก่นข่อย แก่นฝาง หัวตะไคร้ เลือดแรด นำมาต้มกับน้ำดื่มเป็นยารักษาอาการประจำเดือนผิดปกติข้นคล้ำ 

แหล่งอ้างอิง                            https://medthai.com//ฝ้าย/