หญ้าขัดใบยาว

ชื่อวงศ์                            Malvaceae

ชื่อทั่วไป                          หนานช่าง(ม้ง), หญ้าขัด,หญ้าขัดใบยาว(คนเมือง), ถ้อม,ทอมทัก,แญ็นทอมถัก(ลั้วะ) - หญ้าขัดมอน หญ้าข้อ (ภาคเหนือ) นาคุ้ยหมี่ 

                                       เน่าะคุ้ยเหม่ เน่าะเค้ะ หน่อคี้ยแหม่ (กะเหรี่ยง- แม่ฮ่องสอน) ยุงกวาด ยุงปัด (ภาคกลาง)

ลักษณะทางพฤษศาสตร์ 

ไม้ล้มลุก ลำต้นตรง สูง 1-2 ม. ตามกิ่งมีขนนุ่มหรือค่อนข้างเกลี้ยง 

ใบ เดี่ยว เรียงเวียนห่าง รูปใบหอก กว้าง 4-10 มม. ยาว 2-5 ซม. ปลายใบแหลม หรือเรียวแหลม โคนใบกลมหรือมน ขอบใบจักฟันเลื่อย ผิวใบมีขนรูปดาวประปราย หรือเกลี้ยงทั้ง 2 ด้าน ก้าบใบยาว 4-6 มม. มีขนนุ่ม หูใบรูปเส้นด้าย ยาว 7-10 มม. ติดทน 

ดอก สีเหลือง ออกเดี่ยว หรือคุ่ตามง่ามใบก้านดอกยาว 4-12 มม. มีขน มีข้อต่ออยู่กลางก้าน กลีบเลี้ยงโคนติดกันเป็นรูปถ้วยตื้นๆ ยาวประมาณ 6 มม. ปลายแยก 5 แฉก ปลายแฉกเรียวแหลม ดอกบานกว้าง 8-10 มม. กลีบดอกรูปไข่กลับ ปลายกลีบกลมโคนสอบแคบ ยาว 6-7 มม. มีขน เกสรเพศผู้ติดกันเป็นหลอด ยาวประมาณ 4 มม. มีขนแข็งประปราย ก้านชูอับเรณูเรียวเล็ก อับเรณูสีเหลือง 

                                        ผล แบบผลแห้งแตก รูปค่อนข้างกลม ประกอบด้วย 4-9 ซีก ส่วนมากมี 5-6 ซีก ยาว 3.5 มม. ปลายมีหนามสั้น 2 อัน ผิวมีลาย 

สรรพคุณ                     

ลำต้น ต้มในน้ำแล้วนำน้ำที่ได้มาอมบรรเทาอาการปวดฟัน(ม้ง) 

                                ราก แช่น้ำดื่มร่วมกับหญ้าปากควาย ตะไคร้ เปลือกมะกอก แก้อาการอ่อนเพลีย ทั้งต้น เอาไปต้มหรือแช่น้ำดื่มเป็นยาแก้เบื่อ 

                                ราก ต้มน้ำดื่ม แก้อาการปัสสาวะไม่ออก(คนเมือง)

                                 กิ่งและลำต้น ตากแห้งแล้วมัดรวมกันใช้เป็นไม้กวาด(ม้ง,ลั้วะ,คนเมือง)

ราก เข้ายาฆ่าเชื้อ ลดอาการอักเสบ แก้ไข้ แก้โรคกระเพาะอาหาร เป็นยาสมาน ขับเหงื่อ แก้โรคประสาท แก้โรคทางเดินปัสสาวะ แก้ลำไส้อักเสบเรื้อรัง และผสมกับขิงรับประมาณครั้งละ 1ช้อนชา วันละสองครั้ง แก้อ่อนเพลีย ใบ ทำให้อุ่น ทาด้วยน้ำมันงาใช้แปะบริเวณที่เป็นหนอง เป็นยาทำให้แท้ง ตำคั้นน้ำ ทา หรือพอกสิว ฝี ตุ่มหนอง

แหล่งอ้างอิง                            http://eherb.hrdi.or.th