Introductie

Het is interessant om na te denken over de omstandigheden waaronder Sri Vishnu Sahasranama Stotram tot stand kwam. Yudhishthira, de oudste van de vijf Pandava's, was mentaal uitgeput door de oorlog met de Kaurava's en de ellende van dood en lijden die was veroorzaakt door de oorlog waarin hij een belangrijke rol had gespeeld. Bhishma, zijn dierbare grootvader, lag op zijn sterfbed. Met zijn overlijden dreigde zijn onvervangbare wijsheid, gebaseerd op de ervaringen van zijn lange leven van deugdzaamheid, rechtschapenheid en toewijding, verloren te gaan voor de wereld. De wijze Vyasa en Sri Krishna adviseerden Yudhishthira, die zelf een belichaming was van rechtschapenheid en deugd, om Bhishma om advies te vragen over alle aspecten van het leven waarover hij twijfels had. Yudhishthira deed wat hem werd aangeraden, en er volgde een reeks dialogen tussen hen beiden, onder leiding van Heer Krishna Zelf en andere grote wijzen, waaronder Vedavyasa. In een van deze sessies vroeg Yudhishthira Bhishma om advies over de gemakkelijkste en beste manier waarop de mensheid blijvend geluk, gemoedsrust en verlossing van alle gebondenheid en verdriet kan bereiken. Dit was de setting waarin Sri Vishnu Sahasranama Stotram door Bhishma aan Yudhishthira werd doorgegeven, met het welzijn van toekomstige generaties ook in gedachten, als onderdeel van het advies dat Bhishma gaf in antwoord op de bovenstaande vraag.

De compositie 

De volgende sloka in de proloog van de Sri Vishnu Sahasranama Stotram identificeert enkele belangrijke aspecten met betrekking tot de compositie van de stotram:

vishnor nama sahasrasya vedavyaso mahamunih |

chandonustup tatha devo bhagavan devaki sutah ||

Sri Vedavyasa is de rishi van Sri Vishnu's duizend namen, d.w.z. de wijze die de duizend namen aaneenrijgde zoals ze door Bhishma aan Yudhishthira werden onthuld.

Anushtup (acht lettergrepen per kwart) is het metrum. Heer Krishna, de zoon van Devaki, is de Heer die aanbeden wordt.

Er zijn meer dan veertig commentaren op de Sri Vishnu Sahasranama Stotram. Het commentaar van Sri Adi Sankara is het vroegste. Sri Parasara Bhatta, op discipel van een discipel van Sri Ramanuja, heeft een gedetailleerd commentaar geschreven. Sri Satyasandha Yatiswara van de Dvaita-school is een andere prominente commentator. Sri Vishnu Sahasranama Stotram, samen met de Bhagavad Gita, is een integraal onderdeel van het epos Mahabharata, gecomponeerd door Sage Vedavyasa (Vyasa is ook degene die de veda’s in classificaties heeft ingedeeld, net als wij ken ze vandaag).

Van alle commentaren die Sri Sankara op onze religieuze geschriften heeft geschreven (de Bhagavad Gita, de Brahma Sutra's, enz.), was die op Sri Vishnu Sahasranama Stotram de allereerste. Sri Sankara benadrukt het belang van het reciteren van de Vishnu Sahasranama Stotram in zijn Bhaja Govindam (geyam gita nama sahasram...). Er worden over het algemeen zes redenen genoemd voor de grootsheid van de Stotram. Deze zijn:

1. Het is de essentie van de Mahabharata.

2. Wijzen zoals Narada, de Alwars en componisten, waaronder Sint-Tyagaraja, hebben herhaaldelijk verwezen naar de "Duizend Namen van Vishnu" in hun devotionele werken.

3. De persoon die de duizend namen aaneenrijgde als onderdeel van de Mahabharata en deze voor de wereld bewaarde, was niemand minder dan de wijze Vedavyasa, de belangrijkste kenner van de Veda's, en beschouwd als een incarnatie van Vishnu (vyasaya vishnu rupaya vyasa rupaya vishnave namo...).

4. Bhishma is van mening dat het de beste en gemakkelijkste van alle dharma's is, of het middel om bevrijding van alle gebondenheid te bereiken. 

5. Het is algemeen aanvaard dat het chanten van deze Stotram verlichting geeft van alle verdriet en leidt tot geluk en gemoedsrust.

6. Het is in overeenstemming met de leringen van de Bhagavad Gita, Narayaneeya, enz.

De bovengenoemde redenen om het belang van Sri Vishnu Sahasranama Stotram te illustreren, worden des te duidelijker wanneer we de personen opnoemen die betrokken waren bij de gebeurtenissen die tot de stotram leidden. Het was niet het advies van een gewoon persoon dat werd gevraagd. Geen gewoon persoon zocht het advies, en op aandringen van een gewoon persoon werd het advies gevraagd.

Bhishma was de zoon van Moeder Ganga en een persoon die geheiligd was door zijn onwrikbare toewijding aan Heer Krishna, en iemand die al zijn zintuigen had beheerst en overwonnen. Yudhishthira was de zoon van Dharma en zelf een beoefenaar van rechtvaardigheid, rechtschapenheid, waarheid, eerlijkheid en integriteit. Vyasa was de kenner van alle Veda's. Heer Krishna was getuige van de hele gebeurtenis rond het advies en de openbaring van de gemakkelijkste en beste manier om geluk en gemoedsrust te bereiken, gegeven door Bhishma aan Yudhishthira. Zoals we weten, is dit advies in de vorm van Sri Vishnu Sahasranama Stotram. Er is geen andere rechtvaardiging nodig om de grootsheid te erkennen van de opvoeding die de mensheid via het medium van Sri Vishnu Sahasranama Stotram door Vyasa en Bhishma wordt gegeven.

De Organisatie 

De Sri Vishnu Sahasranama Stotram, zoals gedrukt voor chantdoeleinden, bestaat uit drie delen:

1. Een proloog, die de achtergrond schetst van waarom de Stotram door Bhishma aan de grote en rechtvaardige Yudhishthira werd meegedeeld.

2. De duizend namen van Vishnu, georganiseerd in een poëtische vorm in 107 strofen, in de anushtup chandas (een metrum met acht lettergrepen in een kwart), met twee kwarten per regel en twee regels per strofe.

3. De phala sruti, of een beschrijving van de voordelen die kunnen voortvloeien uit het chanten van de Stotram.

Bovenstaande is de typische indeling van veel stotrams, bijvoorbeeld de Lakshmi Ashtottara Satanama Stotram, waarmee velen van ons bekend zijn.

De proloog 

In het inleidende deel van de Vishnu Sahasranama Stotram stelt Yudhishthira Bhishma zes vragen over hoe de mensheid geluk kan bereiken. Deze zijn vervat in twee strofen, beginnend met "kim ekam daivatam loke" in de Stotram. Deze vragen zijn:

1. Wie is de Ene (Allerhoogste) Godheid?

2. Wat is het hoogste doel van het leven?

3. Door de gunstige eigenschappen van welke Godheid te prijzen, zullen mensen welvaart in deze wereld en gelukzaligheid in de volgende bereiken?

4. Door te mediteren op welke Godheid zullen mensen welvaart in deze wereld en gelukzaligheid in de volgende bereiken?

5. Door het reciteren van welke mantra zal de mens bevrijd worden van de gebondenheid van de cyclus van geboorte en dood?

6. Van de drie hierboven genoemde middelen (d.w.z. recitatie, lofprijzing of archana en meditatie), welke is op basis van je uitgebreide ervaring en kennis de beste manier om de genade van de Allerhoogste Godheid te verkrijgen?

Bhishma's antwoord op bovenstaande vragen volgt in de volgende tien strofen. Naar zijn weloverwogen mening overwint een mens alle zorgen in deze wereld door met onverdunde toewijding de Duizend Namen van de Eeuwige Persoon te reciteren, Hem altijd met toewijding te aanbidden, op Hem te mediteren, Hem te verheerlijken, Hem te groeten door voor Hem neer te knielen en Hem te aanbidden (dhyayan, stuvan, namasyamsca, yajamanas tameva ca).

Bhishma voegt eraan toe dat van alle dharma's de dharma of beoefening van dienstbaarheid aan de Lotusogige Heer Krishna, zonder enig verlangen naar voordeel, door middel van aanbidding (archana) en hymnische lofprijzing (stava), de beste dharma is. Merk op dat het prijzen gemakkelijk is, alleen bestaat uit spreken en geen materiële opoffering of lichamelijke inspanning vereist. Het staat open voor iedereen en heeft geen hulp van, of afhankelijkheid van, anderen nodig. Andere vormen van aanbidding kunnen geld of andere middelen vereisen om de aanbidding uit te voeren, of de noodzaak om anderen te belasten voor hun betrokkenheid (bijvoorbeeld een priester die instructies geeft over de methode van aanbidding, enz.). Om de naam van God te chanten, zijn er ook geen beperkingen aan de asrama (d.w.z. brahmacharya, grihasta, enz.) waartoe iemand behoort, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de beperkingen die de Veda's opleggen aan het uitvoeren van de ceremoniële rituelen met offervuur. Er zijn ook geen vereisten met betrekking tot tijd, plaats, zuiverheidsstatus, enz., voor het chanten van de stotram. Het belangrijkste element van het chanten als middel om de genade van de Heer te verkrijgen, is de oprechtheid en zuiverheid van geest, en er is geen andere beperking of overweging.

Samenvattend vraagt ​​Yudhishthira aan Bhishma: "Gezien mijn wanhoop en bedroefde gemoedstoestand, wil ik de minste inspanning leveren en er het meeste voordeel uit halen, namelijk verlichting van mijn wanhoop. Kunt u mij vertellen hoe ik dit kan doen?" En Bhishma's antwoord is: "Chant de duizend namen van Heer Krishna MET TOEWIJDING.

Dit vereist geen andere inspanning dan de bereidheid om te chanten. Dit is de beste manier om verlichting te krijgen van alle ellende, verdriet en zonden."