Introductie

De Veda's leggen veel onderwerpen uit, waaronder de ziel, metafysica, God en superieure wezens die in hogere planetaire systemen leven. De meeste van deze onderwerpen kunnen niet worden bewezen of weerlegd door de moderne wetenschap, omdat ze buiten het bereik van experimenten vallen. Men kan alleen experimenten uitvoeren met dingen of wezens die lager zijn dan hijzelf. Men kan vrij experimenteren met levenloze materie of zelfs met dieren, maar men kan niet experimenteren met wezens die machtiger zijn dan hijzelf. Een onderzoeker kan experimenteren met ratten en konijnen, maar hij kan bijvoorbeeld geen experimenten uitvoeren met de president van de Verenigde Staten. Tenzij hij akkoord zou gaan om te komen en op hem te worden geëxperimenteerd, zou de onderzoeker verbijsterd zijn. Evenzo kan men geen experimenten uitvoeren met God: of hij accepteert de door Hem gestelde voorwaarden, of hij zal niets krijgen.

Wetenschap is gebaseerd op experimenten en is daarom per definitie geen effectief hulpmiddel om kennis te vergaren over God, de ziel of hogere wezens, evenals subtielere entiteiten of hogere niveaus van realiteit die buiten onze zintuiglijke waarneming liggen. Dit zijn onderwerpen die altijd buiten het bereik van moderne onderzoekers zullen blijven. Men kan de Veda's accepteren of niet, maar feit is dat er geen andere bron is die gedetailleerde kennis over deze onderwerpen geeft. Dat is een gebied waar de Veda's een monopolie hebben, kunnen we wel zeggen.

Er is echter een deel van de Vedische kennis dat overlapt met de moderne wetenschap: kosmologie. De Veda's geven kennis over de structuur van het universum, evenals belangrijke historische gebeurtenissen die door experimenten bewezen of ontkracht kunnen worden.

Dit is een heel belangrijk punt, want als bewezen wordt dat de kosmologische kennis van de Veda's correct is, dan is dit een heel sterk punt dat al het andere in de Veda's correct is, inclusief alle spirituele kennis. Als de kosmologische kennis van de Veda's echter door de moderne wetenschap kan worden ontkracht, dan is dit een even sterk punt dat al het andere in de Veda's onjuist kan zijn en dat alles in feite slechts een grote fantasie kan zijn.

De Britten in India hebben er goed aan gedaan om de Purana's in diskrediet te brengen met hun valse vertalingen en valse propaganda, in die mate dat zelfs de meeste Indiërs geloven dat de Purana's slechts mythen zijn. Als gevolg hiervan worden andere delen van de Veda's ook niet serieus genomen en worden mensen beroofd van de spirituele kennis die ze bevatten. Zodra de Purana's in diskrediet zijn gebracht, worden mensen automatisch sceptisch over de kennis uit de Bhagavad-Gita en andere boeken met spirituele kennis.

Het probleem met de kosmologie van de Purana's is dat het een beschrijving van de wereld biedt die verschilt van onze zintuiglijke waarneming. Het is niet gemakkelijk te begrijpen en nog moeilijker te harmoniseren met recente kosmologische ontdekkingen. Velen lezen het 5e canto van de Srimad Bhagavatam en raken onder ernstige twijfels. Moet ik geloven dat de aarde plat is en dat de mannen nooit naar de maan zijn gegaan om een ​​toegewijde van Krsna te worden?

Toen de eerste Apollo-missie landde, waren velen sceptisch of ze echt naar de maan gingen. De kwaliteit van de beelden was vrij slecht en het geschil met de USSR en andere factoren riepen veel vragen op bij veel mensen. Velen begonnen zich af te vragen of die eerste missie niet gewoon een soort hoax was. Srila Prabhupada zelf schreef een brief waarin hij een aantal vragen stelde over de landingen.

Met de daaropvolgende Apollo-missies, evenals sondes uit de USSR, Europa, China en India, begon het bewijs zich echter op te stapelen. Hetzelfde bewijs werd door verschillende bronnen geverifieerd, waardoor het erg moeilijk werd om te betwisten dat mensen inderdaad naar dit stuk rots gingen dat rond onze planeet draait en dat we de maan noemen.

Op dezelfde manier is het heel gemakkelijk om te bewijzen dat de aarde die we met onze zintuigen kunnen waarnemen niet plat is. De Grieken deden dat meer dan 2000 jaar geleden met behulp van eenvoudige experimenten. Vooral tegenwoordig, nu zoveel informatie slechts een Google-zoekopdracht verwijderd is, wordt het steeds moeilijker om alle wetenschappelijke informatie hierover als hoax af te doen.

Ik bestudeer de Veda's, en met name de boeken van Srila Prabhupada, sinds 1992. De raadselachtige beschrijvingen van het universum in het 5e canto van de Srimad Bhagavatam zijn een onderwerp dat me altijd heeft geïntrigeerd. Door de jaren heen ben ik het echter beter gaan begrijpen, geholpen door het onderzoek van Sadhaputra Prabhu, Drutakarma Prabhu en vele anderen.

In dit boek probeer ik "op de schouders van reuzen te staan", door te delen wat ik in de loop der jaren over dit onderwerp heb geleerd en door een eenvoudige en inclusieve uitleg te geven over hoe je de kosmologische kennis van de Purana's kunt begrijpen. Als bonus zullen we bestuderen hoe de moderne wetenschap de kennis van de Srimad Bhagavatam daadwerkelijk bevestigt, wat behoorlijk verbazingwekkend is, aangezien de Purana's meer dan 5000 jaar geleden zijn geschreven.

Hoe de wijzen uit de oudheid data konden geven voor het ontstaan ​​van het zonnestelsel, het ontstaan ​​van het heelal zelf en massa-extincties waarvan moderne onderzoekers pas onlangs de data hebben ontdekt, is een vraag waar moderne wetenschappers nog steeds geen antwoord op hebben.