BUNKERS IN DE OOSTHOEK

De bunker in de Lijnvissersstraat is een restant van een communicatiegroep die bestond uit twee, in 1943 bebouwde, bunkers in beton en een 10-tal bakstenen constructies die in het begin van de Tweede Wereldoorlog gebouwd waren. In de nog bestaande bunker bevind zich het commando gedeelte.

Op het dak van de ondertussen verdwenen telefooncentrale had men met oude bakstenen een ruine van een huis als camouflage van deze bunker aangebracht.

De telefooncentrale beschikte over een open garage die mogelijk moest dienen om er de moto of fiets van de estafette in onder te brengen.

Zowel de telefooncentrale als de communicatie zijn een Sonderkonstruction = Afwijkend van de Regelbau, de standardbouwwijze.

Deze bouwwijze werd toegepast daar waar de situatie een afwijking op de Regelbau vereiste.

Dit maakt dat de bunker in de Lijnvissersstraat een uniek exemplaar is.

Het betreft een combinatie van een gevechtsstand en een verbindingsbunker (knooppunt van verbindingen, uit naar verscheidene plaatsen.

De aanbouw is een aangepaste zender-ontvangerstand voor spraakverbindingen via stralenbundels. Dit systeem werd ontwikkeld om niet verstoor- en/of afluisterbare communicatie mogelijk te maken. Naargelang de gebruikte zender/ontvanger waren verbindingen over een afstand van 2-3 km (lichtbundel) tot +/- 210 km mogelijk. (Dezilmeter Wechselsprechgerät)

Met dank aan Guido Mahieu (tekst) en Jacky Launoy (foto's).

BUNKER C O C (Commando Operation Center)

Gelegen De Pannelaan

Het ex-militair domein bevat immers 5 bouwwerken van diverse omvang.

Het bijzonderste gebouw bestaat uit een commandobunker (COC: Commando Operation Centre ) van 36 m lang op 13 m breed waarvan 1 bouwlaag bovengronds en een centraal gedeelte dat 1 verdieping onder de grond zit. In de omgeving bevindt zich een pompstation voor de watervoorziening. Bij de ingang van het domein staat een wachtlokaal met daarachter een administratief gebouw en er tegenover een bareelhuisje . Verder bevat het domein heel wat infrastructuur zoals wachthokjes , betonpaden , een betonnen platform , betonnen palen , houten palen putten een hekken , prikkeldraad, diverse bouwafval, glas en ijzeren pinnen.

In 1994 bouwde het Amerikaans leger een merloen) uit betonnen platen waartegen een berm werd opgeworpen bestaande uit een mengsel van zand en klei afkomstig van grond die vreemd is aan de site. Dit werd gebouwd ter bescherming van een CTR-installatie aan de zuidzijde van G1. Aan de noordzijde van G1 bevinden zich 3 ingegraven brandstoftankjes en het ventilatiesysteem van de bunker

De bunker was van het type binnenin zoals men ziet in films van de slag om Engeland. Een groot plottingbord helemaal beneden en daarboven een houten balkon waarop de officieren de situatie konden volgen.

De bunker is helemaal niet bestand tegen bombardementen want het dak is maar 30 cm dik. De buitenzijde was vroeger als een huis beschilderd om niet op te vallen op luchtfoto's.

Binnenin was er een grote airco-installatie van Daikin, centrale verwarming en het drinkwater werd ter plaatse opgepompt via een nabijgelegen pompstation.

Later bouwden de Amerikanen er naast een ILS-systeem omgeven door een merloen in polderklei. Deze installatie had als functie de US-Airforce te begeleiden in het kader van oefeningen zoals REFORGER (Return of Forces to Germany). De vliegtuigen landden dan eerst in Koksijde, vooraleer naar Duitsland verder te vliegen.

Een aantal reserveofficieren uit De Panne nam soms aan die oefeningen deel om de troepen op te vangen op B-Koks.

Tekst Jacky Launoy, met dank.