Onze brandweerdienst

Reeds in de 19de eeuw, werden er in De Panne vakantieverblijven voor de rijkere lui uit het binnenland gebouwd. In 1865, werd een "Règlement Général de Police" opgesteld. De Artikels 29 en 30 behandelden de voorzorgmaatregelen tegen brand.

Toen De Panne nog een gehucht van Adinkerke was, werd in 1906 al geopperd om de bevolking tegen brand te beschutten en een brandweerkorps op te richten.

Onder bevel van René Follet, werd op 12 fabruari 1907 het brandweerkorps van de gemeente Adinkerke-De Panne opgericht (arsenaal in de Kasteelstraat). In 1912 startte De Panne met een eigen vrijwilliggerskorps.

Na de dood van Rene Follet wordt alfons Staelens tot bevelhebber aangesteld. In 1927 wordt hij opgevolgd door Rene Hendrickx. In 1937 neemt deze eervol ontslag.

LIJST VAN DE BEVELHEBBERS SINDS HET ONTSTAAN VAN DE ZELFSTANDIGE GEMEENTE IN 1911.

1911 - Cdt Remi Follet

1914 - Cdt René Hendrickx

1937 - Cdt Georges Demolder

1940 - Olt. Oscar D'Haveloose (waarnemend bevelhebber)

1942 - Oscar D'Haveloose (effectief bevelhebber)

1960 - Cdt-dienstchef Germain D'Haveloose

1988 - Lt-dienstchef Georges Maezele

1989 - Lt-dienstchef Luc Brouckxou .

In 1937 voerde het Ministerie van Binnenlandse Zaken een reorganisatie van de brandweerdiensten in België uit.

Dit omvatte o.a. :

- Een inspectiedienst werd opgericht. Zo o.a. werd een inspecteur aangesteld voor de provincies Oost-en West-Vlaanderen samen.

- Zonder aan de autonomie van de gemeenten te raken, werd er een indeling in gewesten uitgevoerd. Zo, in onze regio, was dit één gewest voor de gemeenten Adinkerke, De Panne, Koksijde, Oostduinkerke.

- Er werden cursussen voor kandidaat-officier ingericht. Voor Vlaanderen ging deze door in de brandweerkazerne van Gent. Enkel diegenen die dit brevet behaalden konder door de gemeenteraad tot officier bevorderd worden. In De Panne slaagde enkel Oscar D'Haveloose, en dit met onderscheiding !

Georges Demolder, die reserve-commandant bij het leger was, werd hierdoor vrijgesteld van het volgen van de cursussen.

Remi Decuman moest in het onderofficierenkader blijven en werd dus adjudant.

Deze beide heren waren schepen, hierdoor wellicht kregen zij onmiddelijk een graad, zonder voordien reeds in het korps ingelijfd te zijn.

Tijdens de bange meidagen van 1940 zorgde de brandweer voor het kanaliseren van de talrijke vluchtelingen, voor voedselbedeling, het verrichten van politiediensten, het kloppen van wachtdienst en brandaarden blussen.

De sirene voor vliegtuigalarm stond op het brandweerarsenaal, maar ze kon niet overal in de gemeente worden gehoord. Met een handbediend sirenetje, geplaatst op de vrachtwagen van waarnemend bevelhebber D'Haveloose, werd er in de gemeente rondgereden om de bewoners en vluchtelingen voor het gevaar te verwittigen.

Door de bombardementen van het vliegveld van Koksijde, werd De Panne even regelmatig door de Engelse RAF getroffen. De brandweer moest praktisch elke dag voor kleine en zware branden uitrukken. Enkele ervan : de gasketels van de Oosthoek, het munitiedepot in de "Repos Ste-Elisabeth". Toen de bezetter triomfantelijk binnentrok, hadden de pompiers al die dagen gezwoegd om honderden branden te blussen midden van rondvliegende projectielen, brokstukken en puin !

De brandweer werd verplicht een "bestendige wacht" in het leven te roepen. Onder bevel van Oscar D'Haveloose werden 16 pompiers aangeworven die dag-in dag-uit in achterurenshiften in het arsenaal 27, Kasteelstraat op post waren. Later werd deze uitgebreid tot 24 man en 3 wachtposten, nl in het brandweerarsenaal, op de villa "Star" op de Kykhill en op de toren van de St-Pieterskerk. Deze laatste werd de "loerdienst" genoemd omdat de manschappen van uit die hoogte een goed zicht hadden op de kom van de gemeente en op de duitse stellingen in de duinen.

In 1995 wordt een nieuw gebouw opgericht ipv het verouderde in de Kasteelstraat.

Alle personeelsleden van onze brandweerdienst zijn vrijwilligers.

FOTOALBUM

ZIE OOK DEEL VERZET