Einde van de oorlog
De Panne werd door de Canadezen, begin September 1944, bevrijd. Tsjechen, Polen, Britten werden later ingezet in de strijd tegen het bolwerk Duinkerke, waar nog een belangrijke Duitse troepenmacht was ingesloten. Duitse patrouilles verschenen geregeld in de Pannese duinen.
De Tsjechische gesneuvelden liggen begraven op de militaire begraafplaats te Adinkerke, aan de Kromfortstraat, waar ieder jaar een herdenkingplechtigheid wordt gehouden.
De "koninklijke" villa's werden bij de aftocht van de Duitse troepen in brand gestoken en opgeblazen.
De bomen van het sparrenbos dat zich in de duinen op een boogschut van deze villa's bevond, werden gekapt en aangewend als "asperges" op het strand om een landing te beletten.
"Soldatenkino"
Duitse instellingen in de duinen
In de Westhoek hadden de Duitsers in het netwerk van verdedigingslijnen ook een ontspanningcentrum. Het zogenaamde Duitse Theater, de "Victoriabunker" genoemd, werd na de oorlog nog een tijdlang uitgebaat als dansgelegenheid, maar werd dan uiteindelijk opgeruimd met de bunkers en verbindingswegen. Hij stond ten Westen van de huidige Consciencelaan.
Verhaal van Dhr Germain Dezeure, Oud-Schepen van De Panne.
Informatie Germain D'Haveloose.
De bevrijding van de Westkust
9 Septembr 1944
De Queen's Own Cameron Highlanders rukken op naar De Panne.
Er worden 88 kanonnen ingezet door majoor Dale Harris, want vanuit De Panne wordt er nog gevuurd door de vijand die terugtrekt richting Duinkerke.
Ter hoogte van "Moeder Lambiek" ging Mw Lavens de Canadezen tegemoet en bood hen bloemen aan, maar een Duitse sluipschutter schoot de vrouw dood.
Aan "Moeder Lambiek", tussen Adinkerke en De Panne, wacht Mw Lavens, Germaine Bossier, de Manitoba Dragoons op. Ze verbleef gedurende jaren in Canada. Ze biedt hen bloemen aan en er wordt een foto gemaakt, maar een achtergebleven Duitse sluipschutter schiet de dame dood. De verslagenheid is groot.
De Camerons in De Panne
De Queen's Own Cameron Highlanders of Canada komen aan op de Markt van De Panne
De eerste Canadezen die De Panne bevrijdden. In het midden, de moeder van Johny Recour.
Met dank aan Johny Recour.
De Duitse batterij, naast Kindervreugde, wordt buiten spel gezet, het regiment rukt op naar Duinkerke. Overal dreigen mijnenvelden en ondermijnde wegen. De Pannenaars zijn behulpzaam bij het lokaliseren ervan en helpen door de vijandelijke posities, de batterijen aan te duiden.
Zware bombardementen met Typhoons halen niets uit. De bunkers zijn onderling verbonden, ze hebben voorraad in overvloed, de Duitsers verkeren dus in de meest gunstige positie.
De gevechten zullen nog verscheidene dagen duren, met veel verliezen voor de Canadezen. De Duitsers bijten zich stevig vast in Duinkerke, de watergordel wordt uitgebreid.
Honderden vluchtelingen uit Frans-Vlaanderen worden in De Panne op het stadhuis en het Rode Kruis ontvangen en daarna in hotels ondergebracht.
De watergordel rond Duinkerke
Op 25 September '44 openen de belegerde Duitsers in Duinkerke de zeesluizen. De laagste gronden van de Moeren liggen 3 m onder water.
Het zal er tot 6 Januari 1946 blijven.
In Adinkerke staan 308 ha onder water.
Op 6 Oktober '44 neemt de Tsjechische Pantserbrigade de blokkade van Duinkerke over. Ze vestigen hun hoofdkwartier in het kasteel van Wormhout. In heel de Westhoek zijn er trouwens Tsjechen gelegerd : in het college van Veurne, in het kasteel van Wulveringhem, op het domein Cabour.
Kasteel Ste-Flore in de Moeren onder water
Tsjechische Cromwellpantsers op de Markt te De Panne
Tsjechische troepen
Op 7 Mei 1945 kapituleert Duitsland. 12.000 Duitse soldaten verlaten Duinkerke via Adinkerke en Veurne.
Naar "De Bevrijding in Beeld", Wilfried Pauwels en Carlos Van Louwe.http://docs.google.com/Doc?id=dcjkcdd3_1ckvndvg3&hl=e
Het strand in augustus 1945 - de kabines zijn terug, de heerlijke gewoontes ook. Op de foto : Sylvain Recour, Frans Wydoodt, Joseph Recour. Met dank aan Johny Recour.
ONTDEKKINGEN NA DE OORLOG
Dankzij Luc Herman, 2 afbeeldingen van ons oorlogsverleden
Vriendelijk dank Luc.
Deze bunker verdween onder het huidig gebouw "Montreal" en het wandelpad. Zie foto's hieronder
De Duitse feestzaal werd een "Tea-room" na de bevrijding. Let op de Belgische vlag en het terras.
Gebouw "Montreal"
Wandelpad, tussen H. Consciencelaan en de Esplanade. foto's jvdh
DE BEVRIJDING IN DETAIL
September 1944 : 66 jaar geleden : de geallieerden zijn daar !
01 SEPTEMBER : de 21ste legergroep van Generaal B. Montgomery staat in Arras.
03 SEPTEMBER : Brussel is bevrijd.
05 SEPTEMBER : Antwerpen is bevrijd.
02 - 03 SEPTEMBER : de 1ste Poolse pantserdivisie van Generaal Stanislaw Maszek steekt de Somme over.
05 SEPTEMBER : bevrijding van St-Omer.
06 SEPTEMBER : bevrijding van Poperinge - Ieper - Roeselare.
07 SEPTEMBER : voorafgegaan door de Manitoba Dragoons, rukt de 4de Canadese Pantserdivisie van Generaal Foster, via Loo, naar Diksmuide.
De 2de Canadese Infanteriedivisie van Generaal Foulkes staat in Bourbourg.
Via Izenberge gaan ze naar Alveringem. Ze zijn gelukkig dat de Belgen hen in het Engels kunnen te woord staan, wat de Fransen niet konden.
De streek rond Veurne was onder water gezet door de Duitsers.
09 SERPTEMBER : het South Saskatchewan regiment rukt naar Nieuwpoort
De Queen's Own Cameron Highlanders naar De Panne,
Tussen de Canadezen : Leona Vermeersch, moeder van Johny Recour (voor de bakkerij), rechts naast de soldaat, Eliane Theelen.
Met dank aan Johny Recour
THANK YOU BOYS !
de Fusiliers Mont-Royal naar Koksijde
Ze ondervonden een lichte weerstand. er worden 88 kanonnen ingezet door Major Dale Harris, waarna het schieten ophield.
10 SEPTEMBER : artilleriesteun van het Saskatchewan Regiment, dat gevecht levert ten Noorden van Nieuwpoort.
11 SEPTEMBER : Typhoons bombarderen de batterij Groenendijk.
12 SEPTEMBER : de batterij Groenendijk geeft zich over. Er wordt aan zijn bevelhebber, Majoor Gunter von Gündell gevraagd de batterij van Westende te bepraten, zodat ze zich ook overgeeft, maar von Gündwell weigert. Na een zware aanval van de Saskatchewan geeft ze zich toch over.
DE TSJECHEN
Op 6 oktober 1944 neemt de Tsjechische Pantserbrigade de blokkade van Duinkerke over.
Ze bestaat uit 4270 man, met Cromwell tanks, onder het bevel van Generaal Aloïs Liska (1895-1977).
Gen. B. Montgomery met Gen. Aloïs Liska
Cromwell tank
Hij vestigt zijn hoofdkwartier in het kasteel van Wormhout (FR)
Wat overblijft van het kasteel van Wormhout
(rue du 8 mai). foto jvdh
De soldaten zijn o.m. gelegerd in het college van Veurne en het kasteel van Wulveringhem.
De squadron 5012 van de Royal Air Force wordt ingezet.
Vanaf 15 maart 1945 komen de eerste Mosquito's (squadrons 418 en 605) aan te Koksijde. Ze voeren nachtelijke raids uit op Duitsland en verkennings vluchten boven Duinkerke.
Op 20 maart beschieten de Duitsers nog het vliegveld van Koksijde.
In de nacht van 3 op 4 april 1945, wagen de Duitsers een aanval langs het strand en bij de Spijcker en een tweede op 9 april, beiden mislukten (maar goed !).
7 mei 1945 : Duitsland capituleert !
De Duitse vice-admiraal F. Frisius (1895 - 1970), die het bevel over Duinkerke voert, geeft op 08 mei zijn troepen over (12.000 soldaten) aan generaal Liska op het kasteel te Wormhout.
Admiraal Friedrich Fririus.
Naar het boek " De Bevrijding in Beeld", Wilfried Pauwels.
De Tsjechen, die zo'n zware periode achter de rug hadden, werden niet met open armen in hun land ontvangen, de Communisten waren daar ondertussen aan de macht gekomen. Verscheidene keerden terug bij ons en in het Noorden van Frankerijk.
Tot ongeveer maart 1945, bleven Hitlers superieure wapens slachtoffers maken
V 1
V 2
V 3 HDP