Na een jaar

Na een jaar komt het weer als zwellend water,

een rivier die geniepig haar oevers verraadt,

door velden sluipt als jonge vossen, zich aan

straten bezat, met geduldige lippen langs kamer-

muren naar boven leest. Het drijft ons ongezien

de zolder op waar wij elkaar nooit verstuurde

brieven voorlezen en - doorgestoken kaart -

een koffer vinden met oude kleren. Jij speelt

de vrouw die er nooit is geweest. Ik haar

minnaar. Hij mag het niet weten. Wij scheppen

een feest als een snel smeltend ijsje, een dag

met veel te kleine handen, tot door de kieren

het water teruggetrokken is, de koffer dicht-

slaat, het huis wordt gesloten. Na een jaar

geen voetstappen in het achtergebleven slib.

(eerder verschenen in Met twee messen, Lannoo, Tielt, 1996)

© mark naessens