Na een jaar
Na een jaar komt het weer als zwellend water,
een rivier die geniepig haar oevers verraadt,
door velden sluipt als jonge vossen, zich aan
straten bezat, met geduldige lippen langs kamer-
muren naar boven leest. Het drijft ons ongezien
de zolder op waar wij elkaar nooit verstuurde
brieven voorlezen en - doorgestoken kaart -
een koffer vinden met oude kleren. Jij speelt
de vrouw die er nooit is geweest. Ik haar
minnaar. Hij mag het niet weten. Wij scheppen
een feest als een snel smeltend ijsje, een dag
met veel te kleine handen, tot door de kieren
het water teruggetrokken is, de koffer dicht-
slaat, het huis wordt gesloten. Na een jaar
geen voetstappen in het achtergebleven slib.
(eerder verschenen in Met twee messen, Lannoo, Tielt, 1996)
© mark naessens