Het Personeelsfeest

nu met een das om

nu met hun vrouwen opgesierd als kerstbomen

komen ze aangeschuifeld rond Het Hoofd

(met dame even verlegen neerbuigend glimlachend)

heffen het glas dat ze nog lang mogen enzovoort

van stijfheid stram in nauwe schoenen

in benepen gefemel

in positie kiezen om bij Het Hoofd aan tafel te zitten

dan na het lauwe eten

dan na de toespraken de laureaten van trouwe dienst

tien twintig jaar onderbetaald ja knikken slikken

(een onnozele blikken schaal als aandenken)

nodigt muziek ten dans goedkoop uit de recorder

de vrouwen jeuken iedereen kijkt naar iedereen

niet ik niet die van mij

schaapachtig smoezend wie durft eerst met de dame?

later als de das uit

later als het zuipen laveloos luisteren naar dezelfde praat

graaien tasten in het duister zoenen op de mond

(blijf gvd met uw poten van mijn wijf)

flappen ze hun waarheid uit met nog meer woorden

op –oten stoten glazen om gerinkel gewauwel steeds

schuiner scabreuzer

dat hij ze kust Het Hoofd de pot op met zijn winkel