Het gerucht

Ik trek een streep onder wat gezegd is.

Het stelt niets voor: een bos prei, een ladder

in nieuwe kousen, een winkelhaak van woorden.

Waar is wat iemand denkt dat waar is.

(De uitgever had het veel te druk met zijn inkomen)

Ik trek aan het kortste eind omdat dat binnen

handbereik ligt. Niets schrijf ik uit, houd alles

binnen als een hamster. Het gerucht doet de

ronde, maar is nog niet bij jou langs geweest.

(Oude monnik bekent kleur: hij is voor de vrouwen)

Ik sta stil bij een woord, wik en weeg het,

mijn linkerhand voelt hoe teveel het is, het kwam

door het raam als een vlinder, vloog zich

te pletter tegen het licht, dit trage niet meer bewegen.

Misschien kom jij ook vanzelf, of nooit.

Buiten alle proporties, een ophoping van wanhoop,

armelijk naakt als een sparrenbos. O het gaat

goed met mij, méér krijg ik niet over jouw lippen.