Jaarmis

Met doorzichtige lippen van glas reeds

nipt zij van de wijn alsof zij weet wat

gebeuren moet, hoe onafwendbaar de

middag, het museum, de koffie, de vraag

en hoe voorspelbaar haar antwoord, als

een doek dat elk jaar wordt herschilderd,

een boek aan zijn negentiende druk,

een film in London in de regen.

De sleutel, de kamer. Het lijkt een plot

van drie stuivers. Het wordt een hoogmis

met wierook. Op de liturgie van het uit-

kleden volgt de verrijzenis van het vlees.

Het eeuwig leven is zo voorbij.

© mark naessens