Jaarmis
Met doorzichtige lippen van glas reeds
nipt zij van de wijn alsof zij weet wat
gebeuren moet, hoe onafwendbaar de
middag, het museum, de koffie, de vraag
en hoe voorspelbaar haar antwoord, als
een doek dat elk jaar wordt herschilderd,
een boek aan zijn negentiende druk,
een film in London in de regen.
De sleutel, de kamer. Het lijkt een plot
van drie stuivers. Het wordt een hoogmis
met wierook. Op de liturgie van het uit-
kleden volgt de verrijzenis van het vlees.
Het eeuwig leven is zo voorbij.
© mark naessens