Verjaardag (2)

voor B.

Twee cijfers klappen om als tijden in een station,

op spoor vijf ontspringt een trein en even later

een landschap, stieren stuiven uiteen, een vrouw

wuift, overwegen worden gesloten, horizonten

sterven keurig in volgorde en jij, overgeleverd

aan de wetten van nooit of nu, neemt uit je tas

een spiegel, door die spiegel loopt een spoor

met daarop een trein en in die trein een vrouw,

wegen gaan open, kinderen komen aangelopen,

op horizonten staat orde noch maat, daar ontstaat

een station en even later - een spoor zonder tel -

wuiven alle landschappen, klappen alle tijden.