De Receptie

Ze trekken een grens en noemen haar receptie.

Een kathedraal van glas en licht. Logo in neon,

net een ijspegel. Twee pogingen tot een stoel.

Diploma met zegel als bij een banketbakker.

Uit zijn context gerukte buxus. Een klok maakt

ook het wachten meetbaar. Er is over nagedacht.

De deur als een draaikont, zet je zo weer op straat.

Achter de balie gaat een bleek meisje kopje onder.

Drenkeling in een doolhof van telefoondraden. Uit

de diepten van de poel komt een man met papieren

het decor verstoren. Verborgen voor onbevoegden in

het voorhof, zoemen de zwarte missen van de economie.