Gedicht van de maand mei

De kennis voorbij

Over niets nog verwonderd, alles in formules gevat,

mysteries tot moleculen ontleed, liefde een chemisch

proces in de genen, geboorte geprogrammeerd,

leven logisch verklaarbaar, ziekte een vergissing

van de natuur. Nooit meer een vraag zonder antwoord.

In de sterren staat niets meer geschreven, het heelal

is verkend (geen god gezien), de ruimte veroverd,

lichtjaren liggen in breedbeeldfoto's uitgestald.

Maar waar kunnen wij nog ademhalen, nog huiveren

van vrees voor het einde, de laatste dromen verbergen?

Waar zijn de bedden voor pijn en verdriet, de holen

voor angsten en leed? Toon ons een schuilplaats.