Gedicht van de maand april

Als de borden zijn gebroken (*)

Als ik je zo nog noemen mag, liefste, verbreek

dan voorzichtig het trotse vlies van je zwijgen.

Gisteren was glas - alle scherven zal ik verzamelen

met vingertoppen geduld, haarfijn herslijpen

tot een dag die nooit heeft bestaan.

Argeloos gevangen in de fuik van je argwaan

zochten mijn zinnen een uitweg, mikten verwijten

als messen in de roos van je teerste gevoelens.

Woord voor woord klom het kwik van mijn woede.

Onze relatie leek ineens een boek zonder letters,

klok zonder wijzers, een trein die nooit is vertrokken.

Alle woorden zal ik herschrijven, de tijd vertragen

met tederheid, ramen openen op een landschap

vol bloemen, als ik je weer liefste mag noemen.

(*) titel ontleend aan een gedicht van Ed Leeflang