Embedded Files
Vrijdag 17 oktober
Vrijdag 17 oktober
Hoogste tijd voor een volgend tripje. Dit keer hebben we echt een plan. Vandaag naar Fritzlar in de deelstaat Hessen. Dan een week herfstvakantie met Do, Maurits en z’n twee dochters Zora en Marijn in een huisje in Tsjechië. Na die week willen we een paar dagen naar Didi in Beieren en dan gaat het echt los. Althans zo is het plan! We gaan de Giro d’Italie rijden. Schrik niet: We doen dat natuurlijk met de auto. Dat zal al de nodige uitdaging geven.
Melvin kwam gisteravond eten en bleef slapen. We hadden hem al ruim een maand niet gezien. Super gezellig, maar ons geplande vertrek om 8.30 uur werd niet gehaald. Enfin, 10.00 uur was ook een mooie vertrektijd.
Fritzlar, een schilderachtig plaatsje, ligt tegen de steile oever van het riviertje de Eder. Het is een goed bewaard gebleven stadje dat in de Tweede Wereldoorlog nauwelijks schade heeft geleden en dat is goed te zien.
We hebben een fijne camperplek direct achter “Der Graue Turm”. Dit is de oudste stedelijke afweertoren van Duitsland! Wouw! Wel eentje met een martelkamer en een gevangenis! En met een fantastisch uitzicht. We wandelden door de de oude straten, langs andere oude torens, een stuk van de de stadsmuur, het klooster, en….. de kerk van Bonifatius, opvolger van de heilige Wigbert. Één van de aan hem toegedichte wonderen is: toen de miswijn op was, plukte hij een paar druiven, perste deze in de kelk en ra ra ….. deze veranderde terstond in wijn. Prachtig!
Fritzlar is strategisch gelegen tussen de gebieden van de Franken en de Saksen. Op een kruising van wegen, was het een belangrijke stopplaats voor vele vorsten. De stad speelde een grote rol als gastheer van Rijksdagen, Synodes en keizers. Deze ligging leverde ook nadelen op, want regelmatig lag Fritzlar te midden van de strijd tussen Franken en Saksen, tussen religieuze en wereldlijke machthebbers en tussen katholieke en protestantse vorsten. De stad is vaak belegerd, meerdere keren ingenomen en geplunderd, maar altijd weer opgebouwd.
Wat wij vaker gezien hebben in Duitsland en ook hier is het volgende . Op vele voordeuren zie je een * met de cijfers 20 en de letters B+M+C en weer twee cijfers. Tijd om uit te zoeken wat dat is?
De afkorting *b+m+c (of C+M+B) op een huisdeur is een christelijke huiszege die betekent 'Christus Mansionem Benedicat' (Christus zegene dit huis). De letters verwijzen ook naar de initialen van de Drie Wijzen uit het Oosten: Caspar, Melchior en Balthasar. De 20 staat voor de 21e eeuw en de cijfers, bijvoorbeeld 25, staan voor het jaartal. Dus 2025! Het plusteken staat symbool voor het christelijke kruisteken. Dit gebruik is een traditionele huiszege die vaak met Driekoningen (6 januari) wordt aangebracht door de initialen samen met het jaartal boven de deur te krijten. Nou, dat weten we dan eindelijk!
Tijd voor een drankje: daar heeft John altijd een goede neus voor. We mochten met hond binnen bij Restaurant-Café-Bar Das Nägel. Dat beviel zo goed, dat we direct gereserveerd hebben voor het diner. En dat was heerlijk met heel aardige en attente bediening. En….. Duits eten.
Zaterdag 18 oktober
Zaterdag 18 oktober
Heerlijk geslapen. Het is hier doodstil. Voordat we verder reden, wandelden we het oude stadje in voor koffie.
John is nog even vastgeketend, zoals dat vroeger ging als je te schande werd gezet.
Het is prachtig herfstweer. Strakblauwe hemel en droge, koude lucht. We kregen een beetje het wintersport gevoel. Bij de Italiaan op het terras aan de oude marktplaats koffie gedronken met uitzicht op de marktkramen en de prachtige oude “vakhuizen”. Een super leuke stop, maar tijd om door te gaan naar Tsjechië.
Enerzijds is het zonde om met dit mooie weer in de auto te zitten, anderzijds maakt het de reis nog vele malen mooier. We wisselden snelwegen af met N- of B-wegen. Wat een prachtig en uitgestrekt land is Duitsland toch. Door heuvels kregen we ook steeds fantastisch mooie vergezichten vol met herfsttinten. De rit ging langs “Schlossen”, altijd hoog op een heuveltop, en door kleinere plaatsen, waaronder Bad Bruckenau. Duidelijk is dat hier in de zomer veel toerisme komt, want het is hier ongelooflijk mooi wandelen en fietsen.
Do belde. Zij zijn in de biologische supermarkt in Bamberg. Vraag of wij iets voorbij Bamberg op hen kunnen wachten en of Zora en Marijn met ons mee mogen rijden. Dan kunnen ze fijn tekenen aan onze camper tafel. Ter info: ook daar zijn autogordels. Dat werd een reuze gezellige rit met het voor ons o zo bekende dierenspel.
We hebben een super 8-persoons huis iets buiten Milíře (Tachov).
Een vrijstaand huis midden in de natuur. De houtkachel stond al aan. Heerlijk! Auto’s uitladen en nog net voor donker een wandeling. Toch fijn dat we een zaklamp bij ons hadden, want onder de bomen is het al heel snel heel donker. Letterlijk uitgelaten kwamen we weer thuis. Do en Mau zorgden voor een lekker avondmaal. Zora en Marijn gingen schaken. Wat een gezelligheid!
Zondag 19 oktober
Zondag 19 oktober
Do was vroeg op en gingen wandelen. Het heeft gevroren vannacht wat de omgeving nog mooier maakte. Zij kwam een jager tegen en na enig gebabbel stelde hij zich voor: Ik ben Hein, een neef van Jan Willem waarop Do antwoordde: Hi, ik ben Do, een nicht van Jan Willem. Reuze grappig!
De anderen genoten van een rustige start. Daarna maakten we met z’n allen een lange wandeling. Er is zoveel te zien in het bos. Reuze grote mierenhopen, echt ingenieus hoe die kleine beestjes dat voor elkaar krijgen. Veel paddenstoelen, waaronder de cantharel, de zwam parasol, de boletus, de rood met witte stippen paddenstoel. Natuurlijk nog veel meer, maar helaas ben ik daar niet erg in thuis.
Wij hebben ruim twee uur geslenterd door het bos. Heerlijk zonnig weer en heerlijke temperatuur.
's Avonds waren we uitgenodigd bij Jan Willem en Lenka met nog 30 anderen: volwassenen en kinderen. Het was uitermate gezellig. Een aantal wilde de Formule 1 zien. Geen probleem. En wijn, bier en andere drank ruimschoots voor handen. Het was al 23.30 toen we op huis aan gingen.
Maandag 20 oktober
Maandag 20 oktober
Ook vandaag een rustige start. Pas tegen de middag gingen we op stap. We gingen naar het vlakbij gelegen stadje Tachov. John en ik op de fiets, de anderen met de auto. Met de fiets kun je door het bos via de Mže naar Tachov. De Mže (Duits: Mies) is een 103 kilometer lange bronrivier van de Berounka in Duitsland en Tsjechië. De rivier ontspringt in het uiterste noordoosten van de Opper-Palts in het Griesbacher Wald. De bron bevindt zich in de gemeente Mähring. Na ongeveer twee kilometer passeert de Mže de Duits-Tsjechische grens. In Tsjechië passeert zij de steden Tachov en Stříbro. In Pilsen komt de rivier samen met de Radbuza en gaan ze samen verder als de Berounka. Wij zijn tot Tachov gegaan. Een hartstikke mooie tocht.
John en ik moesten nog wat shoppen, Do, Mau en kids gingen wandelen. Maar ja, al snel honger en dan loopt zo’n plan in duigen. Enfin, langs de rivier eea gegeten en toen maar besloten bij het Kattenhuis wat te gaan drinken. Dit was ook weer zo leuk! Een vijftal totaal verschillende katten met heel veel katten speelgoed en daar tussendoor tafels/stoelen voor bezoekers. Zelfs de onderzetters waren hoofden van katten. Heerlijke smoothies, warme chocola, etc. Hilarisch!
Terug naar huis. Do wilde graag fietsen. Met de auto stopten we bij een waterrijk gebied met meerdere beverdammen. Ook zag je goed waar de bevers bezig waren een boom “om te kappen” en hoe zij de bast weg eten. ‘s Avonds was het pannenkoekenfeest.
Dinsdag 21 oktober
Dinsdag 21 oktober
John was er vroeg uit om Tinus uit te laten. Bij het ontbijt besloten we om naar de dierentuin in Pilzen te gaan. Struisvogels, kangoeroe, lepelaars en andere vogels, leeuwen, aapjes, neushoorn, giraffes, wisent, slangen, wolven, impala, eland, tijger etc. Tot slot het “Dinopark”. We voelden ons allemaal net kleine kinderen. Wat een pret!
Het is een mooie dierentuin, met behoorlijke ruimtes voor de dieren. Tussendoor informatie over de plantengroei van een bepaald leefgebied. Aan het einde nog een veelheid aan muisachtigen. Een leuke en leerzame dag, maar ook heel vermoeiend. Het was al donker toen we naar huis reden.
Woensdag 22 oktober
Woensdag 22 oktober
Een miezerige dag met vele mooie momenten. Zora liet Tinus uit, John bracht thee op bed, Maurits verzorgde het ontbijt samen met Zora (verrukkelijke roerei) en Marijn (tafel gedekt met een verrassing onder de borden). Do en ik bleven lezend in bed. Na het ontbijt, nou ja bijna brunch, kwamen de computers op tafel. Do, Maurits en John togen aan het werk. Ik ging een haarband haken voor Do. Voor Marijn en Zora had ik al een muts gemaakt.
Ook al miezert het, Tinus moet toch uit. Dus ging ik met Marijn wandelen. We namen ieder een tas mee en gingen op zoek naar leuke items voor een herfststuk. Echt zoeken hoef je niet. De bodem ligt bezaaid met bladeren, takjes met mos, boomschors, naaldtakken en de kastanjes vallen op je hoofd. Onderwijl zagen we veel paddenstoelen waaronder (gegoogeld) de stinkende parasolzwam. Alleen wat los op de bodem lag, mocht mee. Een best groot stuk hout bedekt met mos moest mee. Marijn tilde deze op en heeft dit de hele weg terug naar huis gedragen. Petje af. Om een uur of drie kwam Louise, de 7-jarige dochter van Lenka en Jan Willem, spelen. Wat een pret hadden Marijn en Louise. Na wat soep en fruit gingen John, de meisjes en Tinus het bos in. Do en ik gingen een fietstocht maken. De zon kwam zelfs even tevoorschijn. De natuur, de rust, de schoonheid van het Boheemse Woud is gewoonweg adembenemend. En….. slecht weer bestaat niet, slechte kleding wel!
Toen wij terugkwamen waren de kinderen torens aan het bouwen van dunne latjes. Kijken hoe hoog je kunt komen, voordat ‘ie omvalt. Louise moest zelfs op een stoel gaan staan. Toen Lenka haar dochter kwam ophalen, hebben we nog even gezellig gekletst.
Tijdens het koken kwam DJ John in actie.
In disco sfeer werd al dansend en swingend het eten voorbereid.
En dan is het bedtijd en dan is er rust. Maurits kreeg uitleg van John over Maps-vermeldingen. Ik ging aan de slag met mijn wekelijkse boekhouding voor Stayci. En tot slot van deze “miezerige” maar o zo gezellige dag deden we nog een spelletje: 6 dobbelstenen met letters: binnen de tijd van 2 minuten moet je zoveel mogelijk Nederlandse woorden en geen afkortingen opschrijven. En zo was het pardoes twee uur ‘s nachts.
Donderdag 23 oktober
Donderdag 23 oktober
Ook vandaag was het een druilerige dag. We besloten thuis te blijven. Er moet nog genoeg auto worden gereden. Het werd een dag van spelletjes, knutselen en lezen. Toen het harder begon te regenen, moest er plots gewandeld worden. Laarzen aan en plu”s mee. We klauterden dwars door het lekker fris ruikende bos over zachte mosbodem langs talloze kleine stroompjes. We zagen duidelijk sporen van herten en varkens. Ook Tinus pakte steeds de geur op en rende dan als een dolle met zijn neus over de grond. Gelukkig luistert hij goed, zodat hij niet uit het zicht verdween. Er zijn heel, heel veel paddenstoelen. Wat jammer dat wij niet weten welke eetbaar zijn. Op enig moment zagen we een hert die met grote sprongen van ons wegrende. Het stopte met regenen. John stelde voor dat we allemaal op een eigen stobbe (= boomstronk of boomstomp) gingen staan en de bewegingen van de takken na gingen doen. Eerst zachte wind, toen steeds hardere wind. Er volgden nog enkele Qigong oefeningen. We deden natuurlijk allemaal braaf mee. Twee uur later kropen we weer voor de haard.
Na het eten kregen we een modeshow, gevolgd door de Vogeltjesdans. Hilarisch.
Zora wilde met mij schaken. Na 6 zetten stond zij schaakmat. Oeps, heel eerlijk: deze zag ik ook niet aankomen. Wel heb ik haar de “Herdersmat” geleerd. Zij ging toen met haar vader schaken, die aldus met vier zetten verslagen werd.
Vrijdag 24 oktober
Vrijdag 24 oktober
Laatste dag. In de ochtend werd er al serieus geschaakt. Na een uitgebreid ontbijt werden de eerste spullen ingepakt. Maar eerst nog een modeshow. De Catwalk werd in orde gemaakt. Alle vijf kwamen we in mooie creaties en Zora was de organisator. Daarna ging de kleding de koffers in. Een late lunch en toen met de auto naar Lesna voor een spannende wandeling. Na 2,5 uur (11 km) kwamen we terug bij de auto. Bij de supermarkt nog wat inkopen en …. nog een uurtje wachten op Do. We zijn niet meer naar de beverdammen gegaan. Een volgende keer. Thuis de haard aan en schaken.
Het was een super mooie, gezellige en ontspannen week in het huis Düm u Lesa.
Page updated
Google Sites
Report abuse