Vertrek
Voorbereiding
Je bent niet zomaar weg. Zo van; deur dicht en gaan.... We hebben namelijk geen idee hoe lang we wegblijven. Thuis zijn koelkast en vriezer leeg, uitgezet en schoongemaakt. Dat wat we er nog in stond, is verplaatst naar de buscamper. Ziggo (TV en internet) is opgezegd. De planten van balkon zijn weggedaan. De Skoda is verkocht. We hebben de buscamper en natuurlijk nog mijn ouwetje: de Morris Cabrio. Dan de kleding: we willen niet zoveel meenemen, maar we moeten wel met verschillende temperaturen rekening houden. Dus eerst alles uitgestald wat leuk/praktisch is om mee te nemen, daarna stukje bij beetje weer 3/4 terug in de kast. En natuurlijk gaan de fietsen, de kajak, klettersteig uitrusting en bergwandel spullen mee.
Vertrek op donderdag 27 april (Hiep hiep hoera, Melvin's verjaardag)
Op Koningsdag begin middag reden we weg met twee auto's. De kopers van de Skoda wonen iets voorbij Arnhem. Onze eerste bestemming is Ede-Wekerom en Ermelo waar mijn nichtje de organisator is van een internationale cross en waar John en ik hebben toegezegd te zullen assisteren. Dus was het geen extra moeite voor ons om de auto weg te brengen. Er viel een pak van John af toen de auto was overgeschreven en het geld op onze bank stond.
Einde middag de auto geparkeerd op de Valouwe. We kijken uit over de paardenwei. Tinus ging direct op verkenning en kwam al snel terug met twee honden van mijn zusje. We zijn in de tuin gaan borrelen. Eindelijk een zonnetje en warm genoeg om even buiten te zitten. Tegen vijven werd het fris en hebben we een wandeling gemaakt over de hei en de cross verkend om vervolgens bij Willem en Jolande bij de open haard te dineren.
Vrijdag 28 april
Vroeg op! Voor ons is 6.30 uur nog nacht! Maar we moesten om 8.00 uur in Ermelo zijn en helpen met het opbouwen van o.a. de dressuur-ring. John was stalmeester onder toeziend oog van parkeerbeheerder Dolf. Die twee hebben tijdens hun taken wat afgekletst. Non-stop! Onze buscamper werd een soort secretariaat. En al vanaf 8.00 uur kwamen de veewagens aanrijden. De organisatie waar welke veewagen of trailer mag staan moet je niet onderschatten. En ook het toekennen van de gereserveerde paardenboxen is nog een dingetje. Hengsten, hengstige merries, sjacherijnige paarden, genoeg redenen waarom bepaalde paarden niet naast elkaar kunnen staan en er dus geruild moet worden. Late aankomst en niet gezien door de vet betekent isolatie. Stro of krullen in de box en toezien dat er niet meer werd meegenomen dan toegestaan. En om te zorgen dat het niet al direct een zootje zou worden, was paardenstront opvegen ook een doorlopend klusje. Daar moeten de ruiters zelf voor zorgen, maar helaas wordt dat nog weleens “vergeten”. Enfin, vele handen minder werk is gedurende zo’n evenement zeker waar.
'Waar is de vetcheck? Was een veel gestelde vraag. Best makkelijk want dat was 10 meter bij de stalmeester vandaan. Wie was de vet? Dat was voor ons een hele grote verrassing: Bobby Bary van der Wiel! Die wij kennen vanaf peutertijd en hebben veel avonturen samen met de kinderen van Hélène en Wolter en onze kinderen beleefd. Jaren niet gezien en dan staat ze daar ineens voor onze neus, zoooo leuk!
Om drie uur was alles piekfijn in orde en kon de dressuur starten. Natuurlijk moet er voor de innerlijke mens worden gezorgd, dus ging ik de cappuccino’s, thee, frisdrank rondbrengen en tegelijk meerdere keren de formulieren van de dressuur ophalen. Ondanks de regen bleef iedereen in opperbeste stemming. Ik heb vandaag 26.073 stappen gezet. ‘s Avonds heeft de catering voor warm avondeten gezorgd. John had vooral overdekt zijn werk kunnen doen, maar ik was blij dat ik onder een terrasverwarmer zat, waardoor - toen we terug gingen naar onze camper - mijn kleding weer helemaal was opgedroogd.
Zaterdag 29 april
Ook vandaag weer om 7.00 uur op. Geen straf, want het is hartstikke mooi weer. Snel ontbijtje in de camper en we gingen weer aan de slag. De vrijwilligers, de jury, de ehbo’ers parcoursbouwers voorzien van koffie, thee, broodjes e.d. werd mijn taak. Voor elf uur had ik al ruim 12000 stappen gezet. Reden dus om de fietsen van de bus af te halen. Mijn fiets werd de cateringfiets. In het mandje de koffie en de thee thermoskan met bekertjes, melk en suiker. De fietstas werd volgestouwd met water en frisdrank. Mijn nichtje Wendela kwam met stokbroden en beleg. En daar ging ik weer op pad, toch maar lopend, daar alle belegde stukken stokbrood los op een dienblad lagen. ‘s Middags mocht ik ook nog snikkers, mars e.d. uitdelen bij het rondje “drinken”. Om half vier was het de laatste ronde.
Vandaag is een verrassingsfeest voor Melvin georganiseerd in Harmelen en daar wilden wij graag op tijd bij zijn. Het werd een gezellige boel. Guusje had een heerlijke taart gemaakt en ‘s avonds waren er gepofte aardappelen van de barbecue met verrukkelijke - door Do en Maurits - gemaakte sausjes. Er was een groot vuur en nou ja gewoon een heel gezellige sfeer. Om een uur of tien reden wij terug naar Ede-Wekerom waar de volgende dag de cross wordt gereden. Wendela en een stuk of 7 vrijwilligers waren nog op. Je begrijpt: daar gingen we nog “even” bij zitten met een glaasje wijn (of 2 of 3).
Zondag 30 april
Vandaag de cross op de Valouwe.
Joepie, uitslapen! Pas iets voor tienen werden wij verwacht. John was ingezet als - in geval van een ernstig ongeval - de familie begeleider. Ik was helemaal vrij. Nou ja - eventjes. Koffie werd gezet, de thee stond klaar en …….. oeps ……. Stroomuitval! Even geen koffie. Maar bij alle hindernissen zaten dorstige vrijwilligers. Dus werd ik met mijn fiets weer ingezet met thee en frisdrank en fietste ik over de ruiterroute hobbel de bobbel van hindernis naar hindernis. De koffie liefhebbers zouden later worden voorzien.
Het was weer een prachtige dag met veel zon en veel blije mensen. Gedurende deze drie dagen was ik echt de meest geliefde persoon. Alle vrijwilligers waren zo blij als ik weer langs kwam. Het was een fantastische dag en een geweldig evenement en alle vrijwilligers konden nog even in de zon genieten van drank en pizza.
Maandag 1 mei
John en ik werden een beetje brak wakker. Met dank aan mijn nichtje Wendela: zij nam de laatste groep aanwezige vrijwilligers mee naar huis voor nog een laatste slokje. Het woord "laatste" is een ruim begrip. Het waren hele gezellige dagen en vandaag ….. ach, kan ook morgen. We zijn gebleven op de Valouwe. Mijn zusje en zwager zijn inmiddels vertrokken naar Tsjechië en een ander nichtje verblijft deze week in hun huis. Wij ernaar toe. Het begon met koffie, toen douchen, lekker op het terras lunchen en kijken naar de paarden en pardoes een kudde roodwild. Vervolgens maar besloten pas morgen te vertrekken, dus ging ik met mijn nichtje Yvonne boodschappen halen. Nog geen 100 mtr vanaf het huis stak een best grote wolf over! Oei oei, we stonden stil, fotocamera in de aanslag met het idee dat er nog een roedel zou volgen. Helaas! Of eigenlijk: niet helaas.
Na een herstel slaapje van mij hebben we heerlijk geborreld in de namiddag zon, gegeten bij de open haard en daarna onze buscamper geparkeerd op de hei, vlakbij de waterpartij. Met gehoorapparaten maken de kikkers een hels kabaal, zonder hoor ik helemaal niets daarvan! Bizar!
Dinsdag 2 mei
Opnieuw wijziging in onze plannen. Ik kwam er vanochtend achter dat mijn rijbewijs nog thuis ligt. Beetje lastig als je een paar maanden wilt gaan toeren. Dus eerst op huis aan. Snel rijbewijs gepakt + nog een paar boodschappen bij "onze" Hoogvliet. Om 12.50 uur zijn we dan echt vertrokken. Tank volgegooid + KM-stand: 33.910.
Prachtige dag met veel knalgele akkerbouw en ook veel knalgele bloeiende planten langs de snelweg. Bij Beuningen even pauze en natuurlijk Tinus even eruit. Doorgereden naar Laachersee waar vrije camper plekken zijn. In deze mooie omgeving een lange wandeling gemaakt met Tinus. Het was best koud, maar strak blauw. Inmiddels met Melvin contact gehad en onze coördinaten gedeeld. Hij gaat in zijn eigen gebouwde Camperbus naar Oostenrijk voor een vervolgcursus Paragliding. Hij kon een paar dagen eerder weg en bood ons aan samen te gaan klettersteigen. Om half twaalf 's avonds kwam hij aanrijden. Eerst eten en bijpraten in onze verwarmde camper, vervolgens nog een kruiswoordpuzzel. Met z'n drieën komen we een heel eind.