Vrijdag 2 mei

Op naar Galicië. Al meerdere reizen ons doel, maar altijd zorgde het weer ervoor dat we dit oversloegen. Ook nu is er veel regen voorspeld, maar dit keer laten we ons niet weerhouden. Ook vulden we geen water aan, scheelt weer 70 kilo. Maar om ook nog even te wachten met tanken??? We hadden een prachtige rit door kleine plaatsen en veel natuur van ongeveer 110 km. We reden vanuit Bragança via Carragosa door Parque Natural de Montesinho de grens over bij Hermisende. Fantastisch mooie kronkelende weg met kleurige begroeiing, steeds hoger en minder bomen. Wel waarschuwingsborden met “Pas op voor overstekende bejaarden”. Hilarisch! We hebben nauwelijks een auto gezien. En geen benzinestation. 

In Spanje reden we naar Castrelos en daar een stuk snelweg naar Verin. Met nog voor 20 km brandstof waren we volgens John ruim op tijd. Vanaf Verin ging het naar Laza, een gehucht met smalle straten en een bocht die we hadden kunnen nemen met tig keer vooruit / achteruit. Een man kwam aanrennen en zei ons dat we terug moesten en hoe wel te rijden. Enfin, geparkeerd en door de plaats gewandeld. Oud en wat moet je hier? Gelukkig kreeg John een “Eureka” moment: hij wilde via landelijke wegen naar Vilar de Barrio rijden en had daarom een extra stop toegevoegd aan de route. Ook Vilar de Barrio stelt weinig voor. Maar er is een gratis gemeente camperpark met services naast een openlucht zwembad en de nodige fitness apparaten. Ook hier geen mens! In het dorp zijn drie kroegen en een restaurant. Slechts één bar was open. En…. een kleine supermarkt. Na deze geweldige ontdekkingsreis dronken we rode vermouth op het terras (gewoon de stoep). Tel je zegeningen: het was praktisch de hele dag droog geweest met af en toe een zonnestraal.

Zondag 4 mei

De hele nacht heeft het geregend. Wandelen door de bossen is uitgesloten. Alleen wandelen of fietsen over de doorgaande wegen, maar dat vinden wij minder leuk. Dus naar een stad. De akkers en weilanden langs de snelweg leken wel moerassen. In Ourense vonden we een goede parkeerplaats vlakbij het oude centrum. 

Ourense is vooral bekend om de thermale baden. Helaas zijn deze op dit moment gesloten. We wandelden de oude binnenstad in. Het eerste wat ons opviel, was de grote leegstand bij de winkels en in meerdere straten hing een rioollucht. Dat kan te maken hebben met de enorme hoeveelheid neerslag van de afgelopen tijd. Op het eerste plein was een wedstrijd gaande van zelfgemaakte beelden of voorstellingen dat een beetje doet denken aan onze bloemencorso. Alleen is het hier bekleed met mos of zo. Rondom de oude kathedraal waren in de kleine straatjes heel veel restaurants met allemaal druk bezette terrassen. Een geweldige sfeer! Het is moederdag, dus wellicht daarom. Wij gingen ook onder een parasol zitten. Het kan ieder moment weer gaan regenen. Na de lunch slenterden we nog wat rond. De stad maakt een verwaarloosde indruk. Het lijkt wel of de mensen wegtrekken. Best jammer, want Ourense heeft een lange geschiedenis. Enfin, wij wilden hier niet blijven. Op naar een camping in de plaats Barbantes aan de rivier Miños. Dit was ook niet geweldig. Verder dus, nu naar Ribadavia. Bingo!

Ribadavia was in de middeleeuwen de hoofdstad van het koninkrijk Galicië. Nu was er het wijnfeest van deze streek gaande (Ribeiro). We vielen zogezegd met de neus in de boter! 

Nadat we het wijnfeest hadden bezocht en uiteraard wijn hadden geproefd, liepen we langs de ruïne van het kasteel, door de smalle straatjes van de oude Joodse wijk en over een plein met een paar restaurants en terrassen. Deze plaats is een echte aanrader! Zó leuk. Er is ook nog een echt ouderwetse wijnbar vol met vaten waar de wijn nog gedronken wordt uit bekers van klei. 

In de omgeving kun je wandelen en fietsen en ook zijn er de warme, geneeskrachtige baden van Prexigueiro. 

Donderdag 8 mei

Koffie in de oude stad van Lugo. Dus weer 150 treden en de rest omhoog. Genietend van de koffie keken we naar de bewoners. Allemaal goed en smaakvol gekleed. Een lust voor het oog. Vervolgens onze wandeling over de stadsmuur met bogen of toegen (boogconstructies) die gebruikt werden voor oa schietgaten. De bovenkant is zo breed, dat er een auto overheen kan. Veel trappen zijn afgesloten, maar je kunt zeker op 4 plaatsen erop of af. En dan nog een helling waar vroeger paard en wagen en nu dus een werkauto op en af kan. Vanaf de muur kun je de stad aan beide kanten goed bekijken. De nieuwe stad is duidelijk helemaal niet nieuw. Veel wordt en veel moet nog worden gerestaureerd. Maar ook deze stad is de moeite waard. Toen we de kerk inwilden, kwam een Spaanse vrouw tierend naar buiten. “ridículo, absurdo, no voy a participar en eso, no tener que pagar normalmente para entrar a una iglesia!” (belachelijk, absurd, daar doe ik niet aan mee, toch niet normaal te moeten betalen om een kerk binnen te mogen gaan). Wij zijn het volmondig met haar eens. Dus gaven we maar geld aan de bedelaar naast de ingang.