Heerlijk geslapen. Vandaag door naar Frankrijk met nog een stop in Pamplona. Oei oei, waarschuwing op het dashboard. Er is iets mis met de verlichting. Blijkt de elektrakabel van de fietsendrager bijna gebroken te zijn. De stop in Pamplona werd dus niet op een leuk groot plein, maar in een industriewijk om dit euvel te laten herstellen. Hele prettige garage en vlakbij een super goede koffie tent met lekkere tostadas en bocadillos. Daarna pakten we onze computers en gingen in de receptie van de garage aan het werk. John met de wijkvereniging en onze blog, ik voor Stayci. We lopen behoorlijk achter. Na twee uur was de auto gerepareerd en konden we verder. Ik had nog zoveel werk, dat ik in de auto doorging met Hotspot. Na een klein uur en steeds veelvuldiger de oh’s en ah’s van John ben ik gestopt en voorin gaan zitten.
We reden via N135 Auritz : een prachtige - tot nu toe verreweg de mooiste - route door de Pyreneeën. Alles zo mooi met nieuw groen (was op de heenweg nog kaal of beginnend groen). We reden door meerdere kleine dorpen over enorm kronkelende stijgende en afdalende wegen over en door steile en ruige bergen. We gingen bij Arneguy de grens over. Volgens John de mooiste grensovergang als je van zo’n zeer bochtige weg over de bergen houdt. Na de grens ging de weg over in de D933 door een meer glooiende vallei. Ook heel, heel erg mooi. En wat een mazzel hadden we met het weer. De hele dag was er regen voorspeld, maar joepie joepie - die hebben we nauwelijks gezien. Bij Saint-Jean-Pied-de-Port, weer een hele mooie plaats met veel Camino gangers, overwogen we te overnachten. Enfin, het ging miezeren. We reden door, verder over D933 naar Amou waar we vorig jaar ook hebben gestaan. Daar is elektra en wifi, zodat we ons computerwerk konden inlopen. En dan ‘s avonds uit eten. Om half acht liepen we deze plaats in. De keuze - zo bleek - was een heel duur restaurant of een tappabar. Wij kozen voor het laatste. Een gezellige barman bediende ons, maar slechts één tapa: een bordje met verschillende plakjes worst en serranoham. Dan alleen maar wat drinken en straks eten in de Clever.
We reden naar Robert en Elly in Labarthe. Onderweg glooiende en prachtig groene akkers/weilanden met steeds weer fantastische vergezichten. Af en toe reden we door een echt oud dorp, maar helaas geen koffie. Gelukkig wel in Saint Sever, een hartstikke leuke plaats met een bijzonder mooie kerk uit de 11e eeuw. Na de koffie liepen we de markt op waar we biologische olijven en pistachenoten kochten. Lekker voor straks bij de borrel. De route ging vanaf Amou via Hagetmau met een stop dus in Saint Sever via Mont de Marsan, Sos, Mezin en Lauzerte naar Labarthe.
Onderweg stopten we ergens op een zandpad voor een lunch in de camper en om Tinus uit te laten. Tegen vijven kwamen we aan. Het werd een knal gezellige avond. Eerst hebben we op het terras genoten van een drankje. Daarna binnen aan tafel heerlijk gegeten. En natuurlijk honderduit gekletst. Als afsluiter hadden we een hilarische video call met Melvin.
Het is alwéér moederdag. Maar nu in Nederland. Enfin, we zijn in Frankrijk, dus jammer.
Het werd een miezerige dag. Prima voor het nodige computerwerk en -les.
John heeft aan Elly een speciaal programma uitgelegd om een fotoboek samen te stellen en te laten afdrukken. Na het avondeten gingen we "Regenwormen", een geweldig leuk treiter spel! Ik was tot de laatste ronde de grote verliezer om zomaar pardoes in de slotfase te winnen. Na wat “Karaoke” was het toch echt bedtijd.
Mooi weer, dus tijd om weer eens te gaan fietsen. Tinus bleef bij Robert en Elly. We fietsten over hele rustige binnenwegen waar heel af en toe een auto langs kwam. Het werd een machtig mooie tocht. We gingen een kilometer of 4 omhoog en vervolgens weer heel lang omlaag. Af en toe passeerden we een paar huizen of reden we door een klein gehucht. Vlak voor de iets grotere plaats Montcuq zagen we een meer met een strand en daarachter een terras met parasols. Hoogste tijd voor koffie en dus pauzeerden we bij L’Oustal du Lac (Aquazone). Ook een prima locatie om een keer te gaan eten.
Onze fietstocht ging verder naar Montcuq. Ook een echt leuke plaats met steile straten en een toren met een heel weids uitzicht. Er zijn hier meerdere restaurants, maar vanaf half drie zijn de keukens gesloten. Nou ja, een bier is twee boterhammen, dus daar deden we het maar mee. We fietsen over de heuvels terug.
‘s Avonds weer heerlijk gegeten en natuurlijk ook weer Regenwormen. . . . .
Een rustige ochtend. Elly heeft mijn haar geknipt. Hartstikke leuk. Ik ben zo blij! John en Robert hebben ontzettend hard gewerkt in de tuin. Ik ben ‘s middags met Elly naar de Intermarché gegaan. Verder veel gelezen. Na een dag fysiek aanpoten en lolletjes maken, moest John duidelijk zich even afzonderen. Toen we terugkwamen, zat hij dan ook uitgeput in zijn eigen bubbel (zie foto met emmer).
‘s Avonds - ja ja alweer - Regenwormen. Blijft lachen! Bijtijds gestopt om bijtijds naar bed te gaan. Dat laatste mislukte. Het was té gezellig bij de open haard.
Elly voelde zich niet 100% en heeft veel geslapen overdag. Robert, John en ik hadden kantoordag. Robert heeft ook een klein stukje op de elektrische fiets gereden. Gewoon om eens te beleven hoe dat voelt. 's Avonds - nee nee, geen Regenwormen - gewoon rustig bij de open haard en ook dit keer wisten we het laat te maken. 😁
Elly kreeg computerles van John en heeft John z’n haar gemodelleerd. Daarna ging zij naar een cursus kleien. Robert ging verder met tuinieren en ik wat werken. ‘s Middags zijn John en ik op de fiets via een reuze omweg boodschappen gaan doen. Het was een mooie fietstocht die ons onder andere door een meter hoog grasland stuurde. Dat werd omdraaien. Volgende weg ging ook verkeerd, dus weer omkeren. Enfin, met veel heen en weer gedoe zijn we bij de Intermarché gearriveerd. Allereerst op een terras een verdiende versnapering genomen en het dreigende onweer afgewacht. Toen de boodschappen. John wilde weer via een landelijke route naar huis, maar ik vond het wel welletjes. Dus over de doorgaande weg in sneltreinvaart, want het vrachtverkeer dendert gewoon vlak langs de fietsers.
Om tien uur stonden we klaar om met Robert en Elly naar een markt in Prayssac te gaan. Allemaal heerlijke dingen. Toch hebben we ons ingehouden. Tijdens de koffie hebben we democratisch besloten wat we zouden gaan eten. De nodige ingrediënten gekocht en natuurlijk ook verse olijven en zo’n harde worst met noten. Jammie!
‘s Middags onze camper opgeruimd en alle apparatuur opgeladen. Morgenochtend vertrekken we en rijden we naar Fursac.
Om 12.25 waren we bij Claire. Met z’n drieën gingen we weer lunchen bij Chamborand waar nu haar man Ulric de kok is. En natuurlijk hebben ook deze keer heerlijk gegeten met opnieuw super vriendelijke bediening. Koffie dronken we bij Claure in de zon in haar tuin. ‘s Avonds hebben we nog wat met elkaar gesnakt en alvast afscheid genomen. Wij vertrekken morgen bijtijds naar La Châtre en ook Claire en Ulric gaan twee dagen op pad.
Naar La Châtre. En zoals wel vaker, als je je ergens op basis van beschrijvingen een voorstelling van maakt, valt het tegen. Vele plaatsen in Frankrijk doen op zondagen doods aan. Weinig mensen op straat en weinig zaken open. Zo ook La Châtre, de plaats van Georges Sand (medio 1800), Frans schrijfster en feministe avant la lettre.
De plaats hadden we snel bekeken en ook de lunch viel tegen. Dus reden we door naar Bourges, waar we ook niet zo’n beste indruk van kregen. Nog 29 minuten rijden, daar zou een hele mooie csmperplaats zijn. Wij knalden dus door. Intussen won Max in Emilia-Romagna de formule 1. We kwamen terecht in Neuvy sur Barangeon in een prachtig park, één van de mooiste en zeer betaalbare camperplaatsen tot nu toe.
Tafel en stoelen in de zon met uitzicht op een klein meertje. Genieten. Met Tinus rondom het meer gewandeld. Ook deze omgeving (Le Cher) is heel erg mooi. Heel veel bos en ook veel water, het gebied is glooiend tot vlak en af en toe een weiland. We voelden ons hier prima thuis. We creëerden een jeu de boules baan met de nodige obstakels. Dat is best leuk spelen. Daarna wat kleine hapjes en soep. We waren helemaal content.
John is naar het dorp gefietst voor brood. Bij de bakker en bij de Tabacco waren alleen maar mannen. Ik lag nog lekker in m’n bed met een kop thee. We hebben buiten ontbeten en daarna koffie en lezen. Tegen de middag gingen we op verkenning uit. Eerst een stuk fietsen door het bos en langs een ander meertje. Daarna langs de weg terug naar het dorp. We stopten bij een oude wasplaats waar het water van de rivier doorheen stroomt.
Bij de Tabaco hebben we wat gedronken. Toen geluncht bij de camper, spullen ingepakt en vertrokken we naar het noorden. Ik waarschuw jullie vast: wij nemen steeds overal de regen mee. Dus de droogte in Nederland zal wel snel afgelopen zijn.
We reden vanuit Neuvy sur Barangeon over de D30 via Presley - Ennordres - Augugny sur Nères door Argent sur Sauldre en verder via D940 - Gien - N7 - D2060 - D660 - D 606 L’Ile de France binnen. Vanaf de D940 werd de omgeving veel meer akkerbouw. We komen dan ook in de buurt van Orleans en Gien, beiden grotere steden waar vele monden van oudsher gevoed moesten worden.
Enfin, het kan niet overal even mooi zijn. Of wellicht: smaken verschillen. We hebben overnacht op een voor ons bekende plek, de camperplek Connantre.
Een ons bekende rustige start. Op iedere camperplaats kijken we onze ogen uit naar de andere camperaars.
Wat zij meenemen en hoe zij leven. En…. het aantal honden! Nou ja, ieder zo z’n meug, toch? Onze rit ging door bekend terrein: de Champagnestreek. Ook in dit jaargetijde is er weinig vertier. We reden verder door naar de Hyper Intermarche in Charleville. Na wat wijn te hebben ingeslagen reden we verder naar Rocroi, waar we aan het begin van deze reis waren.
Na een rustige ochtend, met kopje thee op bed terwijl John brood ging halen bij de bakker, zijn we na ontbijt en koffie huiswaarts gereden. Vanuit Rocroi zo'n 300 kilometer. Was weer een prima trip. Tinus had het ook erg naar zijn zin. Fijn om weer thuis te zijn en fijn om weer plannen te maken voor een volgende trip 😁.