Hoge Noorden
Dinsdag 4 april
Eindelijk mooi weer! Deze maand blijven we nog in Nederland. Dit keer is ons plan:
Steenwijk - Workum - Hindeloopen - Dokkum - Lauwersoog - Delfzijl - Midwolda (geen aardrijkskunde van de lagere school:-).
De kajak en de fietsen zijn mee. Vanochtend bij het inladen kregen we van op onze onderbuurtjes Jan en Hennie (slechts 94 jaar) een gekoelde fles Chardonnay en soort Indonesische pittige frietjes, die Hennie speciaal voor onze reis had gemaakt. Wat een schatten!
Via Amsterdam, Almere Flevoland in, langs een oneindige hoeveelheid windmolens! Verder heel veel Nederlandse vlaggen en nog een paar Franse langs de uitgestrekte agrarische bedrijven. We reden niet ver langs Schokland waar we ooit met de Morris Minor club zijn geweest. Voor wie dit nog niet heeft gezien: een aanrader. En dan vraag je je toch af: hoeveel meter zitten wij in deze polder onder zeeniveau. Antwoord: gemiddeld 5 meter.
Iets voorbij Steenwijk staan wij op een mini camping De Watermolen. Eerst lunch en daarna op de fiets naar Steenwijk. Tinus door het dolle heen: eindelijk rennen. Wandelend door het oude centrum en over de stadswal genoten we van de zon. Onderweg vroegen we aan passanten iets over de omgeving en dan hadden we hele leuke gesprekken. Steenwijk is niet groot, maar heeft zeker 5 kerken. Enfin, we eindigden deze 1e dag op de Paardenmarkt in een heel leuk cafe-restaurant waar we op het terras met een aantal "lokalen" een geweldig leuk onderonsje hadden. Terug bij onze bus was ‘t nog even genieten van de laatste zon op onze fantastische nieuwe campingstoelen. En tja, eten - spelletjes - nog een wandeling, want dat wil Tinus zo graag!
Woensdag 5 april
Koud maar strak blauw. Kokend water voor een kop thee mislukte: gas op! Bij de inrichting van de camperbus stond ik erop dat het kooktoestel van de tent mee zou gaan onder het motto: als het 30º is, wil ik liever buiten koken dan binnen. Mopper mopper, maar ik kreeg mijn zin. Daar waren we vanochtend dus super blij mee. Stoelen naar buiten en heerlijk genietend van de zon buiten ontbeten. Deze kampeerplek heeft een heerlijke douche, waarna wij nog uitgebreid koffie hebben gedronken in de zon. Op weg naar Hindeloopen hebben we in Oldemarkt de gasfles (benegas) omgewisseld. Vervolgens reden we naar Hindeloopen alwaar wij wandelend langs het IJselmeer over de dijk naar het oude centrum zijn gegaan. Wat een hartstikke leuke plaats. Inmiddels waren we toe aan een lunch dat we hebben genuttigd in het restaurant naast het “eerste schaatsmuseum van Friesland”. Het is maar dat je dat weet.
Daarna rond gewandeld: de scheve toren (John zegt dat deze schever is dan de Toren van Pisa), oude panden met leuke winkels en toen zagen we een visrestaurant dat eigen likeuren brouwt van fruit. Voor de Corona waren ze hier al mee begonnen en iedereen vond hun drankjes heerlijk. Tijdens de Corona mocht alleen een winkel geopend zijn en dus besloten vader Piet en zoon Willem Bakker “Puur Sudersee” te beginnen. De entree van het restaurant veranderde in een winkel waar je nu dus nog steeds doorheen loopt als je hier gaat eten. Vele vaten met eigen gemaakte likeuren met namen als Voddenwijfje, Stadse Fratsen, Landlopertje, Prille liefde, Limoncello Frisia e.d. Mochten jullie in deze omgeving komen, ga hier dan zeker naar binnen. Enfin, na een flink aantal likeuren geproefd te hebben (hik hik) hebben we Frieske (rozenbottel) gekocht en landlopertje (kruiden). Verder wandelend kwamen we langs de sluis, die nog steeds door de havenmeester met de hand wordt bediend. Dit bleek een best wel jonge vent die gescheiden was en vanuit Purmerend met een straal van 25 km een huis zocht. Die vond hij hier in Hindeloopen vlakbij de sluis, helemaal wat hij wilde. Eenmaal goed en wel over werd hem de baan van havenmeester aangeboden, maar dan moest hij wel in het huis aan de sluis van de gemeente gaan wonen. Dat heeft hij natuurlijk met 2 handen aangegrepen en zijn eigen huisje 3 gebouwen verderop sindsdien verhuurd. Direct naast de sluis is een overdekt terras met “het leugenbankje voor mannen”. Het vroegere gemeentehuis en de kerk staan aan de buitenkant. Ooit stonden deze gebouwen in het centrum, maar bij een heftige storm heeft de Zuiderzee een stuk van Hindeloopen weggeslagen, waardoor deze twee gebouwen nu aan de rand liggen. Zo wie zo is de geschiedenis van Hindeloopen en Friesland reuze leuk. Mijn moeder is 100% Fries, maar ik heb nooit geweten dat Friesland een Koninkrijk is geweest. Okė, het is wel even geleden (734), maar toch….
Inmiddels is het ruim na vieren en we moeten nog een camperplaats zoeken. Rap in de auto naar Workum (vlakbij) en naar de jachthaven Bouwsma. En jawel, gelukkig nog geen paasdrukte. Voor € 15,00 staan we op een prima plekje. Opnieuw de stoelen uit de auto en zowel geborreld als gegeten in de zon. Om 19.30 uur werd het echt frisjes en zijn we op de fiets gestapt om Workum te verkennen. Ook deze plaats is oud. Nog veel huizen met anno 1744 - 1736 - zelfs 1624. Omdat we koude handen kregen, besloten we dat het voor vandaag mooi is geweest.
Donderdag 6 april
Om 9.30 uur werden we pas wakker. Super geslapen! Eerst hondje uit en daarna rustig aankleden + ontbijten. We besloten nog minimaal een nachtje hier te blijven. Op de fiets gingen we naar het museum van Jopie Huisman. Wat indrukwekkend. Jopie Huisman (voddenman-schilder-verteller) heeft nooit een schilderij verkocht onder het motto “mijn schilderijen zijn onbetaalbaar”. Jopie heeft al zijn werken geschonken onder voorbehoud dat deze nooit verkocht mogen worden en dus - heel logisch - zijn deze inderdaad onbetaalbaar. Zijn levensvisie vind ik geweldig. Jopie houdt van eenvoud. Bekijk voor meer informatie de website.
Naast de museumwinkel is een ruimte ingericht als de werkplaats en vormt een verbinding met het naastgelegen restaurant. Hier zijn de spullen uit zijn schuur tentoongesteld. De spullen die hij allemaal gebruikte voor zijn schilderijen. Daar hebben we genoten van koffie/chocola/huisgemaakte taart. Een dagje even geen aandacht voor de dreigende toename van mijn omvang.
Helaas regende het toen wij naar buiten gingen. Vandaag verder geen plannen meer. Nog even wat werken en verder : lezen - spelletjes - puzzelen.
Ik heb thuis een reproductie van “Roodbaaien hemden op blauwe deur” hangen (deze hing al in mijn kantoor in mijn Content jaren). Ik wilde altijd al eens naar dit museum.
Vrijdag 7 april
Het koude en regenweer van gisteren maakt John z'n humeur zwaar onder vriespunt. Het liefste wil hij terug naar Voorburg. Volgens weerbericht.nl blijft het tot maandag namiddag droog met zelfs - hiep hiep - af en toe zon. Dus vanochtend uitgebreid ontbeten, met Tinus de bootwinkel bezocht voor een honden zwemvest en in de auto naar - volgens plan - naar Dokkum.
We zijn gaan wandelen door Dokkum, ook weer een hartstikke leuke plaats met veel bewaarde geschiedenis zoals oude huizen en de vestingwallen die in gebruik zijn als ‘stadswandeling’. De nagenoeg regelmatige zeshoek met op de hoeken dwingers is goeddeels gereconstrueerd dankzij het feit dat in het verleden Dokkum te arm was om deze te verwijderen. Op twee dwingers staan nog molens en één daarvan is weer in gebruik.
Na de wandeling en de vele beschrijvingen onderweg ploften we neer bij Artisante voor de Dokkumer koffie = koffie met Beerenburger + slagroom of met Bonifatius bitter en natuurlijk huisgemaakte chocolate-cheese-caramel cake. Een gezellige locatie met absoluut vriendelijke bediening.
Daarna weer gewandeld door deze charmante plaats en vervolgens via de Appie Hein langs de Bonifatius kapel (bijzonder eenvoudig en fraai) naar onze bus.
Na het avondeten zijn we weer de stad ingewandeld en gestopt bij 't Raedhus. Binnen was t allergezelligst. Hele leuke gesprekken met bewoners en uiteindelijk ietsjes minder nuchter terug naar ons bed!
Zaterdag 8 april
Natuurlijk hoopten we met de zon in ons gezicht wakker te worden. Helaas: Hollands grauw en best ook koud, maar tel je zegeningen - het is droog! Voor het ontbijt toch maar even de kachel aan. Daarna podcast geluisterd over Jopie Huisman. Voor fietsen vonden we het te koud dus besloten wij onze trip voort te zetten naar Lauwersoog, Delfzijl en Midwolda. We zijn gestopt bij Lauwersoog. Eerlijk gezegd waren we niet onder de indruk. Wel is de natuur hier mooi! Groot gebied is onder natuurbescherming. We hebben op een parkeerterrein aan het Lauwersmeer (nauwelijks een auto te bekennen) onze lunch genuttigd. Onderweg meerdere leuke plaatsjes gespot. En eindeloze boerderijen. Bij Delfzijl hebben we de auto op een camperplaats geparkeerd. John had mij al gewaarschuwd, maar ik wilde toch graag eea bekijken. Nou geloof mij: hier heeft de ruimtelijke ordening geen goed gedaan! Wat een trieste plaats. Veel jaren 70 bouw, dwz goedkoop en smakeloos. Heel veel havenindustrie en verder ….. NIKS. Het is zo triest, dat we zelfs de enige oud-ogende kroeg niet zijn binnen gegaan. Verder dus met de auto. Delfzijl uit beland je in een giga windmolen- en zonnepanelen park. Alles hier oogt voor ons triest, triester, triestst. Gelukkig kwamen we algauw bij weer wat leuker ogende plaatsjes en zijn naar de Camperbus plaats gereden die John in zijn voorbereiding had bedacht in Midwolda. We hadden één van de laatste plekken bij een picknicktafel.
Er past nog een auto tussen, maar hopelijk blijft het zoals het nu is. We hebben aan die picknicktafel in het laatste zonnetje geborreld. John is nu wandelen met Tinus en ik schrijf dit verhaal, zodat we straks eea op de website kunnen plaatsen. Toch wil ik nogmaals benadrukken: Nederland is echt de moeite waard. Nederland is gewoon heel erg mooi. De boerderijen in Midwolda zijn een plaatje. John droomt al van een leven hier.
Foto John: 's-morgens vanuit bed, in de camper
Zondag 9 april
Midwolda ligt aan het Oldambtmeer, grond die eens was ingepolderd door onze overgrootouders voor graanproductie is nu weer onder water gezet. Niets veranderlijker dan de mens. Voor ons doen waren we vroeg op. Na - ja heus - een paasontbijt zijn we gaan fietsen. We gingen door Midwolda, daarna door natuurgebied en toen via de langste fiets- en wandelbrug van Europa naar De Blauwe Stad. Deze stad is een mislukt project uit begin van deze eeuw, maar lijkt nu wel aan te slaan. Het is hier zo rustig en stil en mooi! Op de Veluwe zijn tig-duizend fietsers. Hier een paar! Op de Brasem en Nieuwkoopse plassen barst het van de pleziervaart. Hier af en toe een bootje. Het "kunstmatige" meer is ongeveer 8 hectare groot en ongeveer 1.30 meter diep. Maar staat wel in verbinding met kanalen / rivieren. En weer vragen we ons af waarom we in godsnaam in het overdrukke westen blijven. Denk eens aan een leven zonder stoplichten, zonder parkeerkosten, zonder 1001 regeltjes!
Samengevat hadden we vandaag een topdag! Gefietst door Midwolda, Beerta, Finsterwolde, Oostwold en terug naar de bus. We zijn om het meer heen gefietst, wat gedronken bij Paviljoen Flonk - Blauwe Stad, waar we met een gezin in gesprek kwamen. Zij brengen hun kinderen met goed weer met de boot naar school! Dat kan nergens anders in Nederland. De kinderen hadden - heel grappig - trek in frietjes ijs. Hoe verzin je het! Vlakbij onze sta-plek is een restaurant "Old School". Daar hebben we vanavond heerlijk a la carte gegeten. Het gebouw was van eind 1800 tot 1927 een lagere school. En dat kun je nog duidelijk zien. Morgen gaan we weer een stukje rijden.
Maandag 10 april
We gingen via Oostwold, Finsterwold, Nieuw Beerta naar Westerwolde. Onderweg zouden we uitgebreid lunchen. Helaas, alles gesloten! Zelfs geen patatkraam! In Bourtange - een hele oude zeskantige vesting met beschermd dorpsgezicht - hebben we uiteindelijk wat gegeten en rondgewandeld over de verdedigingswal. Op verschillende plekken is boven de verdedigingsgracht te zien hoe vroeger de mens z'n behoeftes loosde. De wachtershokjes en de molen en de oude huizen worden goed in stand gehouden. Aangezien we weer vlakbij Carolien en JP waren, hebben we bij hen thee gedronken en heerlijke door Carolien gemaakte appeltaart gegeten. Toen we vertrokken kwam ook de voorspelde regen en wij hebben toen bedacht dat we via mijn zusje terug zouden gaan naar huis.
Ochtendplaatje vanuit bed.
Over de Afsluitdijk naar Heiloo. Mijn zusje was er niet, maar vlakbij is een gratis camperplaats (voetbalvereniging Zeevogels). Ik had nog heerlijke groentesoep + nog een stamppot uit de vriezer. Kortom heerlijk gegeten en ondanks onweer en een behoorlijk krachtige wind heel fijn geslapen.
Om 7.00 uur stopte er achter ons een busje van het uitzendbureau met arbeiders voor de bollenvelden. Vanwege de harde wind en lage temperatuur hing er achter de eerste trekker een beschutting waarin de arbeiders zitting namen (bollen knippen?). De tweede trekker bewerkte daarna nog de grond.
Dinsdag 11 april
Na het ontbijt hebben we bij mijn zusje Annepeet koffie gedronken. Daarna naar Egmond Hoef gereden, auto geparkeerd en een flinke wandeling gemaakt door de duinen (helaas moet je een dagkaart kopen), bij Egmond Binnen het strand op en bij Egmond aan Zee er weer af. Tinus heeft getracht alle weggeblazen schuimkoppen te vangen. We zijn zo ongeveer uit onze jassen gewaaid, maar het was strak blauw en een fijne wandeltemperatuur. Deze tocht van zo'n 15 km was dus prima te doen. Terug bij de auto zetten we koers naar Haarlem Spaar en Hout waar mijn oudste zusje woont. Daar zaten we uit de wind in de namiddag zon en dat voelde heerlijk. Nadat Ruby aan tafel ging, zijn wij haar vriend Dick gaan opzoeken in Driehuis. Dat werd een hele gezellige borrel. Tot slot: John helemaal blij - gingen wij naar Voorburg. Voor deze reis dus einde verhaal.
