Beieren
Vrijdag 12 mei
Nog steeds droog! Temperatuur prima. Om 3 uur is onweer voorspeld. Op tijd op pad voor een lange wandeling door Grossweil, langs de Loisach, langs de Kochelsee naar Schleedorf. De weilanden kleuren prachtig met allerlei bloemen. Bij Gasthof Klosterbräu koffie gedronken, verderop verse lokale eieren uit de muur getrokken en weer aan de wandel. Onderweg trof Tinus een vos en dacht leuk te gaan spelen. De vos dacht daar anders over en smeerde 'm. Terug in Grossweil direct de supermarkt binnengelopen en naar huis. Het bleef de hele dag droog! We hebben onszelf verwend met asperges. Op alle restaurants staat dit als special op de kaart.
Zaterdag 13 mei
Al vroeg met Tinus uit. De wolken hangen erg laag. Het voorspelt niet veel goeds. John ging aan het werk en ik heb op de fiets boodschappen gehaald (weer erg blij met de regenkleding in mijn fietstas). Verder deze regenmiddag boekhouding. En 's avonds nog door de weilanden gewandeld. Het was droog en de 10.000 stappen waren nog niet gezet.
Zondag 14 mei
Zo te zien wordt ook vandaag een werk- en leesdag. Maar eerst een half uur met Tinus op stap. Direct na het ontbijt op de fiets, want vanaf begin middag is regen voorspeld. We zijn naar Schlehdorf naar het Klooster gefietst. De Dominicaner kerk bezichtigd, rondgelopen in de tuinen van de Das Klostergut. Helaas zijn natuurwinkel en Café gesloten. We fietsten door naar Klosterbräu voor koffie. Oei oei hartstikke druk al! Allemaal families in traditionele kleding. Prachtig! Alles gereserveerd, maar bij de bar was nog een plekje waar we even mochten plaatsnemen. Heerlijke koffie en we keken onze ogen uit! Wat een mooi gezicht al die Beierse (Tiroler) kleding. Zou het iedere zondag zo zijn of is het een speciale dag. John dacht aan "IJsheiligen". Wie dat zijn? Dat zijn de vijf naamdagen - waaronder Pancratius en Bonifatius van 11 t/m 15 mei en luidt het einde in van de kans op schadelijke nachtvorst. Hoera! De regen is al erg genoeg èn weer wat geleerd! Bij navraag bleek het “slechts” om Moederdag te gaan.
Door de regen naar huis en toch maar aan het werk.
Maandag 15 t/m woensdag 17 mei
Deze dagen hebben wij beiden gewerkt, gewandeld, gefietst en een Lidl en een Aldi bezocht voor aanvulling in de bus + gewoon wat we wilden eten. De temperatuur vind ik aangenaam, er wordt echter aangeven dat gevoelstemperatuur 9° is. John vindt het koud.
Donderdag 18 mei
Hemelvaart! Wij hebben een andere planning voor vandaag: een eenvoudige klettersteig Ettaler Mandl. Een half uur met de auto werd meer dan een uur. Alle klim-uitrusting mee in de rugzak en vol goede moed begonnen wij aan onze wandeling de berg op van 45 minuten. Nou, dat had je gedacht! Na ruim twee uur waren we over de helft en echt alleen maar omhoog. Wat bleek: de klettersteig is 45 minuten, maar om er te komen moet je iets van 800 meter omhoog via natte, glibberige boomstronkpaadjes. En dan ook weer dezelfde weg terug. De eerste 250 meter omhoog was John al op en ik bood aan dat we rechtsomkeert maken. Maar nee, surprise! Hoe meer boomstronken en klauterpartijen, hoe meer hij het naar zijn zin kreeg en hoe meer bij mij de moed zakte. Ook vroeg John : wanneer zeg je eigenlijk Servus en wanneer Grüß Gott? Hij bedacht het volgende: dat de tegenliggers die omlaag lopen worden begroet met "Servus" en degenen die we later zouden tegenkomen, die omhoog lopen met "Gruss Got". Logisch toch!
Na 2,5 uur en ongeveer 600 mtr omhoog geklauterd te hebben, keerden we om. We zagen al enige tijd restanten sneeuw liggen en het liep al tegen vier uur. De terugweg zou - dacht ik - ook moeilijk zijn. Dat viel achteraf reuze mee. Goed kijken, balans houden en steeds weer concentratie waar je voet voor voet neerzet. Klettersteigen dus niet gehaald, maar wel een uitdagende klim- en afdaling waar we best trots op terug kijken. En Tinus: die vindt het geweldig. Hij rent en racet de helling op en af in alle windrichtingen. Kijkt ons aan waarom wij even stilstaan? Echt ongelooflijk, de conditie van een hond.
Terug bij de bus wasten wij ons en deden iets schoons aan. We gingen uit eten met Toeti. We hebben vaker bij Toeti gelogeerd met Pepper en later met Tinus, onder andere tijdens Corona. Een heel gezellige avond met veel bijpraten. Daarna naar huis en plof…….. slapen, een welverdiende nachtrust.
Vrijdag 19 mei
John was als eerste op en ging met Tinus op de fiets naar de Edeka. Heerlijk ontbeten met croissants. Ik dacht voor vandaag aan een sauna, maar John - in zijn studie van de GPS - kwam met een eenvoudige wandeling.
Natuurlijk hadden bij mij de alarmbellen moeten afgaan. We reden met de auto naar het startpunt bij Höhermühlweg regio Riegsee. Een bruggetje over en daar begon de "eenvoudige" wandeling. Direct 200 meter omhoog. Mijn benen zaten nog op slot. En echt, dat duurde zeker een half uur voordat de spanning en "pijn" van gisteren verdween. Niet om het één of ander, maar mijn benen gaan al 68 jaar mee en moeten richting 68 kg (oké ietsjes minder en natuurlijk vooral spieren) meesjouwen. John ging weer als de brandweer! En Tinus: voor hem een feestdag, die wordt nooit moe! Opnieuw klauterden we over boomstronken en door modderpaden vrij stijl omhoog. Maar eenmaal boven: wat een magnifiek mooi landschap. Glooiende hellingen, koeien, vaarsen, pinken, af en toe paarden, soms schapen met hun lammetjes. Gelukkig liepen we verder over geplaveide paden. We wandelden door Aidling naar de Riegsee en weer omhoog. Prachtige route van ongeveer 15 km en nauwelijks een mens gezien. De laatste kilometers waren dit keer heel zwaar voor John. En nu ging ik fluitend voorop, nou ja - Tinus niet meegerekend.
Zaterdag 20 mei
Gelukkig mooi weer. We deden het rustig aan en zaten lekker in de zon op ons balkon te kijken naar de enorme hoeveelheid werk van de boeren. Ze hebben ongeveer 4 dagen om te maaien, het gemaaide gras omwoelen, het gemaaide gras in stroken leggen, de stroken gras ophalen en deze op een betonnen plateau te storten waar een andere tractor met speciale apparatuur het gras verdeelt en plat walst. De kale wei wordt direct weer bemest. Dit is al twee dagen bezig en gaat voorlopig nog door. Maandag moet alles binnen zijn volgens de weersverwachting. De tractoren gingen af en aan van zonsopgang tot na middernacht. Waar we lange tijd wandelden tussen de hoge bloemenvelden is nu alles gemaaid.
Tussen de middag hebben we afgesproken met Toeti te gaan lunchen in Seeshaupt in Die alte Metzgerei - Ladencafe, de zaak van haar dochter Saskia. Saskia betrekt bijna alle ingrediënten uit de omgeving en maakt alles zelf! Verrukkelijk! We zaten op het terras en sloegen het Jeu de Boules gade. Ik heb afgelopen winter een cursus gevolgd en kon de spelregels uitleggen. Dat maakt het kijken leuker. Na de lunch moesten wij inkopen gaan doen (zondag alle winkels dicht). Thuis ook maar eens de wasmachine aangezet, want ook dat wordt niet gewaardeerd op zondag. En wederom vanaf ons terras het vele werk op het land gadegeslagen. Dat mij eraan deed denken dat ik ook nog enig werk te verrichten had.
Zondag 21 mei
Het was laat geworden gisteravond. Spelletjes en tegelijkertijd online Wordfeud met mijn broer Hans.
En ook nog mijn boek uitgelezen (Alles verloren van Roel Janssen). Vanochtend dus weer rustig aan gestart. Super temperatuur! John bekeek waar wij dichtbij een steiger kunnen parkeren om te gaan kajakken. Dit in verband met het opblazen van de boot. Aldus togen wij begin middag naar Kochel am See. Vanwege het mooie weer (en een vrije dag) was het een vrolijke drukte. We troffen het wel; er was een Ufermarkt aan het meer. Wat een gezelligheid! We troffen pardoes een parkeerplekje vlakbij een aanlegsteiger. Top, top. De laatste keer hebben wij in oktober vorig jaar in Frankrijk gekajakt. Eindelijk konden we de kajak weer eens uitpakken. Algauw hadden wij onze routine te pakken en binnen 20 minuten konden we het water op. Tinus met z'n nieuwe zwemvest moest wel even wennen. Het was genieten! Prachtig weer, geen wind, geen stroming, voeren wij langs de rotsen/bergen. Via de oevers gingen wij naar de overkant waar Tinus even los kon. Door stokken te gooien in het water hebben we zijn zwemvest getest. Prima. Daarna mocht hij nog even ravotten en zwemmen zonder. Echt schitterend hoe hij door het hoge gras rent en springt als een dartel veulen. We hebben niet het hele meer rond gevaren. Terug kon de boot goed drogen en wij een biertje drinken uit de koelkast van de camper. Dat voelt toch wel heel lux. Nadat de boot was gedroogd en opgeborgen, zijn we over de markt gelopen en hebben gesnackt aan het water. Wat een fantastische dag. 😁
Maandag 22 mei
We blijven so wie so tot en met aanstaand weekend. Didi en Hubert komen vrijdag aan en het is wel zo leuk nog een paar dagen met elkaar op te trekken.
Vanochtend prachtig weer, in de middag regen en onweer voorspeld. Snel met de bus via een hele mooie weg langs de Kochelsee omhoog en door haarspeldbochten de bergen in naar de Walchensee. Dit is op 800 meter hoogte één van de grootste en diepste Alpenmeren van Duitsland. Het werd even zoeken waar de boot in het water kan èn waar we mogen parkeren. Al gauw was de boot opgeblazen en voeren wij weg. Dit meer is nog mooier dan gisteren, omzoomd door de bergtoppen. Er stond best veel wind en er waren behoorlijk wat golven. We moesten daarom recht tegen de golven in en dachten even naar de overkant te kajakken. Dat viel knap tegen. Bovendien is het midden op het meer na 1 uur kajakken een angstige gedachte om om te slaan.
We hebben weliswaar goede zwemvesten, maar de watertemperatuur is zonder meer koud. Dus toch maar de kortste afstand naar de oever. Van daaruit gingen we weer terug met hulp van ons kajakzeiltje. Die houd ik los in de handen. Dat is tegenwoordig hartstikke in. Kijk maar naar de windsurfers die het zeil los in de handen hebben als een soort van vleugel. We gingen echt snel! Ik het zeiltje en John bijsturen.
Niet ver van onze start konden we aanleggen en een koffie scoren. We zaten heerlijk na te genieten en zagen aan de overkant van deze baai een mooi strandje waar Tinus even los kon gaan. Na de koffie hi ha ho zijn we overgevaren en Tinus ging inderdaad zwemmen en rondrennen. Het is inmiddels bijna 3 uur, tijd om terug te gaan. Terwijl de boot aan het drogen was, kwamen er dikke zwarte wolken. Oh jee, foute boel. Alle spullen de bus in en de boot op z'n kop. Vlug zelf de bus in en daar barstte het los. We zijn gezellig een spelletje Yatzee gaan doen. Daarna was John toe aan een siësta. Net toen het even droog was kwam een weeralarm dat hevige onweersbuien op komst waren. John gauw gewekt, als een speer de boot gedroogd met een handdoek. Vervolgens de boot opgevouwen met steeds schoonvegen en hupsakee los de auto in. Gauw terug in de bus. Alle ramen dicht. Alle spullen zodanig op het bed neergelegd dat bij een noodstop niet alles in onze nek zou vliegen. Hopelijk is het morgen even droog zodat we de boot en de spullen goed kunnen opbergen. We hebben een heerlijke dag gehad.
Dinsdag 23 mei en Woensdag 24 mei
Regen en onweer! Soms zagen we de bergen vanuit ons appartement duidelijk, soms waren deze geheel verdwenen in de wolken. John heeft uitgebreid de GPS bestudeerd. Er kan zoveel mee, maar hoe?
Ik heb gepuzzeld, gelezen, en gewerkt. Tussen de bedrijven het appartement schoon gemaakt als dank / welkom aan Didi en Hubert. John gaat hen vrijdag ophalen bij de luchthaven van München. We hebben daarom alvast de boodschappen voor vrijdag gehaald.
Donderdag 25 mei
Mooi weer, zoals voorspeld. Plan was om op de Eibsee te gaan varen en daar ook te gaan wandelen. Maar de wolken richting Garmisch hangen heel laag en de Eibsee ligt op ongeveer 1000 mtr hoogte. Misschien toch niet zo'n goed plan. Eerst maar zoveel mogelijk spullen vanuit het appartement terug naar de bus. Direct ook maar in de bus eea schoon gemaakt. Tegen het einde van de ochtend besloten we alsnog te gaan kajakken, maar dan dichterbij op de Staffelsee.
We vonden een gratis parkeerplek direct aan het water aan de Noord-Noord-Oost kant van het meer. Wel is het water aan de oever ondiep, dus moesten we een stukje pootje baden (brrrr koud) alvorens we in de boot konden gaan zitten. Er was weinig wind en lichte deining. We zijn langs een camping op een eiland gevaren en door naar Murnau aan de zuidkant. Daar genoten van koffie, een zitbank met fijne kussens en het mooie uitzicht. Via de zuid-westkant om twee eilanden heen zijn we terug gevaren. Er kwam meer wind, maar dat mocht de pret niet drukken. Heel veel natuurgebieden en heel veel borden met weer iets wat verboden is. Nederland kent veel regels, maar in Beieren lusten ze er helemaal pap van! We voeren terug via de westkant en tja, waar was ook alweer de parkeerplaats. John had er niet aan gedacht deze op de GPS te markeren. Bij het vertrek had ik wel een herkenningspunt gezien van een blauwe en witte kano op z'n kop op de oever. En ja hoor, al vrij snel zagen we die terug en toen was de bus ook gauw gevonden.
Vrijdag 26 mei
Vroeg op, dwz voor onze doen. Snel ontbeten. Tinus kort rondje en alles van ons naar de bus (beddengoed, toiletspullen, etenswaren, boeken, hondenvoer, etc.) Om half tien reed John weg naar de luchthaven van München. Ik heb het appartement gepoetst, een handwas gedaan en het eten voorbereid (asperges en aardappelen, schillen, champignonsoep). Om 12.15 uur ging ik gedoucht en wel koffie drinken beneden in de tuin. De was legde ik op het gras te drogen. Toen was het hoogste tijd voor een serieuze wandeling met Tinus. Nog een 2e koffie. Tegen twee uur kwam John terug. Hubert en Didi kapot. Hadden twee nachten niet of nauwelijks geslapen. John en ik wilden gaan fietsen, maar nog even lekker in de zon en ja hoor - wat een stelletje oude van dagen - binnen no time lagen we beiden te pitten. Inmiddels was het gaan waaien en werd fietsplan herzien. Het werd Yahtzee spelen in de bus. 's Avonds waren Hubert en Didi gast in eigen huis. De wind was weer gaan liggen. We hebben voor het eerst op het balkon gegeten en tot in de late uurtjes super gezellig gekletst en de Dominicaanse rum (jammie) genuttigd.
Zaterdag 27 mei
Heerlijk geslapen in de bus. En hoe fijn als de boer de dag begint wij ons nog even kunnen omdraaien. Plan voor vandaag? In elk geval boodschappen, want hier zijn de winkels met Pinksteren gesloten.
Stoelen en tafeltje voor de bus neergezet en daar rustig ons ontbijt genuttigd. Hubert ging zijn Landrover ophalen uit de stalling. De auto heeft 6 maanden stil gestaan, maar alles bleek gelukkig in orde. Bij de Landrover (Landie) kan het dak omhoog en dan heb je een ruim tweepersoonsbed (dus niet zo'n dakopbouw bed). Ook heeft de auto verschillende kisten waar allerlei drank en voedsel in wordt opgeborgen en een enorm grote koelbox op de accu. Didi zette alles open en omhoog om goed door te laten luchten. Voor onze beide auto's hebben we uitgebreid koffie gedronken. Toen de boodschappen. In de middag eerst de voetbalwedstrijd Bayern-Munchen. Ze konden landskampioen worden en zijn dat ook geworden. Daarna was de Formule 1 kwalificatie Monaco. We zijn alle vier liefhebbers van de F1.
Later zijn we met de Landie naar Eiscafé Da Michele in Kochel am See gereden. Michele en z'n vrouw zijn goede vrienden en algauw kwamen er nog meer vrienden. Het bleef niet bij ijs die overigens ernstig lekker was. Didi is met Tinus naar huis gewandeld. Wij kwamen later en ja toen moest er nog worden gekookt. Ik heb mijn supersnelle, overheerlijke zalmpasta gemaakt. Daarna Rummikub en bedtijd!
Zondag 28 mei
Weer super in de zon op het gras van de boerderij ontbeten en gezamenlijk koffie. Wat is het leven toch geweldig als het zonnig en warm is. 's Middags zijn we naar Hotel & Restaurant Schmied von Kochel gereden waar we de F1 Monaco konden zien en door uitbater Bernard (vriend van Hubert en Didi) zeer zijn verwend. Na afloop F1 (Verstappen gewonnen) gingen we op het terras zitten en daar heb ik een buitengemeen smaakvolle Dorade gegeten. Didi en ik zijn met Tinus naar huis gewandeld (5 km). De mannen trokken een fles "Weinbrand" open en plaatsten een gel/steen haard op het balkon. In deze gemoedelijke sfeer hebben we nostalgisch meegezongen met muziek uit de oude doos. John was duidelijk de DJ.
Maandag 29 mei
Lui-lui-lui…. Nou ja, niet helemaal. We hebben voor het ontbijt een fietstochtje gemaakt naar de Eichsee. Het was nog niet te warm voor Tinus om keihard rennend ons op te jagen. Het is een prachtige omgeving om te fietsen met weinig hoogteverschil. Na het ontbijt installeerde ik mij op mijn stoel met beenstuk en boek. Wederom prachtig weer. Af en toe werd ik verwend met koffie, thee, water. Zelfs werd ik ingesmeerd met zonnebrand toen ik in slaap was gevallen. In de middag zijn we naar de Staffelsee gereden. Dit keer hebben we gewandeld in ook weer een heel mooi natuurgebied. Op de terugweg overstekend wild: een grote adder. Het beest had duidelijk net wat gegeten, maar zijn bek en tong gingen zo te keer, dat ik (als enige met sandalen en blote benen) er niet langs durfde. Enfin, dat kon nog lang gaan duren, dus met stok in mijn hand er toch maar langs gegaan. Doodeng!
Via een andere route weer naar de boerderij. Na het eten hebben we gekeken wat we willen gaan doen. John gaat morgen allereerst naar de kapper. Dan ook naar direct de boodschappen. Wellicht woensdag naar de hut in Oostenrijk en dan nog met elkaar een paar dagen naar Italië.
Dinsdag 30 mei
Plan was vroeg in actie te komen. Maar vroeg bij Didi en Hubert betekent eind ochtend! John en Hubert op jacht naar een nieuwe mobiel voor Didi + speciaal brood + kapper. Didi, zij heeft gewoon wat meer tijd nodig, en ik gingen een uur later naar de markt in Benediktbeuern. Van alles bekeken en geprobeerd. En een paar dingen gekocht. De marktlui staan er nou eenmaal niet voor niets. Als laatste bij de Turk ons avondeten bestaande uit heerlijke eigen gemaakte sausjes (tzatziki-olijfpasta-avocado) gekocht en inktvis, grote pittige bonen, olijven, gevulde paprika, zeevruchten + Turks brood. Thuis gauw de tafel gedekt, flesje wijn erbij en smullen maar.
Na het eten werden we met de Landie door Hubert en John afgezet iets voorbij Schleedorf en zijn Didi en ik langs de Loisach en een stuk om de Kochelsee gewandeld over het Felsenpad naar Camping Renken waar Hubert met een vriend en de eigenaresse had afgesproken.
Dit was alweer een prachtige wandeling van ongeveer 1,5 uur. Ondanks de koude wind bleven we nog lang buiten zitten met eerst rode wijn toen gin-tonic en tot slot nog een cognac. We waren ongeveer 21.30 uur weer thuis. John heeft Didi nog geholpen met de nieuwe mobiel. Ik bleef in de bus met mijn boek (bijna uit: Mevrouw, mijn moeder van Yvonne Keuls). In het pikkedonker Tinus uitgelaten. Er was een kleine maan en wat sterren, dus ik kon toch iets zien.
Woensdag 31 mei
Hubert is met een vriend naar de hut. Wij gaan morgen begin ochtend verder met onze Europa-toer. Plan is Slovenië. De Giro ronde van Italië doen we misschien op de terugweg. Nu is er teveel leed van de harde regenval en overstromingen. Didi ging wassen en heel fijn mochten onze spullen mee. Ik ben op de fiets boodschappen gaan halen voor vanavond en eea voor onderweg. John is de computer aan het updaten en zorgt dat alles opgeladen is.
Om half drie zijn we gaan fietsen. Didi elektrisch, wij gewoon trappen en Tinus op zijn vier poten. We gingen een heel eind langs de Loisach door weilanden en natuur. De bergen waren steeds ergens voor ons. Met de warmte van vandaag moesten we wel steeds zorgen dat Tinus kon afkoelen. Het is een komisch gezicht hoe hij het water instapt, vervolgens z'n kont laat zakken en dan met z'n kont min of meer onder water een beetje heen en weer wiebelt met die achterkant.
We zijn via Kochel am See terug gefietst en natuurlijk werd bij Da Michele een stop gemaakt voor zo'n waanzinnig lekker ijsje! We hebben ongeveer 18 km afgelegd. Mooie fietstocht en super lekker weer.
Vanavond koken en dan maar weer eens voor Stayci aan de slag.
