Deze reis hebben we een plan! Jawel, er is nagedacht. Ik ga onze plannen ook verklappen. Maar….. niet gek opkijken als het iets heel anders wordt!
We beginnen in Songeons, dan Le Mans. Vervolgens is het idee om in Sables d’Olonne de zeilschepen te bekijken die aanstaande zondag de Vendée Globe 2024 (solo zeilrace om de wereld) starten. Of we gaan richting Limoges en dan zakken we af naar ons uiteindelijke doel: Cantabria, Asturias en Galicia.
We hadden beschermhoezen voor onze autostoelen besteld. Daar moesten we nog even op wachten. Maar om ongeveer 13.00 uur en een km stand van 59015 zijn we dan toch vertrokken. Prachtig herfstweer, dat in Brabant veranderde in mist en zo bleef tot Songeons. De weersverwachting van de gebieden, waar we naar toe gaan, is prima. Droog en tussen de 10 en 22°. Mijn reis begint op de bijrijdersstoel met al snel een kleine siësta. Aangezien wij tolwegen vermijden, kwamen we pas om 19.30 uur aan op de gratis gemeentelijke camperplaats. Vanaf hier willen we niet meer zoveel kilometers maken op een dag.
We staan op een geweldige locatie. Hartstikke stil, naast sportvelden en jeu de boules banen. Na het ontbijt wandelden we langs bos en weidevelden naar Gerberoy. Prachtige heuvelachtige wandeling met heerlijk herfstweer! Windstil, maar helaas geen zon. Gerberoy is een oud stadje met ong.100 inwoners en staat bekend om de rozenteelt. In de zomer beslist heel levendig, nu veel gesloten ateliers, gites, auberges, etc. En dus ook geen koffie! Door naar Chapelle sous Gerberoy. Helaas, mooie wandeling, geen koffie, geen lunch. Terug naar onze Clever: wel koffie en wel lunch! De brokken van Tinus zijn op en ook een paar basisproducten ontbreken. Met de auto reden we naar de dichtstbijzijnde supermarché (11 km) in Troissereux. Daar vlakbij ook getankt. Op de terugweg reden we nog even door het plaatsje Songeons. Surprise: meerdere winkels, barretjes, etc. We hadden lopend onze boodschappen kunnen doen! Tja, stond niet op Google maps. Toch maar voortaan zelf de omgeving bestuderen. De Clever weer op ons oude plekje neergezet. Ik ben nu een jaar lid van Jeu de Boules vereniging Grand Cru 82. John is 2 x mee geweest en heeft toen ook een Jeu de Boules set gekocht! Dat was nu dus super fijn. Wij zijn samen gaan spelen en al gauw kwamen er Fransen die ons al snel uitdaagden. Frankrijk - NL. NL kansloos verloren. Er kwamen nog meer Fransen. Uiteindelijk speelden we 3 tegen 3. John en ik werden steeds beter wat ons menig applausje opleverde. Toen we echt geen bal meer konden zien - het was inmiddels na 17.30 uur - zijn we gestopt. Het was een super gezellige en sportieve middag.
‘s Morgens liepen we Songeons in. Veel middenstand (bakker, slager, groenteman, kruidenier, etc). Er wordt flink gerestaureerd. Voor een makelaar bekeken we de huizenmarkt. Onder de 3 ton koop je in deze omgeving een vrijstaand huis met een lap grond. We bezochten de markt en tot slot gingen we de tabak annex koffieshop annex kroeg binnen. Wat een gezellige boel. Iedereen kent iedereen. Nieuwkomers schudden handen en ondanks het vroege uur werd er al veel alcohol gedronken. Ook houdt men hier van krasloten. Tinus zorgde weer voor de nodige aandacht. Nog een 2e kop koffie en mee genieten van de gemoedelijke sfeer. Zelfs afrekenen doe je hier met plezier: € 7,60 voor 4 consumpties. We liepen nog wat verder door deze plaats. We zagen 2 pizzeria's en een kebabzaak. Verder geen restaurants.
Na de lunch pakten we onze fietsen. Een mooie tocht van ongeveer 30 km door verschillende kleine dorpen (Séronville, Morvillers, Loueuse, Errnemont, Sully, Escames, Hémecours en terug in Songeons). Met onze electrische fietsen gingen we moeiteloos heuvels op, heuvels af langs uitgestrekte akkerbouw velden, kleine bossages, weilanden met koeien, schapen, geiten, kippen, paarden. In de Clever thee gedronken en onze handen opgewarmd. Daarna naar onze Franse vrienden voor meerdere potjes jeu de boules. We besloten deze dag af te sluiten met een aperitief in het café en een pizza bij Benjy’s. De pizza’s waren verrukkelijk. Één van de lekkerste die wij ooit hebben gegeten.
Eenmaal terug in ons huis op wielen was het pas 20.10 uur.
Hoe leuk en gezellig we de streek Picardië Verte ook vinden, we gaan door op onze reis. De rit ging over N- en D-wegen, een grotendeels landelijke route. De dorpen zijn ronduit saai. Zelfs in een iets grotere plaats was geen levende ziel te bekennen. Laat staan dat er een Tabakswinkel of iets dergelijks open was! We reden naar Le Mans waar we onder de oude stad - Cité Plantagenet - plaats vonden op een gemeentecamperlocatie.
We wandelden de oude ommuurde stad in, dat wil zeggen dat we eerst heel wat traptreden op moesten. We kregen een prachtig authentieke stad te zien. Voordeel van buiten het seizoen reizen is, dat er weinig mensen zijn. Nadeel echter is dat alles gesloten is. We wandelden ook door het nieuwere gedeelte. Daar waren de winkels, restaurants e.d. wel open. Alles wordt al met kerstversiering gedecoreerd. De winkels - dit is echt een stad voor John - zijn vooral chocolaterieën, bonbons-winkels, biscuiteriën en snoepzaken. De één na de ander!
We gingen terug naar de oude cité. John had een leuke salón du thé gezien: Chez Cha Cherhire. De entree is een klein boekwinkeltje. Daar bestel je datgeen wat je wil nuttigen, je betaalt en neemt je dienblad mee naar een vrij plekje. Zo kan iemand in z’n uppie deze onderneming runnen. Heerlijke lounge stoelen en Tinus natuurlijk op de grond. We wilden naar een andere camperplaats, meer in het groen, dus hopla: de ruim 110 treden af en de auto in. We wilden nog bij licht deze plek vinden. En dat was op het nippertje! Plaats voor 3 campers, wij waren de 3e! Vlak na ons kwamen nog 4, 5 en 6, maar helaas. Vol is vol!
Met Tinus door het naast ons gelegen park gewandeld en langs de rivier de Sarthe. Het is wederom een fantastische overnachtingsplek.
Vanavond gaan we verder met plannen. Morgenochtend gaan we eerst naar het museum van de 24 uur van Le Mans, de jaarlijkse autorace op het Circuit de la Sarthe.
On y va. Het museum en het circuit de la Sarthe zijn echt leuk als je van autoraces houdt. ‘s Morgens werd er geracet, dus daar eerst op af. Voor de overbekende Dunlop brug bekeken we de langs scheurende auto’s. Ook nog een kijkje bij de pitstop straat. Brrr…. als je ziet hoe een startende auto op snelheid komt en de aanstormende auto’s ziet langs snellen…..
In het museum natuurlijk de geschiedenis en de meervoudige winnaars plus de auto’s vanaf 1923 (1e 24-uur race) of zelfs daarvoor! Grappig dat de 24-uurs race bedoeld was om de mensen te tonen dat de auto echt betrouwbaar was voor het grote publiek!
Onze route ging vervolgens naar de Abdij Fontevraud. Gestopt in Lude. Koffie en op de TV zagen we draverijen. Maar niet die met sulky, maar een jockey op de rug. Dit had ik nog nooit gezien. Het heet “Monté”. We leerden dat in deze regio veel beroemde draverij- en renstallen zijn.
Enfin, verder naar de Abdij van Fontevraud. Per slot van rekening moesten we na een bezoek aan de wijk Plantagenet in Le Mans naar de abdij waarin enkele Plantagenets begraven zijn. Een plek van spiritualiteit en macht! Het is gesticht in 1100 voor zowel mannen als vrouwen en onder leiding van een Abdis werd het al gauw de grootste van Europa met zo’n 700 bewoners.
Gedurende haar bestaan werd het een adellijk / koninklijk necropool. De grafkelder van de Plantagenets bevond zich in het centrale vierkant van het transept van de Onze-Lieve-Vrouw-kerk. In 1189 werd Hendrik II er begraven, in 1199 gevolgd door zijn zoon Richard Leeuwenhart.
700 jaar later ten tijde van de Franse revolutie werden de gebouwen nationaal eigendom en veranderde de abdij in een beveiligde strafinrichting en daarmee in één grote fabriek.
Veel groter kan de tegenstelling niet zijn! Hier waren op enig moment 2000 gevangenen gehuisvest. Pas in 1903 begon de wederopbouw van deze abdij. Het is prachtig hoe men de aangebrachte extra vloeren voor de gevangenen weer heeft verwijderd en de abdij stukje bij beetje in ere heeft hersteld. Ook spectaculair is de architectuur van de keuken. Het doet ons denken aan de keukens in de grotwoningen in Turkije.
En dan sta je zomaar naast het graf van Richard Leeuwenhart, bijzonder!
Terug bij de auto besloten we nog een kleine 15 minuten te rijden naar Les Trois-Moutiers voor een rustige camperplaats. Hoewel er weinig zon is, redden we het nog prima met ons zonnepaneel. Morgen is de start van de Vendée Globe. Dit is echt een dingetje in Frankrijk.