De camperplaats Wanderlust ligt prachtig. Buiten Ilsenburg in het groen, direct aan het National Park Harz. Maar dan begint het: €12,- voor de plek, €2,50 pp toeristenbelasting, voor gebruik douche en wc ieder €1,- . Voor elektra betaal je per 500 kwh een euro. En voor een glimlach van de receptioniste betaal je denk ik ook €1,-. Tot slot kun je beter per dag bepalen of je langer blijft, want je krijgt geen geld terug. Eigenlijk is dat allemaal prima, maar oh oh wat was de vrouw van de receptie kortaf. Enkele toeristische vragen werden afgedaan met: “Dat kunt u op internet vinden!" Kortom, wij zijn hier morgen weer weg. Even alles opladen (fietsen, computers, tandenborstel, powerbank, telefoons) en we kunnen er weer een kleine week tegenaan.

John wilde kijken bij het station Werningrode om morgen het Brockenbahn stoomtreintje naar de top te nemen. Kunnen we in het dal parkeren en mag Tinus mee? Hopla, op de fiets. Ik moest de route intoetsen: Brocken Bahnhof. We kozen voor de mooie route 11 km. Tinus bleef in de bus. Het zou nog 3 uur droog blijven. In de trappers en klimmen maar. De tocht begon met stijgen. Bleef stijgen! Na ruim 5 km stegen we nog steeds. Sommige stukken echt stijl. Na 6,5 km stopte ik en zei tegen John dat dit niet oké leek. Nog 1,5 km hoger stopte John. Hij had een Eureka momentje! 🤓

Het Brocken Bahnhof is het eindstation op het hoogste punt! We waren inmiddels zo dichtbij, dat we verder fietsten. Het uitzicht was indrukwekkend. Helaas is goed te zien hoeveel hectare bos afsterft. Oei oei waarom???? Oorzaak voor het afsterven van de sparren zijn de boomschorskevers die zich door de kanalen van de sparren vreten. Gezonde sparren gaan dit tegen met boomhars - een natuurlijk mechanisme dat echter vanwege de lang aanhoudende droogte en hitte van de afgelopen zomer niet meer functioneert. Dit is echt een groot probleem. Het ziet er in en in triest uit.

Eenmaal boven bij het station aangekomen op 1180 meter hoogte, stonden we praktisch helemaal in de wolken! De ene kant op was nog een prima uitzicht, de andere kant zag je nauwelijks de torens. Dan maar weer terug. Bijna 900 meter omlaag. En ook dat is een heel karwei! De steile stukken deed ik lopend. Echt heel eng zo hard als dit kan gaan. We zijn dan ook super blij met onze bredere banden. Want we fietsten over beton blokken bij de top, de weg ernaar toe vooral zand- en grindpaden. John is een echte kamikaze. Hij heeft de snelheid 51 km per uur gehaald. Dat durf ik echt niet. Mijn max ligt op ong. 36 km. We namen een andere terugweg en dat werd een echte cross! Over rotsblokken, door water, onder een omgevallen boom door. Echt weer een route van John. Echter liep dit minder goed af. Het pad werd zelfs zonder fietsen en met botóns nauwelijks begaanbaar. Tja terug dus. We zijn uiteindelijk weer heelhuids bij de camper aangekomen. John had nog 9% batterij. Buiten wat bij gekomen, wat gegeten en toen maar het centrum van Ilsenburg om hopelijk ergens Nederland-Frankrijk te kunnen zien. Dat kon bij Sportsbar. Met 3 tv schermen en de enige geïnteresseerden hadden we uitstekend beeld.