Frankrijk

Mrt 28 - Apr 6

Vrijdag 28 maart

Ik ga weer op stap met mijn privé reisleider John. Doel dit keer is Zuid Portugal. We doen het rustig aan met een eerste stop op 305 km afstand in Rocroi, net over de grens België - Frankrijk. Ook deze reis vermijden we zo mogelijk snelwegen. Dit keer reden we via Antwerpen - Charleroi, een mooie landelijke route. Rocroi is een voormalige vestingstad waarvan de stadswallen nog grotendeels aanwezig zijn. Qua vorm (vijfpuntige ster) lijkt dit sprekend op Bourtange in Groningen. Op iedere punt is een bastion en om de stad zijn nog bijna geheel intact twee stadswallen + een (droge) gracht. Het geheel dateert uit de 16e eeuw. Verschil met o.a. Bourtange is het vertrekpunt op het plein met het uitwaaierende stratenpatroon. Dat maakt Rocroi uniek. Alleen Palmanova (Italië) ziet er ook zo uit en is zelfs iets groter.

We stonden op een mooie camperplaats vlakbij de stadspoort. Het was zonnig. Een wandeling door deze oude stad en wat drinken in de lokale kroeg. Daarna eten in de buscamper en vroeg naar bed.

Zaterdag 29 maart

Vannacht regen en ook best koud. ‘s Morgens weer zonnig. Nog een wandeling, een bezoek aan de Boulanger en een koffie in dezelfde kroeg. Vandaag reden we via Reims - Épernay - Montmort Lucy - Champaubert - Fromentieres - Vauchamps - Morsains naar de middeleeuwse stad Provins.

Provins is een echt historisch juweeltje met zijn gerestaureerde stadsmuren (zie ook de foto boven aan deze pagina), geplaveide straatjes, vakwerkhuizen en bijzondere middeleeuwse monumenten. Het centrum en een deel daar omheen is nog in authentieke 12e - 16e eeuwse bouwstijl. Dan de indrukwekkende Collégiale Saint-Quiriace, een enorme kerk gebouwd in de tweede helft van de 12e eeuw maar nooit voltooid, met een prachtige koepel en idem dito schip. Verder de Tour César, het belangrijkste monument van de stad, die werd gebruikt als gevangenis, schuilplaats of wachttoren, afhankelijk van de periode. Op de top van de donjon heb je een adembenemend uitzicht over de stad en de omgeving. Dit alles onder de rook van Parijs!

We liepen langs een echte troubadour show, bewonderden de te koop aangeboden middeleeuwse kleding en nou ja we keken onze ogen uit. Tot slot dronken we wat op het pleintje, genietend van het uitzicht op deze prachtige monumenten en van de heerlijke middagzon.

Onze buscamper stond vlakbij het oude centrum geparkeerd. We hebben een heerlijke nachtrust gehad.

Zondag 30 maart

Rustig ontbijten en weer op weg. Het was nietszeggend weer. We reden door Bray sur Seine - Port sur Yonne (grotere en levendige stad) - Brannay - Cheroy - Jouy - Bignon de Mirabeau - Les Fourneaux - Griselles - Paucours. Hier zijn we gestopt bij een camperplaats. Er zou ook eea open zijn, maar helaas. Na koffie/lunch reden we door. Het landschap is glooiend en groen. Veel akkers (koolzaad of raapzaad of een mix daarvan Colza, grasland, aardappel). De bomen ogen nog kaal, maar zitten al vol in de knop. En overal bloeien de Forsythia - Magnolia - Prunus Spinosa (Sleedoorn) - Vlier - (Japanse) Kersenbloesem etc. Prachtige voorjaarskleuren.

Na de lunch reden we door vele kleinere plaatsen, die stuk voor stuk uitgestorven leken. Het is toch echt zondag. Maar bijna alle luiken zijn gesloten. Houden ze hier niet van daglicht? Enfin, wij reden door naar Vatan.

Bij binnenkomst zagen we direct een grote poster met Musée de Cirque. We staan dit keer op een officiële camperplaats. We hebben daar Wifi en elektra. Plan is om onze reisblog op te starten.

Uiteraard bezochten we direct het Musée de Cirque.

Indrukwekkend en imposant, zoals vroeger het circus werd gemanaged. Het museum van het circus presenteert een magische en educatieve rondleiding door de geschiedenis van het circus en de kunstenaars, uniek in Europa. Er worden ook 3 schilderijen (clowns) van Picasso getoond en meerdere foto’s met wijlen prins Reinier van Monaco, een fervent liefhebber.

Na het avondeten een potje (het werden er drie) Jeu de Boules. Inmiddels was de zon tevoorschijn gekomen en hadden we nog een prachtig laatste uurtje buiten.

Maandag 31 maart

We blijven vandaag in Vatan. Niet dat deze plaats wat meer te bieden heeft dan het Museum van het Circus en een pantoffel fabriek, maar het is zonnig en warm. John is aan de slag gegaan met onze website. Ik ben neergestreken op een ligstoel en heb mijn boek uitgelezen: “Al het blauw onder de hemel”. Aangrijpend boek. ‘s Middags zijn we door Vatan gewandeld, hebben een biertje gedronken en ons laten informeren bij het toeristenbureau. Terug nog twee potjes Jeu de Boules, eten en op naar morgen.

Dinsdag 1 april

Op onze planning blijft staan La Chatre (George Sand), Chateauroux en nog veel meer hier in de Valei van de Creuse. Nu reden we rechtstreeks naar Claire en Ulric in Fursac. Heerlijk geluncht (3 gangen) met producten uit de streek bij La Table de Chamborand. De gastvrouw vroeg of John en ik eerder waren geweest, we kwamen haar bekend voor. Wouw! Dat was vorig jaar in oktober! Met drie personen, een fles rosé en een fles water €71,-. is een prijs waarvoor we wel elke dag uit lunchen willen. Ulric gaat morgen bij dit restaurant op sollicitatiegesprek. Hij is kok en wil wel weer aan het werk. We zijn benieuwd.

‘s Middags een lange wandeling langs het bos en door twee andere kleine dorpjes. Het is zo mooi hier. Koeien, kalveren, schapen, lammetjes, ja zelfs varkens in de wei. Terug bij Claire in de tuin gezeten tot het echt te hard ging waaien.

Woensdag 2 april

Ondanks zware regenval heerlijk geslapen. Na het ontbijt koffie gedronken met Claire. Zij moest weer aan het werk en wij gingen verder op onze reis. Vandaag naar een mega grote E.Leclerc in Limoges (jeetje wat is alles duur!), tanken en door naar Souillac. Ook hier staan we op een camperplaats ivm een internetverbinding om te kunnen werken. Hoewel het miezerde, zijn we het stadje ingewandeld. Souillac ligt aan de Dordogne, heeft een grote camping met huisjes, je kunt hier kajakken op de Dordogne en naar het zwemparadijs. De gemeente is duidelijk hard aan het werk ter voorbereiding op het toeristenseizoen. Eindelijk ook weer eens een Tobaco bezocht met natuurlijk de paardenraces op tv en allerlei gok mogelijkheden. ‘s Avonds heb ik gewerkt. Er was voldoende wifi, dus heb ik daar meteen gebruik van gemaakt.

Donderdag 3 april

Droog, zonnig en harde wind. Maar fijne temperatuur. Ik ben met Tinus een blok om gaan wandelen langs de camping en het zwemparadijs, de kajakverhuur (helaas nog niet open), een stuk langs de Dordogne achter de voetbal- en en rugbyvelden om, langs een manege en veel paarden in de wei. Tot slot nog een grote sporthal en onderweg veel hardlopers! In de straatjes van Souillac zijn meerdere winkels en restaurants. Kortom een leuke plaats.

We vertrokken via Cazoules en reden langs inmiddels knalgele, hoog opgeschoten Koolzaadvelden. Zo mooi! Langs Roufillac met links van ons de rivier de Dordogne en rechts de bergen. Door o.a. Aillac, Carsac, over een bergachtige, slingerende weg naar Bourg de Montfort - Vitrac Port, allemaal in de regio Périgord. De streek is zo mooi en zo rustig, althans nu. Straks in het seizoen is het hier vermoedelijk bommetje vol met toeristen. Deze prachtige route gaat verder via Daglan en Saint Pompon. Even koffie gedronken, de omgeving nog eens goed in ons opgenomen en hopla verder.

Via slingerende boswegen (voor ons stak een ree over) en andere smalle wegen bereikten we Villeneuve sur Lot. Op papier een hele leuke stad met een authentieke ommuurde binnenstad. Helaas konden we niet parkeren, dus reden we door naar het hoger gelegen Pujols. Ook een klein oud plaatsje met meerdere waterputten. Ik moet er toch niet aan denken dat dat ons drinkwater was. Brrrr. Maar in de 18e en 19e eeuw was men daar erg blij mee!

Behalve dat we eea bekeken hebben, zijn we verder erg lui geweest. Een potje scrabble en eten. We staan naast de Mairie en kijken letterlijk neer op Villeneuve.

Vrijdag 4 april

Vroeg de stad in. Veel bekijken en koffie. Maar jemineetje, hoe mooier de beschrijving des te groter de deceptie! Wat een bij elkaar geraapt zooitje is Villeneuve.

Vervallen en het komt op ons armoedig over. Zowel de plaats als de mensen. Gelukkig smaakte de koffie verrukkelijk.

Op naar Condom. Ongeveer een uur rijden. Ook een aantrekkelijke beschrijving, die gelukkig wel overeenkomt met de werkelijkheid. Schoon, gerestaureerd, mooie kathedraal etc. We liepen van onze P4Night aan een groot opgezet park binnen 10 minuten naar het oude centrum. Leuke winkels en veel restaurants. En een beeld van Portos - Athos - Aramis - d’Artagnan (un pour tous et tous pour un) oftewel ‘De drie musketiers” geschreven door Alexandre Dumas. Dit boek alsook “De Graaf van Monte Christo” en de boeken van Emmuska Orcz over “De Roode Pimpernel“ heb ik begin middelbare school stukgelezen!

We slenterden door de oude stad, overwogen naar de kapper te gaan (Moustaches et Bigoudis = Snorren en Krulspelden), bezochten de kathedraal (prachtig glas in lood) en wandelden door het park terug naar onze camper.

Tijd voor siësta. We zijn echt aan vakantie toe!

Na siësta van John en een lange wandeling van Tinus en mij besloten we vandaag door te rijden naar de Pyreneeën. Onze rit ging opnieuw over landelijke, slingerende wegen (wel verhard gelukkig) en dwars door de streek van de Gascogne en de Armagnac.

De classificatie Côtes de Gascogne betreft een Vin de Pays geproduceerd in de Armagnacstreek. Uitgestrekte akkerbouw van wijnranken, kruiden, aardappel en - nou ja - veel en divers. Minder veeteelt. Wel Foi Gras. We reden door Eauze (grotere en mooie plaats) en Nogaro.

We reden al ruim een uur door deze prachtige Armagnac streek en hadden het bijna gered, maar bij één van de laatste wijn- en armagnac huizen (helaas open) toch gestopt in de plaats Plaimont bij wijnhuis Vigneron Saint Mont.

Interessant is het verschil tussen Cognac en Armagnac: Cognac wordt gemaakt in Cognac en Armagnac in de streek Armagnac. Cognac wordt 2 keer gedistilleerd op een lager temperatuur. Armagnac wordt maar 1 keer gedistilleerd. Cognac moet minimaal 2,5 jaar rijpen en armagnac maar minimaal 1 jaar. Wel delen Cognac en armagnac dezelfde aanduidingen betreffende het aantal rijpingsjaren:

VS Vert Special: jong, minstens 2 jaar gerijpt
VSOP Very Superior Old Oale: minstens 4 jaar gerijpt
XO Extra Old: minstens 10 jaar gerijpt
Millésime: bereid van één oogst (een referentiejaar

Met een pak witte Gascogne wijn en een VSOP Armagnac vervolgden wij onze reis via Garlin en Pau naar Buzy.

Al een stuk voor Pau zagen we de besneeuwde bergtoppen van de Pyreneeën, terwijl wij volop genoten van een zonnig en warm landschap. Om 19.45 uur reden we Camping Mon Village buiten Buzy op en staan naast een Jeu de Boules baan met vrij uitzicht op de bergen en op de weilanden naar het dorp. Kortom, weer een fantastische locatie.

Zaterdag 5 april

De rust, de stilte - hooguit onderbroken door de vele tjilpende vogels - is geweldig. Er staat ons weer een mooie dag te wachten. We gingen fietsend door Buzy naar Arudy, ongeveer 8 km. In Buzy werden bij een wasplaats jerrycans gevuld, hoewel bij het water staat “eau non potable”. Zouden de Fransen meer weten? In Arudy stopten we bij een pleintje met 3 koffie/lunchtentjes. Wat een gezelligheid. Zowel de fietstocht als de sfeer, we zouden alles wel willen filmen om met jullie te delen. Het is hier ook weer zo leuk en ook zo mooi. En Tinus? Die rent vrolijk met ons mee en af en toe moet hij in de hondenkar. Na de koffie gingen we naar de markt. Op de markt werden pizza's afgebakken in een soort van halve bestelwagen met een houtoven! Toch te grappig! Brood uit de campagne ging per kilo. En voor de rest biologische groentes, fruit e.d. daarna noch langs de supermarkt en goen weer terug naar de camper. Onderweg dook Tinus in een modderbad. Ook al is hij een donkere hond, dat wil je echt niet….. wat een meur. Dus stopten we in Buzy bij de wasplaats. John liep er omheen en toen ik Tinus riep, sprong hij op de rand en roetsj roetsj gleed hij door en ging bijna kopje onder. Die was weer schoon. Wij lagen dubbel van het lachen. De laatste 300 meter rende hij de helling op en was weer droog.

‘s Midddags speelden we meerdere potjes Jeu de Boules. ‘s Avonds scrabble,

Zondag 6 april

Gefeliciteerd Annette Verschragen en ook chapeau voor Max Verstappen. Vandaag staat Jaca - Spanje op het programma. We ginggen over een lokale bergroute, waar auto’s tot max 3,5 ton rijden mogen. We reden via Lurbe St. Cristau - Sarrance - Bedous en Eygun, grotendeels langs de rivier La Gave de L’Aspa. De grens was letterlijk in de tunnel van Somport van 8600 meter lang. De eerste plaats na de tunnel is Canfranc. Vervolgens via Villanua naar Jaca (Aragon). Overigens gaat de weg over de berg i.p.v, door de tunnel door het skigebied Astún en Candanchú. In Jaca liepen we de oude stad in. Leuk, goed verzorgd en zo te zien ook een skioord (skiliften zijn 34 km verderop). We zagen op het terras een gezin in skikleding en later ook een auto met ski’s op het dak. Op de website lazen we dat het de laatste dag is van het skiseizoen.

Op het terras in de zon hebben we geluncht: tapa’s en vermút. Jammie! Ook deze plaats heeft een 5-ster bastion in het centrum liggen.

Na een siësta besloten we verder te rijden naar het verlaten dorp Ruesta met één geopende bar. Ruesta werd in 1960 onteigend voor de bouw van het Yesa Reservoir en werd vervolgens een spookstad. Met het vollopen van het stuwmeer kwamen de vruchtbaarste gronden van de gemeente onder water te staan en werden de inwoners naar elders overgebracht. Tiermas en andere dorpen idem dito.

De lokale bevolking rond het stuwmeer van Yesa, ook wel de zee van de Pyreneeën genoemd, is blij wanneer het wateroppervlak flink daalt. Hierdoor is het weer mogelijk gebruik te maken van de therapeutische krachten van het zwavelhoudend water dat opborrelt in de voormalige thermen van Tiermas. Ze smeren zich dan in met klei en badderen urenlang in het warme en geneeskrachtige water.

De bar in Ruesta (Ruesta heeft nooit onder water gestaan) is open met kneiterharde muziek (Dub) en alternatieve bezoekers. Wij voelden ons onmiddellijk thuis. Meer weten over Ruesta? Hier is de website.

Vervolg

Page updated

Google Sites

Report abuse