งูน่ารักโดนปรักปรำ หนังขี้โม้ที่ยังตราตรึงใจ

ประสบการณ์การดูหนัง Anaconda ครั้งแรกของกูเลวร้ายมาก ไม่ใช่หนังมันเหี้ยนะ นี่คือหนังเขย่าขวัญที่เจ๋งที่สุด น่าขนลุกขนพองที่สุด และลุ้นที่สุดสำหรับกูในวัยเด็กเลย แบบเอามาดูทุกวันนี้ก็ยังสนุกและน่าสะพรึงกลัวอยู่ ทีวีจอ 19 นิ้ว ไอ้สัสบ้านกูนี่จนเหี้ยๆ แต่จำได้ว่าเช่าม้วนVDO เรื่องนี้มาดูแบบไม่รู้ห่าอะไรเกี่ยวกับมันเลย

รู้แค่มันเป็นหนังงูกินคน จอทีวีก็เล็กๆ ลำโพงก็อู้อี้ๆ ก็ลำโพงจากทีวี Singer ห่วยๆนั่นแหละ ผ่อนสามชั่วโคตร ทุกวันนี้ยังดูได้อยู่เลย ทนทานเหลือเกิน ที่ยี่ห้อนี้ล้มหายตายจากเราไปเพราะแม่งเป็นทีวีที่สมาคมช่างซ่อมเครื่องใช้ไฟฟ้าแห่งประเทศไทยลงความเห็นว่าต้องบอยค็อตมันซะก่อนที่พวกเราจะตกงานกัน ก็แม่งไม่เคยเอามาซ่อมกันเลย รายได้หดหายเพราะแม่งทนทายาทมาก วกกลับมาเรื่องAnacondaกันต่อนะสัส เดี๋ยวจะหาว่ากูโฆษณาขายเครื่องใช้ไฟฟ้า ก็อย่างที่บอกนั่นแหละกูดูจากจอ 19 นิ้ว ลำโพงห่วยๆ แต่ความน่าสะพรึงกลัวและความสนุกนี่เอาง่ายๆ ดูหนัง ระบบ Imax ที่ว่าแจ่มๆ กับหนังเทคนิคเจ๋งๆสักเรื่องในยุคนี้ยังอาย ยังพูดกับตัวเองอยู่เลยว่าถ้ากูได้ดูโรงใหญ่กูคงหัวใจวายตายห่าไปแล้ว ปรกติเป็นคนกลัวงูอย่างบ้าคลั่ง เจอหนังเรื่องนี้เข้าไปหนักเลย ไอ้ฉากที่ตัวละครของ จอน วอยห์ อวดเก่งพาพวกนางเอกจับงูนี่รุนแรงระดับที่ว่าอีกนิดนึงกูจะร้องไห้แล้ว เย็ดเข้! กูลุ้นจนนั่งไม่ติดกลัวงูจะหลุดมาแดกพวกมันตายตกตามกัน กับฉากที่มีใครสักคนลงน้ำ(ซึ่งมีหลายฉากมาก) หนังแม่งก็บิ๊วด์เหลือเกิน อีกอย่างที่ขาดไม่ได้คือ นมนางเอก ตอนนั้นไม่รู้จัก เจนนิเฟอร์ โลเปซ เลย รู้แต่ว่านมใหญ่ใส่เสื้อกล้ามทั้งเรื่อง มึงคิดเอาละกันตอนนั้นกูเป็นแค่เด็ก ม.1 หมอยกำลังขึ้น หัวนมเพิ่งแตกพาน และเพิ่งหัดชักว่าว อีเจนนิเฟอร์ก็เสร็จกูสิจะเหลือเหรอ อนาคอนด้าน้อยของกูผงาดทุกครั้งที่เธอปรากฏบนจอ ภาวนาให้ถึงเวลากลางคืนที่คนในบ้านนอนหลับกันหมดเร็วๆ จะได้ปิดไฟมืดๆสำเร็จกิจกามด้วยมืออย่างสุขสมอารมณ์หมาย อ๊าห์....อีเสื้อกล้ามนมใหญ่เสร็จกูแน่มึง ไอ้ตอนฉากอีเจนโผล่น่ะไม่เท่าไหร่ แต่พอมันตัดภาพไปอีกซีนที่มีงูโผล่มา เย็ดแม่! ชักๆอยู่ถึงกับหำหดหมดอารมณ์ ต้องลำบากอีจุ๋มเพื่อนกูสมัยนั้นอีกตามเคย เฮ้อ แต่เปล่านะ ไม่ใช่ว่าให้อีจุ๋มมันมาเด้ากับกูนะ คือเวลากูจะมโนภาพใครสักคนเวลาว่าวนี่ อีจุ๋ม คือคนแรกที่กูจะนึกถึงมัน เวลาหมดอารมณ์กับอะไรมา อีจุ๋ม แม่งต้องรับเคราะห์กรรมทุกที โดยที่ตัวมันเองก็ยังไม่รู้ตัวว่ากูแอบมโนถึงมันตอนชักว่าว ที่เล่ามาทั้งหมดนี่ก็แค่อยากจะบอกว่า ดูหนัง Anaconda คือหนังเขย่าขวัญในดวงใจของกูเรื่องหนึ่งเลย ไม่รู้ว่าโดนด่าได้ไงเรื่องนี้ สงสัยแม่งแต่งเรื่องให้น่ากลัวเกินงามทั้งๆที่งูพันธุ์ห่านี่เชื่องช้าอย่างกะงูแมวเซา แต่พูดก็พูดเหอะ ถึงมันจะโดนด่าโดนวิจารณ์ว่าห่วยขนาดไหน มันก็คือหนึ่งในหนังเขย่าขวัญที่สนุกที่สุดเลยก็ว่าวได้ รู้ไหมว่า Anaconda นั้นถือว่าเป็นหนังสนุกที่โดนถล่มจากนักวิจารณ์จนย่อยยับ ผู้เกี่ยวข้องในหนังล้วนชีวิตในวงการพังพินาศไปตามๆกัน ยกเว้นดารานำที่พากันโด่งดังกันเกือบหมด แต่ไอ้พวกผู้สร้าง หรือมือเขียนบทนั้นแทบจะไม่เหลืองานให้ทำในช่วงเวลาที่เหลือ ทั้งที่บางคนเป็นมือดีที่เคยถึงขนาดร่วมเขียนบทในหนังดังอย่าง เว็บดูหนัง Top gun ผลพวงมาจากการที่หนังพยายามท้าทายนักสัตววิทยา ซึ่งพวกเขาได้พยายามบิดเบือนข้อมูลเกี่ยวกับงูชนิดนี้ไปอย่างมาก ทั้งที่งูชนิดนี้มีความเชื่องช้า รักสงบ และมันคือเทพเจ้าของคนแถบอเมซอน การนำเสนอความดุร้าย ว่องไว และ การขย้อนอาหาร ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องไร้สาระทั้งเพ จนคนพื้นที่ออกมาจวก เพราะไม่มีใครกล้าที่จะไปท่องเที่ยวแถบนั้นอีกหลังจากดูหนัง " งั้นคุณก็คงไม่กล้าไปเที่ยวญี่ปุ่นกันน่ะสิ เพราะมันมีไอ้กิ้งก่ายักษ์อาละวาดไล่พังตึกตั้งหลายภาค " เลียวนาร์ด ราบิโนวิทซ์ มหาเศรษฐีผู้เป็นโต้โผใหญ่สร้างหนังเรื่องนี้ออกมาค่อนแคะนักวิจารณ์และนักสัตววิทยา ที่พากันด่าหนังของเขาสาดเสียเทเสีย แถมยังพากันเอาข้อมูลของงูชนิดนี้ออกมาแจกแจงให้ประชาชนได้เข้าใจว่ามันไม่ได้ไล่งับคนเหมือนในหนังเรื่องนี้แต่อย่างใด เวอร์น่า ฮาร์ร่าห์ อีกหนึ่งโปรดิวเซอร์ยังยืนยันว่าหนังเรื่อง Anaconda คือหนังจำพวกเดียวกับ Godzilla หรือ King Kong ทำไมพากันซีเรียสกันนัก แต่คนพื้นที่แถบๆลุ่มน้ำอเมซอนไม่เห็นด้วยกับการสร้างหนังบ้าๆไร้ยางอายออกมาเช่นนี้ ถึงกระนั้น เวอร์น่า ก็ยังดื้อเข็นภาคสองออกมาอยู่ดีในชื่อ Anacondas: The Hunt for the Blood Orchid เพราะหนังภาคแรกถือว่าเป็นหนังที่ได้กำไรงามพอสมควร แต่สำหรับภาคสอง หนังทำรายได้ไม่ถึงร้อยล้าน(ราว70ล้านทั่วโลก)

อนึ่งก่อนจะเป็น เจนนิเฟอร์โลเปซ บทนี้เคยวางตัวให้กิลเลี่ยนแอนเดอร์สัน จาก The X-file และบทพรานใจโฉดของ จอห์นว้อยต์ ก็วางตัว ฌองรีโน่ ในบทนำ ในเรื่องนั้นนะเองแหละครับ