จำได้ว่าพอจบประโยคนี้เท่านั้นแหละ กูและคนในโรงพร้อมใจกันปรบมือ

ระเบิดขำเป็นบ้าเป็นบอ กับซีนนี้ใน "สุดเขตสเลดเป็ด" มันคืออีกหนึ่งฉากที่เอามาดูซ้ำยังฮาได้เรื่อยๆ พอๆกับฉากสักยันต์ของน้าค่อมใน "แสบสนิทศิษย์ส่ายหน้า " หรือฉาก หม่ำ จ๊กมก หลอกเอาของจากเต๋า สมชาย ใน "สายล่อฟ้า" ชีวิตของลุง แอนนา ชวนชื่น ก่อนที่จะมาดังระเบิดระเบ้อในฉากนี้

ถือเป็นตลกคาเฟ่ที่แทบไม่มีใครรู้จัก รู้อย่างเดียวคือแก่ ขนาดที่ว่าได้เล่นหนังใหญ่ค่าย GTH ของ จาตุรงค์ อย่าง"ตั๊ดสู้ฟุต" ในบทลิ่วล้อมาเฟียก็ยังไม่เป็นที่น่าจดจำอยู่ดี แต่เมื่อลุงแอนนาได้เจอกับ ยอร์ช ฤกษ์ชัย ผู้กำกับที่ใช้งานตลกคาเฟ่ได้ดีที่สุดคนหนึ่งในหนังของเขา ทำให้ผู้คนเริ่มจดจำ แอนนา ชวนชื่น ได้ ด้วยเอกลักษณ์การพูดไทยสำเนียงจีนไหหลำ ดูหนัง ลุงแจ้งเกิดอย่างจริงๆจังๆก็ตอนรับบทเจ้าของค่ายมวยใน "แสบสนิท ศิษย์ส่ายหน้า" การรับส่งมุกกับ จาตุรงค์ ที่จบลงด้วยประโยค "คอเค็กพ่อมึงสิ คอเค็กๆ " กลายเป็นอีกหนึ่งฉากที่เรียกเสียงลั่นจากคนดู และเหมือน ยอร์ช ฤกษ์ชัย จะรู้ว่าควรใช้งานแอนนาอย่างไร บทของลุงในหนังพี่ยอร์ชหรือหนังไทยหลายๆเรื่องที่ลุงแสดงอาจไม่ได้มากมายหรือเป็นตัวหลัก แต่จะมาในรูปแบบตัวละครที่ใส่มาเพื่อให้นักแสดงหลักต่อปากต่อคำ ไม่ว่าจะเป็นบทเจ้าพ่อ , บทยาม , บทพ่อค้า ฯลฯ แต่ในทุกๆฉาก แม้จะเป็นหนังดีหรือไม่ดี แอนนา ชวนชื่น ก็เรียกเสียงลั่นจากคนดูได้ ไม่เว้นแม้แต่หนังแผ่น VCD แอนนา ชวนชื่น เล่าว่าจริงๆเขาก็พูดไทยเป็นปรกตินี่แหละ ตอนเล่นตลกคาเฟ่ก็พูดไทยชัดถ้อยชัดคำแต่ไม่ได้โด่งดังอะไร จนกระทั่งเขาลองเลียนแบบการพูดของคนจีนที่โล้สำเภามาอยู่เมืองไทย เพราะสมัยรุ่นๆบ้านแอนนาขายก๋วยเตี๋ยว และคนจีนในไทยสมัยนั้นชอบมากินก๋วยเตี๋ยวร้านครอบครัวแอนนา คนจีนพยายามพูดไทยให้ชัด แต่ก็ไม่ชัด แอนนาในวัยหนุ่มจึงนึกขำในสำเนียง ความเคยชินทำให้เขาเอามาพูดเล่นในชีวิตประจำวันบ่อยๆ แต่ก็ไม่ได้ใช้มันบนเวทีตลกอะไร จนกระทั่งได้มาเล่นหนังนี่แหละ เพราะในเมืองไทย หากเป็นหนังตลก ไม่น่าจะมีใครเหมาะสมกับบทเถ้าแก่ เจ้าสัวหรือคนไทยเชื้อสายจีนที่แก่ๆ เว็บดูหนัง หน่อยเท่าแอนนาอีกแล้ว บทแนวๆเจ๊กไหหลำจึงผูกขาดอยู่กับแอนนาแทบจะผู้เดียว ตอนเล่น แสบสนิทฯ แล้วคนเริ่มจดจำได้ ลุงแอนนาบอกชีวิตก็ไม่ได้ดีอะไรมากมายนัก ยังคงเป็นตลกแถวสองอยู่ แต่พอมาเล่นบทยามแล้วได้ต่อปากต่อคำกับ เป้ อารักษ์ พระเอกของเรื่อง หลังจากฉากนี้ของลุง ส่งผลให้ชีวิตลุงกอบโกยได้ทั้งเงินและชื่อเสียง เรียกได้ว่าไม่แก่เกินสายที่จะโด่งดังได้

อันที่จริงในฉากนี้มีมุกเยอะมากที่ตลกจนน้ำตาไหล แต่คนมักจดจำคำว่า "ถั่วต้ม" แล้วเอาไปพูดกันเกลื่อน จำได้ว่าสมัยนั้นคนที่กูรู้จักในชีวิตแทบไม่มีใครพูดคำว่า "ถูกต้อง" กันแล้ว เอะอะก็ ถั่วต้มๆๆๆ จนกูนึกรำคาญ