Low season สุขสันต์วันโสด

ดูหนัง

ถือเป็นโคตรเซอร์ไพรส์อีกเรื่องหนึ่งตั้งแต่ต้นปี


ที่ไม่ได้มาเพื่อขายดาราตลกเต็มเรื่องอย่างหนังไทยด้วยกันที่ชอบทำ แต่หนังมันโคตรตลกและทำให้ยิ้มได้ตลอดตั้งแต่ต้นยันจบ หนังแค่พูดถึงคนพังๆหลายๆคนที่มาเจอกันในสถานที่ที่เอาไว้ซ่อมความพังทางหัวใจ โดยที่คนเหล่านี้ก็ไม่ได้พยายามซ่อมความพังให้กันและกัน เพราะตัวเองก็แทบจะเอาตัวไม่รอด


ที่ทำได้ก็มีแค่แดกเหล้าด้วยกัน ทำความรู้จักกัน และแบ่งปันความพังของหัวใจให้กันรับฟัง โดยที่พวกเขาก็ไม่รู้ตัวว่าตนเองก็มีสถานะเป็นเหมือนเศษผ้าพังๆขาดๆที่ใช้การไม่ได้ แต่เสือกสามารถเอาไว้เย็บปะให้ผ้าผืนอื่นที่พังให้กลับมาเป็นผ้าที่ดีขึ้นได้ อยากบอกให้ไปดูเถอะ ไม่ใช่แค่คนพังๆช่วยซ่อมคนพังด้วยกันในหนัง แต่มันสามารถซ่อมอารมณ์พังๆในวันห่วยๆให้คนดูได้ หนังมันมี ผู้คน ป่าเขา และ เหล้าบ๊วย ให้คนหลงรักได้จริงๆ ดูหนัง ใช้เวลากับบางสถานการณ์นานเกินพอดี แม้ว่ามันจะเป็นสถานการณ์ที่บันเทิงเอามากๆอย่างการเจอกับพี่เปิ้ล นาคร ซึ่งกว่าจะเคลียร์ตรงนั้นได้ก็ทำให้รู้สึกว่าอยากรู้ part ต่อไปของชีวิตพระเอกนางเอกแล้ว รีบๆฮารีบๆเคลียร์ได้แล้ว เพราะโดยปรกติตัวที่มาแย่งซีนในหนังให้คนจดจำและโหยหาอาลัยอยากให้เขาโผล่มาในหนังบ่อยๆ ก็ต้องโผล่มาเป็นระยะๆแบบน้าค่อมในหนังไทยหลายๆเรื่อง หรือโผล่มาซีนเดียวให้ได้ฮาตับใหญ่ไปเลยแบบน้าหม่ำในสายล่อฟ้าไปเลย ไม่ใช่มาถ่ายแล้วต้องเอาให้คุ้มคิวและค่าตัว แล้วเพราะพี่เปิ้ล มาริโอ้ และ พลอย เล่นได้เข้าขากันมาก ฮามากนี่แหละทำให้หนังเลือกที่จะไม่ตัดออก ซึ่งไม่เป็นผลดีต่อหนัง มันเกิดอาการ"แช่"เกินจำเป็น(ไม่ได้มีแค่ซีนพี่เปิ้ลนะที่แช่)จนเนื้อเรื่องส่วนที่แช่มันไปกินพื้นที่ในส่วนที่ควรต้องขยี้ให้หนักๆ ซึ่งไอ้ที่โดนกินพื้นที่มันดันเป็นในส่วนไคลแม็กซ์ท้ายๆที่ควรจะซึ้งกว่านี้นี่แหละ แต่ปฏิเสธไม่ได้เลยว่านี่คือหนังที่ดูสนุกและขายสเน่ห์ทั้งตัวละครและโลเคชั่นได้ดีจนอยากแพ็คกระเป๋าขึ้นไปเมาบนดอยซะเดี๋ยวนี้เลย หาไม่ง่ายเลยที่หนังไทยจะฮาได้แบบไดอาล็อกธรรมชาติโดยที่ไม่มีการ ปู ชง ตบ แบบที่หนังไทยชอบทำเพื่อขายฮา ความฮาเรื่องนี้เกิดจากพฤติกรรมของตัวละครที่แทบจะไร้การปรุงแต่ง อย่างซีนนั่งรถโดยสารแล้วมีรถมอร์ไซค์เสียงดังขับผ่าน นางเอกหันไปแบบสบถใส่ คือมันเรียล มันนอกเหนือจากบท แต่ถ้าเป็นความจงใจก็ถือว่าผู้กำกับแกแม่นดี จำได้ว่ามีหนัง รักหมดแก้ว เมื่อไม่กี่ปีก่อน ที่มาในแบบคล้ายๆกันคือ ขายฉากแดกเหล้ากับเพื่อนๆพี่ๆแบบนี้เลย แต่เรื่องนั้นเหมือนคนเพิ่งหัดแดกเหล้ามาทำหนังให้คนแดกเหล้าดู ส่วนเรื่องนี้ แม่งคือคอเหล้าทำ เว็บดูหนัง แน่ๆ เพราะหลายๆอันที่พังๆเพราะเหล้าในเรื่องนี้กูเคยผ่านมาหมดละ หนังแนวๆ นี้ถ้าทำให้ขำได้ไปตลอดทั้งเรื่องได้นี่ก็ถือว่าผ่านละนะ แต่เรื่องนี้มันทำให้รู้สึกดีมาก วันห่วยๆที่เข้าไปดูแบบไม่คาดหวังอะไร แม่งซ่อมความรู้สึกได้จริงๆ ความรู้สึกประมาณ กูอยากมีแฟนแบบนี้ อยากไปที่แบบนี้ อยากมีเพื่อนฝูงมีพี่ๆแบบนี้(แต่ไม่อยากเจอผีนะ) ซึ่งแม้ในชีวิตจริงกูจะเบื่อหน่ายกับอีประเภทที่กลัวแม่งทุกสิ่งบนโลกใบนี้ก็ตาม


เบื่อเพื่อนๆน้องๆที่สร้างแต่เรื่องปวดหัวให้ตลอด เบื่อรถแดงเชียงใหม่ที่ฟันได้เป็นฟัน เบื่อๆๆ แต่ถือว่าดูเรื่องนี้เยียวยาชีวิตจริงก็ใช้ได้เลย อยากให้หนังได้เงินเยอะๆ ไปดูน้องพลอยกับมาริโอ้นี่ก็คุ้มค่าตั๋วเกินครึ่งแล้วนะ