The Internship (2013)

ชายโง่เทคโนโลยี วัยกลางคน สองคน ตกงาน แต่จับพลัดจับผลู ได้เข้าเป็นเด็กฝึกงาน ใน Google

เนื่องในโอกาสที่ 27 กันยายน ถือเป็นวันเกิดของ Google โปรแกรมค้นหาอันดับ 1 ของโลกในขณะนี้ และเป็นโปรแกรมสุดโปรด ที่ตาลุงแถวๆ นี้ใช้บริหารประเทศพร้อม กับแนะนำให้ประชาชนหัดใช้กันบ้าง ชีวิตจะได้ดีขึ้น จึงถือโอกาสยกหนังเก่าที่อาจผ่านหูผ่านตาใครไปบ้าง เพราะหนังถูกนักวิจารณ์สับเละเทะ

แต่สำหรับตั๋วร้อนแล้วนี่คือ ดูหนังสด ที่ดูแล้วรู้สึกดีและหลงรักมันมากๆ อย่างน้อยถ้าไม่ชอบหนัง หลายคนก็ได้รับรู้ว่าการทำงานในบริษัทGoogle เขาไม่ได้ดูที่วุฒิการศึกษาหรือวัย เขารับเอาคนมีสมองที่ไม่จำเป็นต้องจบสูงๆหรือพิมพ์คอมเป็นด้วยซ้ำ หนังของผู้กำกับฯ ชอว์น เลวี่ แทบทุกเรื่องมักมีตัวเอกเป็นตัวละครที่ตกอับ

คนประเภทเคยรุ่งแล้วกลายมาเป็นพวกLoser ซึ่งแน่นอนว่ามันต้องเป็นงานให้แรงบันดาลใจและสร้างความอิ่มเอมใจเมื่อดูหนังจบ นี่คืองานสูตรสำเร็จที่ก็พอเดาๆทางกันได้ แต่สิ่งที่แฝงอยู่ในหนังนั้น เหมาะมากที่จะเอามาเป็นแรงบันดาลใจสำหรับคนที่กำลังล้มไม่ว่ากับเรื่องใดๆ ประเด็นที่น่าสนใจในการเล่นกับชื่อหนัง ซึ่งหมายถึง เด็กฝึกงาน

ก็คือการมองในมุมกลับกันว่า ใครกันแน่ในเรื่องที่กำลังฝึกงานกันอยู่ ตัวละครเอกสองตัวตกงานแล้วจับพลัดจับผลูเข้าไปเป็นเด็กฝึกงานในบริษัท ในฝันของคนทั้งโลกที่เรียกว่า Google อยากรู้อะไรให้ถามกูเกิ้ล แต่ในหนังมันกลับบอกให้เรารู้ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างใช่ว่าจะหาได้ในกูเกิ้ลเสมอไป ดังนั้น ไอ้สองคนนี้แม้ตำแหน่ง ที่มันเข้าไปจะเป็นเด็กฝึกงานแก่ๆ

สองคนที่ไม่รู้สี่รู้แปดอะไรเลยเกี่ยวกับเทคโนโลยีเลย แต่พอมันเข้าไปเป็นหนึ่งในฟันเฟืองของกูเกิ้ลแล้ว กลับกลายเป็นว่าเหมือนมันสองคนต้องไปฝึกงานให้พวกเด็กวัยรุ่นในเรื่องที่ก็มาเป็นเด็กฝึกงานเหมือนกับเขาสองคนยังไงยังงั้น แล้วคำว่า"งาน"ในที่นี้ก็คงหมายถึงประสบการณ์ชีวิต การใช้ความสามารถของตนเองโดยแท้จริง

ไม่ใช่พึ่งพาแต่อินเตอร์เน็ตเพียงอย่างเดียว เห็นได้จากที่เขาสองคนทำให้เด็กหนุ่มคนหนึ่งที่วันๆก้มหน้ามองแต่โทรศัพท์ ได้กลายมาเป็นคนที่เงยหน้าคุยกับคนอื่น ได้ใช้ชีวิตในโลกความเป็นจริง ก่อนที่มันจะสายไป จนอาจทำให้เขากลายเป็นคนไม่มีเพื่อน ไร้ปฏิสัมพันธ์กับคนรอบข้าง หนังเหมือนเป็นโฆษณาองค์กร Google

แต่หากเพ่งมองกันจริงๆจะเห็นการประชดประชันสังคมยุคใหม่อย่างเลี่ยงไม่ได้ เพราะทุกวันนี้คนเราแทบจะไม่คุยกันเลย กินก็สั่งทางเน็ต จีบกันก็ทางเน็ต มีเซ็กส์กันทางเน็ต ไม่ต้องสอดใส่ก็เสร็จ แฮ่กๆๆ ซึ่งหนังได้บอกและเตือนพวกเราให้รู้ว่า หากคุณไม่คิดที่จะไปเหล่สาวตามผับซะบ้าง หากคุณไม่คิดที่จะคบหากับคนในชีวิตจริงบ้าง

หากคุณไม่คิดที่จะลองรับคนแย่ๆเข้ามาในชีวิตจริงบ้าง แต่กลับยอมเปิดรับแต่คนโปรไฟล์ดีในอินเตอร์เน็ต คุณก็จะไม่มีทางได้รับรู้เลยว่า โลกแห่งนี้มันมีอะไรน่าอภิรมย์อีกเยอะ มีความสำเร็จมากมายให้ขวนขวาย มีภูเขาให้ปีน มีสาวสวยให้จีบ มีพิซซ่าอร่อยๆให้ไปลองชิม ไม่ใช่แค่ก้มหน้ามองคอมฯหาในกูเกิ้ล

แล้วตัดสินเออออห่อหมกเอาเองว่า ดูหนังผ่านเน็ต มันสนุกนะ มันอร่อยนะ มันน่าซื้อนะ ความจริงแล้วทั้งชีวิตนั้นคนเราต่างเป็นทั้งคนฝึกงาน และเด็กฝึกงานในคนๆเดียวกัน การเรียนรู้งานไม่มีที่สิ้นสุด หากเพียงแค่เราแยกแยะว่า สิ่งไหนควรหาในกูเกิ้ล สิ่งไหนควรออกไปหามันด้วยตัวเอง แค่นี้คุณก็จบหลักสูตรการฝึกงานในชีวิตคุณได้อย่างสมบูรณ์

โดยที่ไม่พลาดอะไรไปเลย อย่าใช้อินเตอร์เน็ตนำทางชีวิต โดยเฉพาะโปรแกรมดีๆที่มีข้อมูลเท็จเป็นล้านข้อมูลปนเปกับข้อมูลจริง เป็นหนังที่ดูแล้วอิ่มเอมใจมากๆ และมันทำให้เราได้รู้จักองค์กร Google มากขึ้นอีกด้วยโดยที่ไม่ต้องมีตาลุงที่ไหนมานั่งแนะนำ