Listopad 2021

IV Tydzień

22 - 29 listopada

Decyzje wynikające z wiary

Wierzyć znaczy widzieć rzeczy tak, jak widzi je Bóg, mieć udział w Bożej wizji świata i człowieka, zgodnie ze słowami Psalmu: «w Twej światłości oglądamy światłość» (Ps 36 [35], 10). To «światło wiary» jest w nas promieniem światła Ducha Świętego. (Orędzie na XIII ŚDM)


Być chrześcijaninem, drodzy młodzi, oznacza powiedzieć „tak” życiu alternatywnemu, które nie gubi się na ulicach tego świata, ale odnajduje swój sens i cel w tajemnicy Boga. Życie, które nie akceptuje biernie wszystkiego, co dzieje się na tej ziemi, ale jest gotowe na krytykę i współpracuje w budowaniu coraz bardziej sprawiedliwego świata. Bycie chrześcijaninem oznacza przyjęcie alternatywnego życia, które nie uważa wszystkiego, co człowiek może zrobić, za uprawnione, ale które przyjmuje swoją odpowiedzialność wobec całego stworzenia, by otrzymać życie, zachować je i przekazywać.

Zgodnie z tym „alternatywnym typem życia” nie możecie ograniczać się do walki tylko o siebie, ale musicie zjednoczyć się w żywej komunii i uczestniczyć we wspólnocie Kościoła. Ponieważ Kościół jest wspólnotą wierzących i pokładających nadzieję, żyjących w mocy krzyża, żyją w Jezusie Chrystusie. (Spotkanie z młodzieżą. Eisiedeln. 15 czerwca 1984 r.)


Całe nasze życie musi być uwielbieniem Boga: nie tylko w niedziele, ale także w dni robocze, ludzie muszą odczuwać coś z waszej wiary. W waszym środowisku, które często nie myśli i działa bardziej po chrześcijańsku, potrzeba odwagi, by trwać w wierze. Miej odwagę! Może będziesz wyśmiany, ponieważ kochasz lekcje religii, może będziesz wyszydzany za chodzenie do kościoła lub otwarte uznanie jego doktryny. Nie przejmuj się! Szukaj tych, którzy myślą podobnie! Twórz grupy, aby wzmacniać się nawzajem w wierze! (Spotkanie z młodzieżą. Liechtenstein. 8 września 1985 r.)


Wiara i działanie moralne są ze sobą powiązane. Rzeczywiście otrzymany dar prowadzi nas do trwałego nawrócenia, do naśladowania Chrystusa i spełnienia Bożej obietnicy. Słowo Boże przemienia egzystencję tych, którzy je przyjmują, ponieważ jest regułą wiary i działania. (Spotkanie z młodzieżą. Longchamp. 23 sierpnia 1997 r.)


Myśli i pytania do refleksji:

· Dlaczego droga wiary w Chrystusa stała się/jest życiem alternatywnym?

· Jak wiara wpływa na codzienne życie człowieka?

· Jaki jest związek między wiarą i moralnością?

· Co to znaczy dla Ciebie „widzieć rzeczy tak, jak widzi je Bóg”?



Co znaczy być świadkiem wiary?

W swoim istnieniu, aby szanować istotne wartości, chrześcijanie doświadczają także cierpienia, jakiego mogą wymagać wybory moralne przeciwne zachowaniu świata, a zatem niekiedy heroiczne. Ale życie pobłogosławione przez Pana ma tę cenę. Drodzy młodzi, wasze świadectwo ma tę cenę. Liczę na Twoją odwagę i wierność. (Spotkanie z młodzieżą. Longchamp. 23 sierpnia 1997 r.)


To wasze zjednoczenie z Chrystusem, ta komunia z Nim musi być rozwiązana i skonkretyzowana także w komunii z innymi. Wasza wiara musi stać się obecnością i świadectwem w świecie; to znaczy musi wyrażać się na różnych poziomach waszego codziennego życia: musicie żyć jako chrześcijanie we wszystkich wymiarach: rodzinnym, kulturalnym, artystycznym, społeczno-politycznym, jednym słowem we wszystkich wymiarach ludzkich! (Spotkanie z młodzieżą. Monza. 21 maja 1983 r.)


Dla wierzącego bowiem wiara, oprócz tego, że jest stanowczym przylgnięciem do pewnych prawd niezmiennych w czasie i przestrzeni, jest także pełną identyfikacją z osobą i z zawsze aktualnym przesłaniem Jezusa Chrystusa. Wasza misja musi polegać na dawaniu świadectwa o Chrystusie wobec innych: głodnym i spragnionym Boga ofiarujcie pocieszające orędzie Syna Bożego; tym, którzy utracili światło wiary, pokażcie, że Chrystus jest światłem świata; tym, którzy szukają powodu do nadziei na przetrwanie, niech zrozumieją, że Chrystus jest także w nich, w zażyłości ich serc; niepraktykującym, niewierzącym, agnostykom lub obojętnym wokół ciebie powiedz, że można mieć wiarę i żyć codziennym zobowiązaniem. Nie zapominajcie, że przez was Syn Człowieczy powraca, by szukać i ratować tych, którzy zgubili się lub zabłądzili. (Orędzie do młodzieży. Cordoba. 7 września 1985 r.)


Myśli i pytania do refleksji:

  • Dlaczego ludzie wstydzą się wiary?

  • Jakie prawdy wiary są dziś poddawane pod wątpliwość lub wręcz kwestionowane i dlaczego?

  • Dlaczego mamy innym mówić o Bogu?

  • W jaki sposób ty realizujesz w swoim życiu postawę świadka wiary?

Komentarz - ks. Łukasz Nycz