Uh-oh.. deadline fase twee gemist

Post date: Jul 26, 2013 8:41:19 PM

'Volgens de planning klaar op 24 juli.' Dat was de tekst van de vorige keer over de tweede fase; het isoleren en aftimmeren van de 'blinde' muren boven. En was ik klaar? Nee. Maar ik ben toch blij, want ten eerste was ik bijna klaar (misschien nog een of twee dagen werk) en ten tweede waren er verzachtende omstandigheden:

• De vakantie gooide roet in het eten. Een vrouw die nog een week moet werken terwijl er twee kinderen al vrij van school zijn, is geen prettige situatie om te klussen. Ik kon daardoor een week niets doen en dat stond niet in de planning.

• De constructie die ik in mijn hoofd had, heb ik wat aangepast, waardoor het wat meer werk werd.

• Ik heb me toch laten afleiden door andere klussen. Stom, ik had me gewoon moeten houden aan de planning. Hoewel het dak niet echt lekt, vertrouw ik het toch niet helemaal. Dus ik had één van de drie dakluiken helemaal opnieuw afgekit. Maar de andere twee luiken moeten ook een keer aangepakt (de oude kit is zichtbaar verdroogd) en ook de dakgoten. Dus ik had beter gewoon met de planning door kunnen gaan.

Ik ben begonnen met het dichtzetten van de ramen met PIR-isolatieplaten en dat ziet er buiten zo uit:

En van binnen zo:

Inmiddels is ook het onderste stuk (tot aan de kromming) voorzien van een plaat, alleen daar heb ik geen foto van gemaakt. Vanaf die verticale plaat komt er nu een stuk triplex naar boven in de bus. Daar boven heb ik links en rechts een strook multiplex in het plafond geschroefd:

Die strook zat niet in de planning, al had ik ook niet geweten hoe ik het anders had moeten doen. :-)

Nou ja, nog even dat triplex er in, en fase twee is af en dan gaan we naar fase drie; 'bekabelen'. Daar heb ik intussen ook al wat energie in zitten, ik weet nu bijna exact wat ik ga doen, al heb ik nog niet alle 'hardware' daarvoor in huis. De kabels wel, maar de schakelaars waren met name het punt. Ik heb nu definitief besloten voor een Homewizard / KlikAanKlikUit combinatie. Die combinatie heeft een aantal voordelen; het scheelt in de hoeveelheid kabels, en dus ook in werk. Dan is het natuurlijk gaaf om van alles ook te kunnen controleren via iPad of telefoon. Ja, duurder is het ook, maar dat scheelt hoogstens een paar honderd euro; schakelmateriaal op zich is ook best duur. Dan geeft het ook welkome functionaliteit, zoals een alarm. Als je dat allemaal bij elkaar optelt, dan valt de meerprijs wel mee. Wat ik een redelijk belangrijk voordeel vond, is dat het ook veel scheelt in het werk bij het bekabelen. Ik had drie wisselschakelingen bedacht, waarbij je een lamp of een set van lampen kunt schakelen met twee schakelaars (twee bij de trappen met schakelaars beneden en boven en een in de slaapkamer bij het bed) en dat vraagt om veel heen en weer trekken van kabels - van de ene schakelaar naar de andere. Niet alleen dat, maar in sommige gevallen is het ook nog eens lastig om ruimte te vinden voor die kabels. Zodra ze de bus in verdwijnen moeten ze een extra beschermingsmantel krijgen om ze te beschermen tegen kortsluiting. Lastig, en het maakt het ook duurder. Nu wordt veel draadloos, en dat scheelt in het werk. Ik vind het een verantwoorde investering.

Hoe gaat het nou verder? Nou, fase twee vraagt nog om een paar dagen, en dan stonden de twee weken vakantie ook nooit in de planning. We gaan dus drie weken achterlopen. Vooruit, dat kan nog wel. Na de vakantie maken we fase twee af en dan naar fase drie, 'bekabelen.'

Lampen

Ook bij de lampjes is de kogel door de kerk en heb ik geïnvesteerd.

Ik heb gekozen voor de G4 fitting, dat is een lampje die je als halogeen veel tegenkomt, maar ik hou me aan het '100%-LED principe', wat ik me ooit heb voorgenomen. Het voordeel is dat het heel plat is en dus goed in het plafond van een bus past, waar je geen millimeter over hebt. Het inbouw-armatuur is twee centimeter diep, dus dat is goed te doen. Daarnaast is deze combinatie ook nog eens heel goedkoop. Uiteindelijk kwam ik op dit lampje uit bij de Topledshop. Deze is niet alleen dimbaar, maar ook werkt hij met spanningen van 10 tot 30 volt. In een bus is dat belangrijk, omdat tijdens het laden de spanning tot ver boven de 24 volt uitloopt. Ik heb goedkopere LED-lampjes met G4 fitting gezien op fixed 24 volt, maar die wil je niet; je kunt ze niet gebruiken tijdens het laden (lees: rijden), of je zou er een stabilisator tussen moeten zetten. Dat laatste ging me te ver. Ik ben dus blij met mijn lampjes. Als klant kreeg ik nog eens 10% korting (ik had eerder een testlampje gekocht :-) en wil jij er wat bestellen; met de code 'vriend' krijg je standaard vijf procent korting.

Het armatuur heb ik bij snelkopen.nl gekocht, voor de onwaarschijnlijk lage prijs van 2,30 euro per stuk. Maar daar hadden ze er nog maar een paar, dus ik zit te wachten totdat de voorraad daar weer is aangevuld. Ik heb gelukkig geen haast.

'Probieren geht über studieren'

Ik hoor het me nog zeggen bij de zagerij van de Gamma; "nee, deze plaat hoeft niet gezaagd." Zegt die jongen daar nog meedenkend "past het dan wel in uw auto?" Nou ja, dan steekt het maar wat uit. :-) Dat was het probleem niet. Ik had bedacht dat het plafond van de bus een triplex plaat van 122 x 244 cm wel in zijn geheel kon gebruiken. Maar pas toen ik bij de bus stond bedacht ik me dat ik zo'n plaat nooit in zijn geheel boven krijg. Maar ja, zo'n plaat kun je wel een beetje buigen, en je weet pas of het niet lukt als je het probeert. Dus stond ik eerst onder aan de achterste trap, waarna ik me bedacht dat er meer plek is bij de voorste trap. De plaat was bijna compleet dubbelgebogen en bijna op de helft, toen hij voor het eerst brak; een hele hoek er uit. Met veel gewrik, en heen en weer naar boven en beneden lopen was de plaat uiteindelijk boven, maar niet nadat er nog twee scheuren in waren gesprongen. Nou ja, voor het plafond achter een stapelbed is dat niet zo heel erg.

Brede voorwerpen die naar boven moeten hebben bij de voorste trap meer ruimte, maar met lange stukken kan je het beter achter proberen. Dus ging ik met dat eind spaanplaat dat ook 244 lang was, maar maar 95 cm breed, naar achteren. Ook daar heb ik mijn lesje geleerd; dat past niet. De plaat was bijna boven, toen hij onwrikbaar vast kwam te zitten. Ik kreeg hem niet meer voor of achteruit, laat staan naar boven of beneden. Maar ja, hij hing maar op één hoekje. Dus deed de reciprozaag 'Wraf!' en was het hoekje er af. En was de plaat inderdaad boven. Maar daar stond ik met een plaat op een plek tussen twee wandjes, waar ik hem nooit meer wegkreeg. Een plaat van 244 is langer dan de bus breed is en staat er dus scheef in. Ik kwam nooit meer voorbij die wandjes die er al stonden. Na een paar ogenblikken piekeren kwam weer de reciprozaag to the rescue. 'Wraaf!', en ik had twee halve platen. Had ik dat eerder gedaan, dat had me wat moeite bespaard, en zweetdruppels, want man wat was het warm.

Ik denk dat de lattenbodems voor het stapelbed nog naar boven kunnen, maar groter moet het niet worden. Wat dat betreft heb ik mijn lesje wel geleerd.

iPad in dashboard

Ik ben ook weer iets verder gekomen in mijn pogingen om de iPad in het dashboard verwerkt te krijgen. Dat heeft redelijke prioriteit, want als ik ga rijden met de bus (dat gaat binnenkort een keer gebeuren; hij moet gewassen en ook naar een andere plek op het parkeerterrein) wil ik de achteruitrijcamera testen. Ik had de iPad op deze plek in het dashboard gedacht:

De radio's zijn er inmiddels uit, en de iPad past net in dat stuk, over de bediening van de verwarming heen, dus. ik heb bij Xenos al een beugel gekocht waar de iPad in kan. Die is berekend op hoofdsteunen, dus als ik nou twee stukken pijp in mijn dashboard schroef, ben ik klaar, dacht ik. Dus voila;

Precies op lengte. Koperen buis, dichtgeknepen, rond gevijld, gaatjes geboord en mooi kleurtje gespoten. Nog even dat gat van de radio's met een plastic plaatje dichtzetten en dan kunnen ze er ingeschroefd.