1.3 Ποια ερωτήματα πρέπει να απαντά κάθε υποψήφιος επιχειρηματίας

[20] Από τις επιχειρήσεις που δημιουργούνται κάθε χρόνο λίγες μόνο εγκαθιδρύονται. Ο λόγος για το φαινόμενο αυτό είναι ότι οι επίδοξοι επιχειρηματίες δοκιμάζονται από αντικρουόμενες αποφάσεις που πρέπει να συγκεράσουν. Οι αποφάσεις σχετίζονται με την πρόοδο του επιχειρηματικού εγχειρήματος και είναι αντικρουόμενες λόγω του ότι σε μια νέα επιχείρηση οι δυνατές επιλογές που μπορεί να υπάρχουν στην λύση ενός προβλήματος είναι πάρα πολλές. Σε αυτές τις συνθήκες ένας επιχειρηματίας θα πρέπει να αναρωτιέται τι είδους επιχείρηση θέλει και ποιες δυνατότητες θέλει να αναπτύξει. Έτσι θα πρέπει να επικεντρωθεί στα πιο κρίσιμα ζητήματα του επιχειρηματικού εγχειρήματος, παραμελώντας προσωρινά τα καθημερινά ζητήματα. Με τον τρόπο αυτό διαμορφώνεται ένα ποικιλόμορφο τοπίο στον τρόπο ανάπτυξης των επιχειρήσεων, σε αντιπαράθεση με την εξελικτική διαδικασία των δημιουργών τους: ένας άνθρωπος ακολουθεί μια συγκεκριμένη διαδικασία εξέλιξης σε βαθμίδες ενώ μια επιχείρηση εξελίσσεται με αυθαίρετο και μοναδικό τρόπο.

Για τον λόγο αυτό, κάθε επίδοξος επιχειρηματίας θα πρέπει να θέσει ένα πλαίσιο σε σχέση με το εγχείρημα του. Το πλαίσιο αυτό αποτελείται από τρία στάδια και είναι το ίδιο ανεξάρτητα από το είδος ή το μέγεθος του εγχειρήματος. Τα στάδια αυτά αποτελούνται από ερωτήματα στα οποία θα πρέπει να απαντήσει:

1. το πρώτο αναφέρεται στους στόχους και περιλαμβάνει

      • προσωπικές επιθυμίες
      • οικονομικό μέγεθος επιχείρησης και βιωσιμότητα
      • ανοχή σε κίνδυνο

2. το δεύτερο αναφέρεται στη στρατηγική και περιλαμβάνει

      • καθαρό ορισμό
      • το όφελος και η προοπτική ανάπτυξης
      • διάρκεια και συνέχεια της επιχειρηματικής δράσης
      • ρυθμό ανάπτυξης

3. το τρίτο αναφέρεται στην ικανότητα τους να εφαρμόσουν τις στρατηγικές

      • πόρους
      • υποδομές
      • ρόλος του ιδρυτή

1.3.1 Στόχοι

Κατά το πρώτο στάδιο, θα πρέπει να διαλευκανθούν οι στόχοι. Πρωταρχικά θα πρέπει οι ιδρυτές της επιχείρησης να ορίσουν ξεκάθαρα τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και να αναρωτιούνται τακτικά αν αυτές έχουν αλλάξει. Αυτές δεν θα πρέπει να είναι της μορφής της επιδίωξης ανεξαρτησίας ή ελέγχου της προσωπικής τύχης αλλά πιο σαφής της μορφής της γρήγορης προσόδου ή της διαχρονικής αξίας. Με την διαλεύκανση αυτή προκύπτει και το είδος της επιχείρησης που πρέπει να δημιουργηθεί. Μια επιχείρηση γρήγορης προσόδου δεν απαιτεί υποδομές και μεθόδους όπως αυτή της διαχρονικής αξίας. Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να είναι γνωστοί οι κίνδυνοι και οι θυσίες που πρέπει να γίνουν για να υλοποιηθεί το εγχείρημα. Πολλές φορές η εμπλοκή σε ένα νέο επιχειρηματικό εγχείρημα εγκλωβίζει τους ιδρυτές στην καθημερινότητα του. Αυτό διότι κατά την φάση της ανάπτυξης μια νέα επιχείρηση δεν προσφέρει ωφελήματα ανάλογα με αυτά μιας εγκαθιδρυμένης. Έτσι, οι επίδοξοι επιχειρηματίες θα πρέπει να αναρωτηθούν αν μπορούν να επωμιστούν αυτό το άγος. Μερικές φορές οι θυσίες σε μερίδιο αγοράς μπορεί να είναι περισσότερο ελκυστικές για τον ανθρώπινο παράγοντα που δεσμεύεται να το αποκομίσει σαν όφελος στην επιχείρηση.

1.3.2 Στρατηγική

Η στρατηγική του επιχειρηματία έχει βαρύνουσα σημασία για την εξέλιξη της επιχείρησης. Μια επιχείρηση τακτικής με στόχο τη γρήγορη πρόσοδο μπορεί να μετασχηματιστεί σε μια επιχείρηση στρατηγικής με μακροβιότητα όταν ο επιχειρηματίας αντιληφθεί την ωφέλεια αυτή. Αυτό συνεπάγεται ότι η στρατηγική θα πρέπει να είναι ορισμένη ξεκάθαρα προκειμένου να γίνονται αντιληπτές οι ευκαιρίες και οι κίνδυνοι. Μια μακρόπνοη στρατηγική διευκολύνει την επιχείρηση να αναπτυχθεί τόσο σε μερίδιο αγοράς όσο και σε πλήθος απασχολούμενων, σε αντίθεση με μία στρατηγική κοντόφθαλμη. Δεν θα υφίσταται όμως στρατηγική ούτε επιχείρηση αν δεν υπάρξει πρόσοδος. Έτσι, θα πρέπει να δοκιμάζεται κάθε στρατηγική κάτω από την μέγγενη της ικανής και αναγκαίας προσόδου: ικανής για την λειτουργία της επιχείρησης και αναγκαία για την επίτευξη των στόχων. Χρειάζεται να προσαρμοστούν οι απαιτήσεις των επιχειρηματιών στα δεδομένα μιας νέας επιχείρησης, δηλαδή στην περιορισμένη πρόσβαση στην αγορά και να δρομολογούνται ανάλογα. Η ανάδραση αυτή επιτρέπει την αξιολόγηση της βιωσιμότητας της στρατηγικής χωρίς περιστροφές και αναβολές. Είναι εύκολο να αναπτύσσεσαι επιχειρηματικά όταν η αγορά ανθεί, όμως σε μια κάμψη της η βιωσιμότητα είναι ανάλογη της στιβαρότητας της στρατηγικής που αναπτύχθηκε. Αν δεν διαπιστωθούν γρήγορα οι ευκαιρίες στη αγορά και δεν αξιοποιηθούν τότε η επιχείρηση γίνεται έρμαιο των καιρών. Για το λόγο αυτό συχνά πρέπει να αναρωτιόμαστε αν τα σχέδια μας είναι πολύ συντηρητικά ή πολύ προοδευτικά ώστε να επαναπροσεγγίζουμε το θέμα με περισσότερο στοχευμένο τρόπο.

1.3.4 Ικανότητες

Ακολούθως, θα πρέπει να εφαρμοστεί η στρατηγική που επιλέξαμε. Για να γίνει αυτό απαιτούνται πόροι, υλικοί και άυλοι. Τόσο το κεφάλαιο όσο και οι διαπροσωπικές σχέσεις ωθούν προς την αποτελεσματικότερη υλοποίηση της στρατηγικής. Οι τρίτοι που θα κληθούν να ενισχύσουν το εγχείρημα θα πρέπει να είναι όσο το δυνατό καλύτεροι για τα μέτρα του, πράγμα το οποίο δεν επιτυγχάνεται αυτόματα. Σε αυτό συνεισφέρει η ισχύς της επιχείρησης μιας και μια καλά δομημένη επιχείρηση ελκύει ικανό προσωπικό. Οι αρχές της επιχείρησης αυτής θα πρέπει να είναι βασισμένες στις στρατηγικές προκειμένου να τους επιτύχει, δηλαδή να έχει μια επιχειρηματική κουλτούρα. Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει ο κάθε συμμετέχοντας να διαδραματίζει ένα συγκεκριμένο ρόλο. Η επιτυχής εκπλήρωση του ρόλου αυτού επηρεάζει την επιτυχία του εγχειρήματος