Aπόσπασμα απόφασης σχετικό με ένσταση αντισυνταγματικότητας Ν.3869/2010.

Αριθμός απόφασης: 289/2013

ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΥΡΙΟΥ

Δικαστής: Μαρία Κουβαρά. 

Θέμα: απόσπασμα απόφασης σχετικό με ένσταση αντισυνταγματικότητας Ν.3869/2010.

Η εκ των πιστωτριών τράπεζα Πειραιώς ισχυρίζεται ότι ο Ν.3869/2010 είναι αντισυνταγματικός, διότι παραβιάζει την ισότητα που θεσπίζεται από το άρθρο 4 του Συντάγματος. Αυτή η συνταγματική αρχή αφορά ρύθμιση καταστάσεων ή σχέσεων όμοιων μεταξύ τους, που λόγω της ομοιότητάς τους η αρχή της ισότητας επιβάλλει να νομοθετείται όμοιο θεσμικό πλαίσιο. Το πιστωτικό ίδρυμα ουδόλως δύναται να θεωρηθεί όμοιο με τον πολίτη, καθόσον έχει διαφορετική υπόσταση, φύση, λόγο ύπαρξης, τρόπο λειτουργίας και συντρέχει διαφορετική κοινωνική ανάγκη παρέμβασης στη δραστηριότητά του. Το πιστωτικό ίδρυμα, όπως ορίζεται στο άρθρο 1 του Ν.3601/2007, όπως αυτό αντικαταστάθηκε με το άρθρο 30 παρ. 1 Ν.4021/2011 είναι «επιχείρηση, η δραστηριότητα της οποίας συνίσταται στην αποδοχή καταθέσεων ή άλλων επιστρεπτέων κεφαλαίων από το κοινό και στη χορήγηση δανείων ή λοιπών πιστώσεων για λογαριασμό της». Νόμος ορίζει τους όρους και προϋποθέσεις ίδρυσης του πιστωτικού ιδρύματος (άρθ.5), η άδεια λειτουργίας του χορηγείται και ανακαλείται από την Τράπεζα της Ελλάδας (άρθ.7,8), το πεδίο δραστηριότητάς της ορίζεται από το νόμο (άρ.11), με τον Ν.3864/2010 ιδρύθηκε Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας σκοπός του οποίου είναι η διατήρηση της σταθερότητας του ελληνικού τραπεζικού συστήματος για την ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας των πιστωτικών ιδρυμάτων (άρ.2), με τον Ν.4021/2011 ορίσθηκαν μέτρα εξυγίανσης και ενεργοποιήθηκαν συμβατικές ρήτρες αντιμετώπισης περιπτώσεων πτώχευσης ή αφερεγγυότητας ή επέλευσης άλλου πιστωτικού γεγονότος ή ισοδυνάμου με αυτό κ.λ.π, θεσμοθετήθηκαν μέτρα εξυγίανσης με στόχο τη σταθεροποίηση του πιστωτικού ιδρύματος και την αποτροπή κινδύνου οικονομικής αστάθειας χάριν της συστηματικής ευστάθειας, προστασία της εμπιστοσύνης των καταθετών στη σταθερότητα και την εύρυθμη λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος, πρόληψη δημιουργίας συστημικού κινδύνου ή καταστάσεων αποσταθεροποιητικών του χρηματοπιστωτικού συστήματος, λαμβανομένων υπόψη και των συνθηκών που επικρατούν στην τραπεζική και διατραπεζική αγορά ( άρ. 63γ). Η μεταχείριση αυτή των πιστωτικών ιδρυμάτων από τον νομοθέτη είναι σύμφυτη με το ρόλο των πιστωτικών ιδρυμάτων  στην διατήρηση του οικονομικοκοινωνικού συστήματος, την οικονομική ανάπτυξη στα πλαίσια του συστήματος αυτού και αυτές τις ιδιότητες ο νομοθέτης περιφρουρεί και ενισχύει. Ο πολίτης έχει εντελώς διαφορετική υπόσταση, ατομική και κοινωνική, με πλέγμα ιδιοτήτων, δικαιωμάτων και υποχρεώσεων, που ρυθμίζονται και κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα, σ’ εκτέλεση ακριβώς του οποίου θεσπίσθηκε ο Ν.3869/2010 και ειδικότερα των διατάξεών των άρθρων 2 παρ.1 «Ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας και 25 παρ. 1 «Τα δικαιώματα του ανθρώπου ως ατόμου και ως μέλους τουκοινωνικού συνόλου και η αρχή του κοινωνικού κράτους δικαίου τελούν υπότην εγγύηση του Κράτους, όπως εξάλλου ρητά αναφέρεται και στην αιτιολογική έκθεση αυτού του νόμου. Συνεπώς η ένσταση περί αντισυνταγματικότητας  του Ν. 3869/2010 πρέπει ν’ απορριφθεί.