ΔΕΕ: Απαγόρευση των διακρίσεων λόγω γενετήσιου προσανατολισμού

(Κοινωνική πολιτική — Ίση μεταχείριση στην απασχόληση

και στην εργασία — Οδηγία 2000/78/ΕΚ — Άρθρα 2, 

παράγραφος 2, στοιχείο α', 10, παράγραφος 1, και 17 — 

Απαγόρευση των διακρίσεων λόγω γενετήσιου

προσανατολισμού — Έννοια των «πραγματικών περιστατι­

κών από τα οποία τεκμαίρεται η ύπαρξη διακρίσεως» — 

Ρύθμιση του βάρους αποδείξεως — Αποτελεσματικές, 

ανάλογες προς την παράβαση και αποτρεπτικές κυρώσεις

— Πρόσωπο το οποίο εμφανίζεται και το οποίο η

κοινή γνώμη εκλαμβάνει ως τον διευθύνοντα ενός

επαγγελματικού ποδοσφαιρικού συλλόγου — Δημόσιες

δηλώσεις αποκλείουσες την πρόσληψη ποδοσφαιριστή

εμφανιζόμενου ως ομοφυλοφίλου)

(2013/C 171/14)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Αιτούν δικαστήριο

Curtea de Apel București

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Asociația ACCEPT

κατά

Consiliul Național pentru Combaterea Discriminării

Αντικείμενο

Αίτηση εκδόσεως προδικαστικής αποφάσεως — Curtea de Apel

București — Ερμηνεία των άρθρων 2, παράγραφος 2, στοιχείο α',

10, παράγραφος 1, και 17 της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβου­

λίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού

πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία

(ΕΕ L 303, σ. 16) — Κριτήρια επιλογής του προσωπικού μιας

ποδοσφαιρικής ομάδας εισάγοντα δυσμενή διάκριση ως εκ του

ότι συνδέονται με τον σεξουαλικό προσανατολισμό — Εφαρμογή

της οδηγίας σε περίπτωση δηλώσεων προς τον Τύπο εισαγουσών

δυσμενή διάκριση, χωρίς να έχει τηρηθεί αποτελεσματική διαδικασία

προσλήψεως — Πραγματικά περιστατικά τεκμαίροντα ότι συντρέχει

άμεση ή έμμεση δυσμενής διάκριση — Βάρος της αποδείξεως —

Καθεστώς εφαρμοστέων κυρώσεων σε περίπτωση μη τηρήσεως των

διατάξεων — Επιτρεπτό εθνικής νομοθεσίας απαγορευτικής της επι­

βολής κυρώσεως λόγω παραβάσεως μετά την εκπνοή εξάμηνης

προθεσμίας παραγραφής — Υποχρέωση επιβολής αποτελεσματικής,

ανάλογης προς την παράβαση και αποτρεπτικής κυρώσεως

Διατακτικό

1) Τα άρθρα 2, παράγραφος 2, και 10, παράγραφος 1, της

οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου

2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μετα­

χείριση στην απασχόληση και την εργασία, έχουν την έννοια

ότι πραγματικά περιστατικά όπως αυτά της διαφοράς της

κύριας δίκης επιδέχονται τον χαρακτηρισμό των «πραγματικών

περιστατικών από τα οποία τεκμαίρεται η ύπαρξη δυσμενούς

διακρίσεως» όσον αφορά επαγγελματικό ποδοσφαιρικό σύλλο­

γο, ενώ οι επίδικες δηλώσεις προέρχονται από πρόσωπο εμφα­

νιζόμενο και εκλαμβανόμενο από τα μέσα ενημερώσεως αλλά

και από την κοινωνία ως ο κύριος διευθύνων τον εν λόγω

σύλλογο, χωρίς πάντως να διαθέτει κατ’ ανάγκη τη νομική

ικανότητα να τον δεσμεύει και να τον εκπροσωπεί επί θεμάτων

προσλήψεων.

2) Το άρθρο 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78 έχει την

έννοια ότι, σε περίπτωση κατά την οποία πραγματικά περι­

στατικά όπως αυτά της κύριας δίκης χαρακτηρίζονταν ως

«πραγματικά περιστατικά από τα οποία τεκμαίρεται η ύπαρξη

δυσμενούς διακρίσεως» λόγω γενετήσιου προσανατολισμού

κατά την πρόσληψη των παικτών εκ μέρους επαγγελματικού

συλλόγου ποδοσφαίρου, το βάρος της αποδείξεως, όπως ρυθ­

μίζεται στο άρθρο 10, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78

δεν νοείται να επιβάλλει την υποχρέωση αποδείξεως μη δυνα­

μένης να προσκομιστεί, χωρίς να θίγεται το δικαίωμα στον

σεβασμό της ιδιωτικής ζωής.

3) Το άρθρο 17 της οδηγίας 2000/78 έχει την έννοια ότι προ­

σκρούει σε αυτό εθνική κανονιστική διάταξη, δυνάμει της

οποίας, σε περίπτωση διαπιστώσεως δυσμενούς διακρίσεως

λόγω γενετήσιου προσανατολισμού, δεν είναι εφικτό να απευ­

θυνθεί προειδοποίηση όπως εκείνη στο πλαίσιο της κύριας

δίκης, οσάκις η εν λόγω διαπίστωση χωρεί μετά την εκπνοή

προθεσμίας παραγραφής έξι μηνών από την ημερομηνία επε­

λεύσεως των πραγματικών περιστατικών, εφόσον, κατ’ εφαρ­

μογήν της ιδίως αυτής κανονιστικής ρυθμίσεως, επί μιαςτέτοιας

δυσμενούς διακρίσεως δεν επιβάλλονται κυρώσεις υπό συνθή­

κες τόσο σε επίπεδο ουσίας όσο και σε επίπεδο διαδικασίας

προσδίδουσες στην κύρωση αποτελεσματικό, ανάλογο προς

την παραβίαση και αποτρεπτικό χαρακτήρα. Εναπόκειται στο

αιτούν δικαστήριο να εκτιμήσει αν αυτό ισχύει όσον αφορά

την επίδικη κανονιστική ρύθμιση στο πλαίσιο της κύριας δίκης

και να ερμηνεύσει ενδεχομένως το εθνικό δίκαιο στον μέγιστο

δυνατό βαθμό υπό το φως του γράμματος και του σκοπού της

εν λόγω οδηγίας προκειμένου να επιτευχθεί το επιδιωκόμενο

με αυτήν αποτέλεσμα.