ΤΗΒΕΝΝΟΣ – ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ;

Σύμφωνα με το άρθρο 18 §8 του Ν. 1756/1988 «ΚΩΔΙΚΑΣ ΟΡΓΑΝ.ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ,ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝ»: «Τα μέλη του Αρείου Πάγου και της εισαγγελίας του και ο γραμματέας  του φορούν στις δημόσιες συνεδριάσεις τήβεννο που καθορίζει ο Υπουργός  της  Δικαιοσύνης  με απόφασή του. Η χρήση τηβέννου μπορεί να επεκταθεί  σταδιακώς και σε άλλα δικαστήρια ή  κατηγορίες  δικαστικών  λειτουργών  και λοιπών παραγόντων της δίκης με υπουργική απόφαση που θα καθορίζει  το  ύφασμα,  το  σχήμα  και τον τρόπο ραφής, το χρώμα, την ανάληψη της  σχετικής δαπάνης και κάθε άλλη λεπτομέρεια για κάθε κατηγορία.». (δείτε και το Π.Δ.  της 20/22 Δεκεμβρίου 1933. Περί κανονισμού   στολής υπηρεσίας των μελών του Αρείου Πάγου και   των εφετείων του Κράτους).

Κατά καιρούς έχω συζητήσει το θέμα με πολλούς συναδέλφους, εκ των οποίων άλλοι διάκεινται θετικά και άλλοι αρνητικά με την ιδέα επέκτασης της τηβέννου και στα δικαστήρια της ουσίας, πρώτου και δευτέρου βαθμού (Πρωτοδικεία και Εφετεία). Προσωπικά δεν μπορώ να κατανοήσω τι κακό θα μπορούσε να προκληθεί αν γινόταν υποχρεωτική η τήβεννος σε όλα τα δικαστήρια της χώρας, όταν αυτά δικάζουν σε δημόσια συνεδρίαση.  

Κατ’ αρχήν η τήβεννος επιφέρει ομοιομορφία στην εικόνα της έδρας, της προσδίδει κύρος και αξιοπρέπεια. Αλήθεια, πόσες φορές δεν έχουμε δικάσει σε συνθέσεις στις οποίες η αμφίεση κάποιου μέλους δε συμφωνούσε με το λειτούργημα που ασκούσε εκείνη τη στιγμή. Και βέβαια δεν εννοώ ότι τα ενδύματα του συγκεκριμένου μέλους δεν ακολουθούσαν  τις τελευταίες τάσεις της μόδας, ούτε ότι ήσαν ρυπαρά. Απλά δεν μπορεί να ανεβαίνεις στην έδρα λες και έχεις γυρίσει από «ψώνια στη λαϊκή αγορά». Ο χαρακτηρισμός δεν είναι δικός μου, αλλά μου τον μετέφερε φιλικό μου πρόσωπο που έτυχε να είναι μάρτυρας σε ποινική υπόθεση και, μέχρι να εκφωνηθεί, παρακολουθούσε ως ακροατής τις υπόλοιπες δίκες. Το θέμα συζήτησης των παρακαθήμενων ακροατών ήταν η ένδυση της προέδρου (ναι κύριοι συνάδελφοι, σχολιαζόμαστε όταν δικάζουμε, μην έχετε καμία αμφιβολία), η οποία παρέπεμπε σε οικοκυρά η οποία βγήκε για τα πρωινά της ψώνια: άβαφη με αχτένιστα μαλλιά και με ένα ξεχειλωμένο πουλόβερ  ακαθορίστου χρώματος. Πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε σχολιάσει την αμφίεση των κατηγορουμένων, των μαρτύρων ή ακόμα και των συνηγόρων,  επειδή τη θεωρούσαμε απρεπή για το χώρο του δικαστηρίου (έχω δικάσει με μάρτυρα της οποίας το φουστάνι  και η μπλούζα έκρυβαν πολύ λίγα σημεία του σώματός της). Όμως, δεν είναι δυνατόν να απαιτούμε από τους παράγοντες της δίκης να συμμορφώνονται με δεοντολογικές – ενδυματολογικές επιταγές που εμείς οι ίδιοι δεν τηρούμε. Αν όμως, γινόταν χρήση της τηβέννου, τότε οι ενδυματολογικές «παραφωνίες» θα εξαφανίζονταν κάτω από το μαύρο μανδύα (δε θα μπω στον κόπο να σχολιάσω την ένδυση των γραμματέων της έδρας - και δη των ανδρών - , η οποία, πλην εξαιρέσεων, είναι απαράδεκτη). Εξάλλου, η τήβεννος δρα και συμβολικά κατά τη διεξαγωγή της δίκης. Όσοι έχουν παρακολουθήσει δια ζώσης δίκες στο εξωτερικό (είχα την τύχη να παρακολουθήσω ποινική δίκη στο Στρασβούργο) θα αντιλήφθηκαν πώς η τήβεννος των δικαστών και των δικηγόρων δημιουργούσε (έστω και ασυνείδητα) στον ακροατήριο  ένα είδος δέους και σεβασμού, ενσαρκώνοντας, τρόπον τινά, την ιδέα της δικαιοσύνης. Τέλος ας μην ξεχνάμε και πρακτικά προβλήματα που λύνονται από την τήβεννο, καθώς οι δικαστές δε θα ήταν πλέον αναγκαίο να επενδύουν ένα σεβαστό μέρος των εισοδημάτων τους σε αγορά κουστουμιών, ταγέρ και γραβατών, προκειμένου να μην εμφανίζονται ξανά και ξανά με τα ίδια ενδύματα (που συν το χρόνο φθείρονται) όταν δικάζουν. Εξάλλου, με την τήβεννο είναι δυνατόν να συγκροτηθεί σύνθεση ακόμα και από δικαστή ο όποιος τυγχάνει να βρίσκεται  στα δικαστήρια και λόγω εκτάκτου κωλύματος ενός μέλους της σύνθεσης να αναγκαστεί να το αντικαταστήσει, παρόλο που η περιβολή του δεν είναι η πρέπουσα, εξαλείφοντας τον κίνδυνο καθυστέρησης της δίκης (αντιθέτως σήμερα, αν κανένας από τους συνάδελφος δε φορά κουστούμι, θα πρέπει ή να επιστρέψει στην οικία του και να ενδυθεί καταλλήλως ή να κληθεί άλλως συνάδελφος, με συνέπεια την καθυστέρηση εκδίκασης των υποθέσεων). Όσο δε για το ποιος θα επωμιζόταν το οικονομικό βάρος για την προμήθεια των τηβέννων, πιστεύω πως αυτό  θα μπορούσε να επιβαρύνει εμάς τους δικαστές και όχι τον κρατικό προϋπολογισμό, αφού είναι ηλίου φαεινότερο ότι η προμήθεια δύο τηβέννων (μίας χειμερινής και μιας καλοκαιρινής)   θα ήταν για όλους πιο συμφέρουσα από τη διαρκή αγορά  κουστουμιών και ταγιέρ.

Σε συνέχεια του ανωτέρω άρθρου, στο δεξί μέρος του blog υπάρχει δημοσκόπηση για το αν θέλετε ή όχι την επέκταση της χρήσης της τηβέννου σε όλα τα δικαστήρια της χώρας.

======================================

7-3-2011

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΗΣ

http://dikastis.blogspot.com/2011/03/blog-post_05.html