ΒΑΣΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΙΚΟ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ
Ημερομηνία δημοσίευσης: Jan 23, 2013 9:14:16 AM
ΔΕΥΤΈΡΑ, 21 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2013
Το παρόν κείμενο (το τρίτο και τελευταίο που αποστέλλω), αποτελεί φυλλάδιο που εξέδωσε η Γερμανική Ένωση Δικαστών, σχετικά με το μισθολογικό τους καθεστώς, με σκοπό να διαφωτίσει τους γερμανούς συναδέλφους σχετικά με τις θέσεις της ένωσής τους και να τους παρέχει επιχειρήματα όταν συμμετέχουν σε δημόσιους διαλόγους και συζητήσεις, ενόψει των δικών που έχουν ανοιχθεί με αφορμή σχετικές αγωγές των γερμανών συναδέλφων.
Αποτελούν περίληψη των δύο ανακοινώσεων των γερμανικών δικαστικών ενώσεων (που δημοσιεύθηκαν στο παρόν μπλόγκ), μιας πρώτης, κοινής της ένωσης γερμανών δικαστών και των διοικητικών δικαστών (2008) και μιας δεύτερης της ένωσης γερμανών διοικητικών δικαστών (2011). Θα διαπιστώσει κάποιος, ότι οι γερμανοί συνάδελφοι δεν αναπτύσσουν όλα τα επιχειρήματα που θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σχετικά με το μισθολόγιο των δικαστών. Αυτό το κάνουν, διότι οι ενώσεις τους είναι συνήθως ολιγόλογες, δηλ. λένε λίγα αλλά κάνουν πολλά (οι γενικές τους συνελεύσεις θυμίζουν επιμορφωτικό σεμινάριο). Θα πρέπει να σημειωθεί, ότι προκάλεσαν απόφαση της κοινοβουλευτικής συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης (1685/2009) με την οποία γίνονται αυστηρές συστάσεις σε Γαλλία και Γερμανία, προκειμένου να αυξήσουν σταδιακά τις αποδοχές των δικαστών. Και με προπομπό αυτήν την απόφαση κερδίζουν ήδη αγωγές στα εκεί αρμόδια Διοικητικά Δικαστήρια. Δημοσιεύεται σήμερα, ενόψει και των γενικών συνελεύσεων των ενώσεων.
«ΕΝΩΣΗ ΓΕΡΜΑΝΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ
Μάιος 2012
ΕΞΙ ΒΑΣΙΚΕΣ ΘΕΣΕΙΣ
Σχετικά με το Μισθολόγιο, την Μέριμνα, και τη πρόνοια
Πρόλογος:
Αγαπητοί συνάδελφοι,
Το ζήτημα του μισθολογίου, της πρόνοιας και της μέριμνας των δικαστικών λειτουργών, αποτελεί έναν από τους κύριους άξονες της δραστηριότητας της Ένωσης Γερμανών Δικαστών. Μόνο με ισχυρά και πειστικά επιχειρήματα, μπορούμε να επιβάλλουμε τα αιτήματα των Δικαστών και Εισαγγελέων, και ειδικότερα να αποτρέψουμε μειώσεις στις αποδοχές.
Σκοπός του παρόντος φυλλαδίου είναι, η υποστήριξή σας, σε συζητήσεις μέσα στην ένωση, στη δημοσιότητα αλλά και με πολιτικούς. Οι Έξι βασικές θέσεις στο θέμα του μισθολογίου, της πρόνοιας και της μέριμνας, καθιστούν σαφή τα αιτήματά και τις αξιώσεις της Ένωσής μας και των οργανώσεών της. Σε αυτές τις έξι βασικές θέσεις, έχουν προστεθεί και επιχειρήματα, τα οποία σας βοηθούν κατά την υποστήριξη και ανάπτυξη των επιχειρημάτων μας. Η επιχειρηματολογία αυτή, αποτελεί μέρος μόνο, όσων υποστηρίζονται σε μία συζήτηση. Ορισμένα επιχειρήματα είναι γενικόλογα. Αυτό έγινε σκόπιμα, προκειμένου να διευκολύνουμε τις κατά τόπους οργανώσεις μας, ούτως ώστε να συγκεκριμενοποιούν τα επιχειρήματά τους επί τόπου.
Με εγκάρδιους χαιρετισμούς
Oliver Sporre,
Μέλος του Προεδρείου της Ένωσης
Γερμανών Δικαστών.
ΠΡΩΤΟΝ
Το μισθολόγιο των Δικαστών και Εισαγγελέων, δεν είναι πλέον αυτό που αρμόζει στο αξίωμα. Ο νομοθέτης, πρέπει με αύξηση των αποδοχών μας, να φροντίσει άμεσα για ένα μισθολόγιο ανάλογο με το κύρος του αξιώματος (του Δικαστή και Εισαγγελέα).
- Οι αξιοπρεπείς αποδοχές, δεν αποτελούν ελεημοσύνη της Πολιτείας ή του προϊσταμένου, αλλά θα πρέπει να καθιστούν εφικτό ένα επίπεδο ζωής για τους Δικαστές και Εισαγγελείς, ανάλογο με τη θέση και το κύρος τους.
- Οι αρμόζουσες προς το λειτούργημα αποδοχές, δεν αποτελούν μέγεθος που μεταβάλλεται σύμφωνα με τις εκάστοτε δυνατότητες της Πολιτείας, ούτε μετράται με προσωπικές ή πολιτικές εκτιμήσεις, για τι θεωρείται επείγον. Το μισθολόγιο των Δικαστών δεν αποτελεί εν δυνάμει απόθεμα για την εφαρμογή λιτότητας εκ μέρους του Κράτους. Με άλλα λόγια: δεν είμαστε το γουρουνάκι – κουμπαράς του έθνους (sparschwein, save pig)
- Μόνο οι αποδοχές που αρμόζουν στο λειτούργημα, αποτελούν επιβράβευση της έξοχης δουλειάς των Δικαστών και Εισαγγελέων.
- Ο σεβασμός προς την Τρίτη Εξουσία, συνεπάγεται και αποδοχές ανάλογες του λειτουργήματος.
- Μόνο οι αποδοχές που αρμόζουν στο λειτούργημά μας, μας εξασφαλίζουν οικονομική ανεξαρτησία.
- Οι Δικαστές και οι Εισαγγελείς είναι απαραίτητοι για τη λειτουργία της κοινωνίας. Αναγνωρίζεται καθολικά η προσφορά της Δικαιοσύνης στην ανταγωνιστικότητα της Γερμανίας.
- Ενόψει του πληθωρισμού, έχουν μειωθεί οι αποδοχές των Δικαστών και Εισαγγελέων.
- Όσον αφορά το εισόδημα, οι νέοι συνάδελφοι κατατάσσονται στον κατώτερο επίπεδο της μεσαίας τάξης.
- Έχει καταργηθεί το επίδομα αδείας.
- Το δώρο χριστουγέννων έχει καταργηθεί ή έχει μειωθεί σημαντικά.
- Δικαστές και εισαγγελείς αμοίβονται με 12 έως 14 ευρώ την ώρα, με ωράριο 48 και πλέον ωρών τη βδομάδα.
- Ακόμη και οι μικρές αυξήσεις στο δημόσιο τομέα, χαρακτηρίζονται από αναβολές. Από τις αυξήσεις αυτές, δικαστές και εισαγγελείς αποκομίζουν μόνο ένα μικρό ποσοστό τους.
- Έχουν εκμηδενισθεί οι διαφορές μεταξύ των αποδοχών των Δικαστών από την μία και των λοιπών δημοσίων λειτουργών από την άλλη.
- Το Συμβούλιο της Ευρώπης με την υπ’ αριθμ. 1685/2009 απόφασή του, ζήτησε από τη Γερμανία, να αυξήσει τις αποδοχές των δικαστών, με το επιχείρημα ότι αυτές δεν είναι πλέον επαρκείς.
- Ορισμένα Δικαστήρια θεωρούν ότι οι αποδοχές των δικαστών, δεν ανταποκρίνονται στις επιταγές του Συντάγματος.
- Η εργασιακή ασφάλεια, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την υποχρέωση της πολιτείας για αξιοπρεπείς αποδοχές. Εξάλλου η ισοβιότητα των δικαστών, συνεπάγεται και προνόμια της Πολιτείας έναντι των δικαστών, όπως ο μονομερής καθορισμός των αποδοχών των δικαστών, χωρίς οποιαδήποτε διαπραγμάτευση και χωρίς κανένα δικαίωμα απεργίας.
- Με αποδοχές που δεν ανταποκρίνονται πλέον στο κύρος του αξιώματος, η πολιτεία θα αντιμετωπίσει δυσκολίες στην προσέλκυση νέων διακεκριμένων νομικών.
- Δικαστές και Εισαγγελείς, πριν να διορισθούν, έχουν μια μακρόχρονη περίοδο εκπαίδευση έως και 8 ετών. Κατά τον προσδιορισμό των αποδοχών, επιβάλλεται λοιπόν να λαμβάνεται υπόψη και αυτός ο παράγοντας.
- Θα πρέπει να λαμβάνεται ιδιαίτερη μέριμνα για τις αποδοχές των πολύτεκνων δικαστών, από το τρίτο παιδί και μετά. Θα πρέπει λοιπόν οι αποδοχές του δικαστή να υπερκαλύπτουν το 115% των αναγκών της οικογένειας (συνταγματικό ελάχιστο όριο).
ΔΕΥΤΕΡΟΝ:
Η ανάθεση της νομοθεσίας σχετικά με τη μισθολόγιο των Δικαστών στις Ομόσπονδες Χώρες, οδηγεί στην απαράδεκτη κατάσταση, ότι Δικαστές και Εισαγγελείς, για την ίδια εργασία, έχουν άνισες μεταξύ τους αποδοχές. Δεν ισχύει πλέον ούτε η αρχή, «ίσος μισθός για ίση εργασία». Είναι λοιπόν ανάγκη, να ρυθμίσει ο Ομοσπονδιακός Νομοθέτης ένα μέσο όρο αποδοχών.
- Το μισθολόγιο στη Γερμανία έχει μετατραπεί σε ένα πολύχρωμο μωσαϊκό. Κάθε Ομόσπονδη Χώρα αλλά και η Ομοσπονδία έχουν ξεχωριστά δικαστικά μισθολόγια.
- Αυτή η πολυδιάσπαση, έχει οδηγήσει σε απαράδεκτες μισθολογικές διαφορές. Π.χ. Δικαστής στην Κάτω Σαξωνία, έχει κατά μέσο όρο χαμηλότερες αποδοχές από έναν συνάδελφό του στην Βόρεια Ρηνανία-Βεστφαλία. Δικαστής ή Εισαγγελέας του κλιμακίου R2(= αποδοχές νεοπροαχθέντα Προέδρου πρωτοδικών), έχει χαμηλότερες αποδοχές από έναν Πρωτοδίκη στην Βαυαρία.
- Αυτές οι διαφορές των αποδοχών, συνιστούν προσβολή της αρχής της ισότητας.
- Αυτή η άνιση μεταχείριση, οδηγεί τους νέους νομικούς να επιδιώκουν το διορισμό τους ως δικαστών σε Ομόσπονδες Χώρες με το καλύτερο δυνατό μισθολόγιο. Υπάρχει ο κίνδυνος, Ομόσπονδες Χώρες με τα χειρότερα μισθολόγια, να μη βρίσκουν πλέον τους κατάλληλους υποψήφιους για το δικαστικό αξίωμα.
- Από τα παραπάνω προκύπτει ότι πρέπει να επανακαθορισθεί το δικαστικό μισθολόγιο σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Οι αποδοχές που θα προκύπτουν, θα πρέπει να ανταποκρίνονται στο κύρος του αξιώματος.
(σ. σ. Με τη νέα ρύθμιση έχει δημιουργηθεί μια ψαλίδα στις αποδοχές των δικαστών από κρατίδιο σε κρατίδιο. Δηλαδή «πλούσια» κρατίδια δίνουν καλούς μισθούς, και τα φτωχότερα δίνουν χαμηλούς. Υπάρχουν και στη Γερμανία «υπερχρεωμένα κρατίδια», όπως αυτά της πρώην Ανατολικής Γερμανίας, τα οικονομικά των οποίων είναι ανάλογα της χώρας μας, και από το 1991 βρίσκονται σε ιδιότυπο καθεστώς ενός τρόπον τινά «μνημονίου»).
ΤΡΙΤΟΝ:
Η εμπειρία καθενός Δικαστή ή Εισαγγελέα πρέπει να αντικατοπτρίζεται και στις αποδοχές του. Η υπηρεσιακή εμπειρία πρέπει να είναι σημείο αναφοράς του ύψους των αποδοχών των δικαστών.
- Δικαστές και εισαγγελείς με μεγάλη εμπειρία, υπηρεσιακή αλλά και στη ζωή, είναι αναντικατάστατοι για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης.
- Συχνά αυτή η εμπειρία αποκτάται με προσωπικές πρωτοβουλίες του καθενός ακόμη και σε τομείς που δεν άπτονται της υπηρεσίας με τη χρήση του ελεύθερου χρόνου. Είναι λοιπόν δίκαιο, ο μισθολογικός νομοθέτης να λαμβάνει υπόψη τέτοιες εμπειρίες και ικανότητες.
- Εάν λαμβάνεται υπόψη η εμπειρία (υπηρεσιακή και μη), τότε δίνεται στους δικαστές το κίνητρο, να εξακολουθούν να μεταφέρουν τις ιδιαίτερες εμπειρίες και ικανότητές τους και εντός υπηρεσίας.
ΤΕΤΑΡΤΟΝ:
Η Γερμανική Ένωση Δικαστών, δέχεται ευπρόσδεκτα την οποιαδήποτε αύξηση των οργανικών θέσεων. Οι νέες οργανικές θέσεις, δεν θα πρέπει να επιβαρύνουν τις αποδοχές των ήδη υπηρετούντων Δικαστών.
- Θα πρέπει να δοθεί στους Δικαστές και Εισαγγελείς η προοπτική, να μπορούν να επιμορφώνονται.
- Είναι γνωστό ότι, οι δυνατότητες εξέλιξης του Δικαστή είναι περιορισμένες. Πάντως, ο υφιστάμενος διαχωρισμός, δικαστών και εισαγγελέων σε τομείς ή τμήματα ειδίκευσης, δεν αντικατοπτρίζει πάντα την πραγματική διάσταση της εργασίας και της επίδοσης των δικαστών.
- Σε μικρά ειρηνοδικεία (με λιγότερους από 8 δικαστές), επιβάλλεται να υπάρχει και αναπληρωτής του εκάστοτε προϊσταμένου. Δεν δικαιολογείται, να αναλαμβάνουν συνάδελφοι αρμοδιότητες του προϊσταμένου, χωρίς οποιαδήποτε αναβάθμιση της μισθολογικής τους θέσης.
- Η δημιουργία νέων οργανικών θέσεων καθώς και οι αποδοχές που αντιστοιχούν στο αξίωμα, αποτελούν πάντα εκτίμηση της αξίας της εργασίας των Δικαστών και των Εισαγγελέων.
- Έχουν δημιουργηθεί πολλές οργανικές θέσεις, σε άλλους κλάδους του Δημοσίου Τομέα. Η γερμανική ένωση δικαστών, θεωρεί σε κάθε περίπτωση απαράδεκτη τη μη δημιουργία νέων οργανικών θέσεων στη Δικαιοσύνη.
- Η δημιουργία νέων οργανικών θέσεων, δεν μπορεί και δεν πρέπει να υποκαταστήσει τις αποδοχές που αρμόζουν στο αξίωμα. Ούτε μπορούν να θεωρηθούν οι δικαστές ως «ελίτ», ούτε να θεωρηθούν «μισθολογικό ρετιρέ» ή προνομοιούχοι του δημοσίου τομέα.
ΠΕΜΠΤΟΝ:
Οι ολοένα αυξανόμενες περικοπές στην περίθαλψη, έχουν οδηγήσει στο φαινόμενο, ότι δικαστές και εισαγγελείς πληρώνουν σε μεγάλο βαθμό, από την τσέπη τους τα φάρμακα και τις ιατρικές τους εξετάσεις. Αυτό αποτελεί απαράδεκτη (παράνομη) περικοπή των ήδη χαμηλών αποδοχών τους.
-Η περίθαλψη αποτελεί μέρος της οφειλόμενης πρόνοιας της Πολιτείας.
-Δικαστές και Εισαγγελείς έχουν «κερδίσει με το σπαθί τους» την οφειλόμενη σε αυτούς πρόνοια και περίθαλψη.
- Τα τελευταία χρόνια, η Πολιτεία έχει την τάση να περικόπτει δαπάνες και παροχές για την πρόνοια και την υγειονομική περίθαλψη, με σκοπό την εξοικονόμηση δαπανών του προϋπολογισμού. Αυτές οι περικοπές, αποτελούν παράνομες «κρυφές» περικοπές των αποδοχών των δικαστών.
- Η ίδια συμμετοχή των δικαστών και εισαγγελέων έχει αυξηθεί κατά 70%
- Λόγω του γεγονότος, ότι οι αποδοχές των δικαστών είναι πλέον χαμηλές, είναι περιορισμένες και οι δυνατότητες πρόσβασης σε ιδιωτική ασφάλιση
-Η πρόσβαση στην ιδιωτική ασφάλιση, αποτελεί για αρχαιότερους δικαστές και εισαγγελείς, καθώς και συνταξιούχους, μια σημαντική οικονομική επιβάρυνση. Κάθε περικοπή που αφορά την υγειονομική τους περίθαλψη επιβαρύνει την οικονομική τους κατάσταση.
-Φάρμακα δεν παρέχονται πλέον για τα παιδιά των Δικαστών και Εισαγγελέων. Με άλλα λόγια, οι δικαστές πληρώνουν οι ίδιοι τα φάρμακα για τα παιδιά τους. Και αυτό αποτελεί παράνομη περικοπή των αποδοχών των Δικαστών και Εισαγγελέων.
ΕΚΤΟΝ:
Δεν ευθύνονται οι Δικαστές και οι Εισαγγελείς, για μελλοντικές «συνταξιοδοτικές υποχρεώσεις», αλλά η Πολιτεία η οποία δεν έλαβε τα απαιτούμενα μέτρα, ώστε να υπάρχουν επαρκή αποθέματα. Η Πολιτεία θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες που της αναλογούν και να αναλάβει την ίδρυση και τη χρηματοδότηση Ταμείου Προνοίας για τους Δικαστές και Εισαγγελείς.
-Ο συντελεστής της σύνταξης μειώθηκε από το 75% στο 71,75%.
-Ο συντελεστής της σύνταξης των χηρών (των Δικαστών), μειώθηκε από το 60 στο 55%
-Η Πολιτεία παρέλειψε εδώ και πολλά χρόνια, να προνοήσει για μελλοντικές συντάξεις. Μόνο κατά την τελευταία δεκαετία, έχουν σχηματισθεί ορισμένα αποθεματικά για την πρόνοια, τα οποία όμως δεν επαρκούν πλέον.
-Για τη δημιουργία και τον καταμερισμό των αποθεματικών που αφορούν την πρόνοια των Δικαστών, γίνονται μειώσεις μέσω των μισθολογικών εξομοιώσεων.
-Οι αυξήσεις στις αποδοχές, δεν μετακυλίονται και στους συνταξιούχους Δικαστές και Εισαγγελείς. Αν λάβουμε υπόψη τον πληθωρισμό, οι συνταξιούχοι συνάδελφοι έχουν υποστεί μεγαλύτερες μειώσεις στα εισοδήματά τους (σε σύγκριση με τους εν ενεργεία).
-Οι συντάξεις των Δικαστών, φορολογούνται από το πρώτο ευρώ.
-Γίνεται το λάθος και συγκρίνεται η πρόνοια για τους συνταξιούχους δικαστικούς λειτουργούς, με τους υπολοίπους. Θα πρέπει όμως να σημειωθεί, ότι ο συνταξιούχοι δικαστές δεν λαμβάνουν επικουρικές συντάξεις, και έχουν και την ανάλογη ασφαλιστική κάλυψη.
-Ο ισχυρισμός ότι οι δαπάνες για τις συντάξεις θα ανέλθουν από το ποσό των 42 δις ευρώ (για το 2010) στα 150 δις ευρώ το 2050, δημιουργεί πανικό και δεν έχει αποδειχθεί με κανένα τρόπο . Τέτοιες εκτιμήσεις, υποτιμούν την ετήσια αύξηση των εισοδημάτων κατά 3% ετησίως. Σε κάθε περίπτωση, λόγω του μεγάλου χρονικού διαστήματος και πολλών αστάθμητων παραγόντων, τέτοιοι υπολογισμοί δεν μπορούν να αποτελέσουν σημείο αναφοράς.
Ξάνθη, 18-1-2013
Για την απόδοση στην ελληνική γλώσσα
Δημήτριος Ζιγκόλης
Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών
====================================================
σημ. σύνταξης:
τα κείμενα που αναφέρει ο συνάδελφος είναι
1)
2)