Ερμηνεία της παραβολής

Η παραβολή των κακών γεωργών του αμπελώνα αναφέρεται επίσης στο Καινή Διαθήκη, στο Ευαγγέλιο του Ματθαίου, κεφάλαιο 21, στους στίχους 33 έως 46. 

Κτηματίας: Αντιπροσωπεύει τον Θεό, ο οποίος δημιούργησε τον κόσμο και τον εφοδίασε με όλα τα αναγκαία για την ευημερία των ανθρώπων.

Αμπέλι: Συμβολίζει τον Ισραήλ, τον εκλεκτό λαό του Θεού, στον οποίο εμπιστεύθηκε την αλήθεια και τις εντολές Του.

Γεωργοί: Αυτοί που νοίκιασαν το αμπέλι είναι οι θρησκευτικοί ηγέτες και οι αρχιερείς του Ισραήλ, που έπρεπε να καθοδηγούν τον λαό σύμφωνα με το θέλημα του Θεού.

Υπηρέτες του κτηματία: Οι προφήτες που έστειλε ο Θεός στους Ισραηλίτες για να τους καλέσουν σε μετάνοια και να τους υπενθυμίσουν τις εντολές Του. Όμως, οι θρησκευτικοί ηγέτες τους κακομεταχειρίστηκαν και τους σκότωσαν.

Ο Γιος του κτηματία: Είναι ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός του Θεού, που στάλθηκε στους ανθρώπους για να φέρει τη σωτηρία. Όμως, οι θρησκευτικοί ηγέτες Τον απέρριψαν και Τον σταύρωσαν.

Τιμωρία των κακών γεωργών: Αναφέρεται στην κρίση και την τιμωρία που θα έρθει στους θρησκευτικούς ηγέτες και σε όσους απορρίπτουν τον Χριστό και το μήνυμά Του. Το αμπέλι θα δοθεί σε άλλους, δηλαδή η βασιλεία του Θεού θα δοθεί σε αυτούς που θα την καρποφορήσουν, στους πιστούς και δίκαιους.

Η παραβολή αυτή είναι μια προφητική δήλωση του Ιησού για την απόρριψή Του από τους θρησκευτικούς ηγέτες του Ισραήλ και την μεταφορά της ευλογίας και της αποστολής του Θεού σε έναν νέο λαό που αποτελείται από πιστούς όλων των εθνών. Διδάσκει την αναγκαιότητα της πίστης, της υπακοής και της ευγνωμοσύνης προς τον Θεό και υπογραμμίζει τις συνέπειες της αχαριστίας και της απείθειας.

Από το Ευαγγέλιο

Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, 21:33-46. 

Νεοελληνική Απόδοση:

33. «Ακούστε μια άλλη παραβολή: Ήταν ένας οικοδεσπότης που φύτεψε αμπελώνα, τον περιέφραξε με φράχτη, έσκαψε σε αυτόν πατητήρι και έκτισε πύργο, και τον νοίκιασε σε γεωργούς και αναχώρησε.

34. Όταν πλησίασε ο καιρός των καρπών, έστειλε τους δούλους του στους γεωργούς για να πάρουν τους καρπούς του.

35. Οι γεωργοί όμως, αφού έπιασαν τους δούλους του, έναν έδειραν, άλλον σκότωσαν και άλλον λιθοβόλησαν.

36. Ξανά έστειλε άλλους δούλους, περισσότερους από τους πρώτους, και έκαναν σε αυτούς τα ίδια.

37. Τελευταία έστειλε σε αυτούς τον γιο του, λέγοντας: “Θα ντραπούν τον γιο μου.”

38. Όταν όμως οι γεωργοί είδαν τον γιο, είπαν μεταξύ τους: “Αυτός είναι ο κληρονόμος. Ελάτε, να τον σκοτώσουμε και να πάρουμε την κληρονομιά του.”

39. Και τον έπιασαν, τον έβγαλαν έξω από τον αμπελώνα και τον σκότωσαν.

40. Όταν λοιπόν έρθει ο κύριος του αμπελώνα, τι θα κάνει σε εκείνους τους γεωργούς;»

41. Του λένε: «Κακούς, κακώς θα τους απολέσει, και τον αμπελώνα θα τον νοικιάσει σε άλλους γεωργούς, που θα του αποδώσουν τους καρπούς στις εποχές τους.»

42. Τους λέει ο Ιησούς: «Ποτέ δεν διαβάσατε στις Γραφές: “Ο λίθος που αποδοκίμασαν οι οικοδόμοι, αυτός έγινε κεφαλή γωνίας· από τον Κύριο έγινε αυτή, και είναι θαυμαστή στα μάτια μας”;

43. Γι’ αυτό σας λέω ότι θα αφαιρεθεί από εσάς η βασιλεία του Θεού και θα δοθεί σε έθνος που κάνει τους καρπούς της.

44. Και όποιος πέσει πάνω σε αυτόν τον λίθο θα συντριφθεί· και πάνω σε όποιον πέσει θα τον κάνει σκόνη.»

45. Όταν άκουσαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι τις παραβολές του, κατάλαβαν ότι μιλάει για αυτούς.

46. Και ενώ ζητούσαν να τον πιάσουν, φοβήθηκαν τα πλήθη, επειδή τον θεωρούσαν προφήτη.

Πρωτότυπο Κείμενο:

33. Ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε· Ἄνθρωπος ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα, καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκεν, καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν, καὶ ᾠκοδόμησεν πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησεν.

34. ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλεν τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ.

35. καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ, ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν.

36. πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων· καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως.

37. ὕστερον δὲ ἀπέστειλεν πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· Ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου.

38. οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱόν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· Οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεύτε, ἀποκτείνωμεν αὐτὸν, καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ.

39. καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος, καὶ ἀπέκτειναν.

40. ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις;

41. λέγουσιν αὐτῷ· Κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν.

42. λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, Λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;

43. διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν ὅτι ἀρθήσεται ἀφ' ὑμῶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ, καὶ δοθήσεται ἔθνει ποιοῦντι τοὺς καρποὺς αὐτῆς.

44. καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται· ἐφ' ὃν δ' ἂν πέσῃ λικμήσει αὐτόν.

45. Καὶ ἀκούσαντες οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι τὰς παραβολὰς αὐτοῦ ἔγνωσαν ὅτι περὶ αὐτῶν λέγει·

46. καὶ ζητοῦντες αὐτὸν κρατῆσαι ἐφοβήθησαν τοὺς ὄχλους, ἐπειδὴ εἰς προφήτην αὐτὸν εἶχον.