Την εποχή εκείνη, ο αυτοκράτορας των Ρωμαίων έβγαλε διαταγή να απογραφούν όλοι οι υπήκοοί του. Οι Εβραίοι έπρεπε να πάνε στην πόλη από την οποία καταγόταν ο καθένας.
Πήρε κι ο Ιωσήφ τη Μαρία και ξεκίνησαν από τη Ναζαρέτ για τη Βηθλεέμ. Εκεί είχε γεννηθεί ο Δαβίδ, από τον οποίο καταγόταν ο Ιωσήφ.
Το ταξίδι ήταν μακρινό και κουραστικό. Όταν έφτασαν, βρήκαν πιασμένα όλα τα δωμάτια του πανδοχείου. Αναγκάστηκαν να πάνε σ’ ένα σπήλαιο, που χρησίμευε για στάβλος των ζώων.
Είχαν περάσει εννιά μήνες από τον Ευαγγελισμό και η Μαρία περίμενε από στιγμή σε στιγμή να γεννήσει.
Και τη νύχτα εκείνη, μέσα στο ταπεινό σπήλαιο, πραγματοποιήθηκε το προαιώνιο σχέδιο του Θεού: Γεννήθηκε ο Χριστός!
Η Θεοτόκος τον τύλιξε στα σπάργανα και τον έβαλε μέσα στη φάτνη, που έβαζαν την τροφή των ζώων.
Κατά τη Γέννηση του Χριστού, ένα απόκοσμο φως ξεχύθηκε στη φύση. Οι βοσκοί, που άγρυπνοι φύλαγαν τα κοπάδια τους, θαμπώθηκαν και φοβήθηκαν.
Ένας άγγελος όμως τους καθησύχασε: "Μη φοβάστε!... Απόψε γεννήθηκε ο Χριστός... Πηγαίνετε στο σπήλαιο και θα τον βρείτε τυλιγμένο στα σπάργανα."
Μα αν η γη πρόσφερε το ταπεινό σπήλαιο σ’ Αυτόν που την περιβάλλει με νεφέλες, ο ουρανός έστειλε τον πνευματικό κόσμο να δοξολογήσει τον Αιώνιο Θεό. Ήταν οι στρατιές των αγγέλων, που ανεβοκατέβαιναν στον ουρανό, ψάλλοντας το:
"Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία..."
Δηλαδή: "Ας είναι δοξασμένος ο Θεός στους ουρανούς, ας βασιλέψει ειρήνη πάνω στη γη κι ας έρθει στους ανθρώπους η σωτηρία."
Έπειτα η λάμψη έσβησε, η μελωδία σταμάτησε και οι άγγελοι χάθηκαν.
Οι βοσκοί συνήλθαν από το θάμπος, έτρεξαν στο σπήλαιο και προσκύνησαν το Θείο Βρέφος.
Έπειτα γύρισαν στα κοπάδια τους, συζητούσαν όλα αυτά τα θαυμαστά που είδαν και ευχαριστούσαν το Θεό, που τους αξίωσε να δουν το Σωτήρα.
Οκτώ μέρες μετά τη Γέννηση έγινε η τελετή της περιτομής και δόθηκε το όνομα στο νεογέννητο. Ονομάστηκε Ιησούς, δηλαδή Σωτήρας, σύμφωνα με την εντολή του αρχαγγέλου.
Τα Χριστούγεννα τα γιορτάζουμε στις 25 Δεκεμβρίου και την τελετή για την περιτομή και ονομασία του Χριστού, την 1η Ιανουαρίου.
Κατά Λουκάν 2:1-20
1. Εκείνες τις ημέρες βγήκε διάταγμα από τον Καίσαρα Αύγουστο να γίνει απογραφή σε όλη την οικουμένη.
2. Αυτή η απογραφή ήταν η πρώτη που έγινε όταν ήταν ηγεμόνας της Συρίας ο Κυρήνιος.
3. Και πήγαιναν όλοι να απογραφούν, καθένας στην πόλη του.
4. Και ανέβηκε ο Ιωσήφ από τη Γαλιλαία, από την πόλη Ναζαρέτ, στην Ιουδαία, στην πόλη του Δαβίδ που λέγεται Βηθλεέμ, επειδή ήταν από τον οίκο και τη γενιά του Δαβίδ,
5. για να απογραφεί μαζί με τη Μαριάμ, τη μνηστή του, η οποία ήταν έγκυος.
6. Και ενώ ήταν εκεί, ήρθαν οι μέρες να γεννήσει.
7. Και γέννησε τον γιο της τον πρωτότοκο, τον σπαργάνωσε και τον έβαλε σε φάτνη, γιατί δεν υπήρχε τόπος για αυτούς στο κατάλυμα.
8. Και υπήρχαν ποιμένες στην ίδια περιοχή που διανυκτέρευαν στα χωράφια και φύλαγαν τις βάρδιες της νύχτας για το κοπάδι τους.
9. Και ξαφνικά στάθηκε μπροστά τους ένας άγγελος Κυρίου και η δόξα του Κυρίου τους περιέλαμψε, και φοβήθηκαν πολύ.
10. Και ο άγγελος τους είπε: "Μη φοβάστε· γιατί, ιδού, σας ευαγγελίζομαι μεγάλη χαρά, η οποία θα είναι για όλο τον λαό.
11. Σήμερα γεννήθηκε για σας στη πόλη του Δαβίδ ένας Σωτήρας, που είναι ο Χριστός Κύριος.
12. Και αυτό θα είναι το σημάδι για σας: θα βρείτε ένα βρέφος σπαργανωμένο και ξαπλωμένο σε μια φάτνη."
13. Και ξαφνικά έγινε μαζί με τον άγγελο πλήθος στρατιάς ουράνιας που αινούσαν τον Θεό και έλεγαν:
14. "Δόξα στον Θεό στους ουρανούς και ειρήνη στη γη, ευδοκία στους ανθρώπους."
15. Και όταν οι άγγελοι αναχώρησαν από αυτούς στον ουρανό, οι ποιμένες είπαν μεταξύ τους: "Ας πάμε λοιπόν ως τη Βηθλεέμ και ας δούμε αυτό που συνέβη, που μας έκανε γνωστό ο Κύριος."
16. Και ήρθαν βιαστικά και βρήκαν τη Μαριάμ και τον Ιωσήφ, και το βρέφος ξαπλωμένο στη φάτνη.
17. Και όταν το είδαν, διηγήθηκαν τα λόγια που τους είχαν πει για αυτό το παιδί.
18. Και όλοι όσοι τα άκουσαν θαύμασαν για όσα τους είπαν οι ποιμένες.
19. Η δε Μαριάμ φύλαγε όλα αυτά τα λόγια, σκεπτόμενη τα στην καρδιά της.
20. Και οι ποιμένες επέστρεψαν δοξάζοντας και αινούντες τον Θεό για όλα όσα άκουσαν και είδαν, όπως τους είχαν ειπωθεί.
Κατά Λουκάν 2:1-20
Ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἐξῆλθε δόγμα παρὰ Καίσαρος Αὐγούστου ἀπογράφεσθαι πᾶσαν τὴν οἰκουμένην.
αὕτη ἡ ἀπογραφὴ πρώτη ἐγένετο ἡγεμονεύοντος τῆς Συρίας Κυρηνίου.
καὶ ἐπορεύοντο πάντες ἀπογράφεσθαι, ἕκαστος εἰς τὴν ἑαυτοῦ πόλιν.
Ἀνέβη δὲ καὶ Ἰωσὴφ ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας ἐκ πόλεως Ναζαρὲθ εἰς τὴν Ἰουδαίαν, εἰς πόλιν Δαυὶδ ἥτις καλεῖται Βηθλεέμ, διὰ τὸ εἶναι αὐτὸν ἐξ οἴκου καὶ πατριᾶς Δαυίδ,
ἀπογράψασθαι σὺν Μαριὰμ τῇ ἐμνηστευμένῃ αὐτῷ, οὔσῃ ἐγκύῳ.
Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ εἶναι αὐτοὺς ἐκεῖ ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν·
καὶ ἔτεκεν τὸν υἱὸν αὐτῆς τὸν πρωτότοκον· καὶ ἐσπαργάνωσεν αὐτὸν καὶ ἀνέκλινεν αὐτὸν ἐν τῇ φάτνῃ, διότι οὐκ ἦν αὐτοῖς τόπος ἐν τῷ καταλύματι.
Καὶ ποιμένες ἦσαν ἐν τῇ χώρᾳ τῇ αὐτῇ ἀγραυλοῦντες καὶ φυλάσσοντες φυλακὰς τῆς νυκτὸς ἐπὶ τὴν ποίμνην αὐτῶν.
καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη αὐτοῖς καὶ δόξα Κυρίου περιέλαμψεν αὐτούς, καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν.
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἄγγελος· Μὴ φοβεῖσθε· ἰδοὺ γὰρ εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαρὰν μεγάλην, ἥτις ἔσται παντὶ τῷ λαῷ·
ὅτι ἐτέχθη ὑμῖν σήμερον σωτὴρ, ὅς ἐστι Χριστὸς Κύριος, ἐν πόλει Δαυίδ.
καὶ τοῦτο ὑμῖν τὸ σημεῖον· εὑρήσετε βρέφος ἐσπαργανωμένον καὶ κείμενον ἐν φάτνῃ.
Καὶ ἐξαίφνης ἐγένετο σὺν τῷ ἀγγέλῳ πλῆθος στρατιᾶς οὐρανίου αἰνούντων τὸν Θεὸν καὶ λεγόντων·
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ, καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία.
Καὶ ἐγένετο ὡς ἀπῆλθον ἀπ’ αὐτῶν εἰς τὸν οὐρανὸν οἱ ἄγγελοι, οἱ ποιμένες εἶπον πρὸς ἀλλήλους· Διέλθωμεν δὴ ἕως Βηθλεὲμ καὶ ἴδωμεν τὸ ῥῆμα τοῦτο τὸ γεγονὸς ὃ ὁ Κύριος ἐγνώρισεν ἡμῖν.
καὶ ἦλθον σπεύσαντες, καὶ εὗρον τήν τε Μαριὰμ καὶ τὸν Ἰωσὴφ καὶ τὸ βρέφος κείμενον ἐν τῇ φάτνῃ.
ἰδόντες δὲ ἐγνώρισαν περὶ τοῦ ῥήματος τοῦ λαληθέντος αὐτοῖς περὶ τοῦ παιδίου τούτου.
καὶ πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐθαύμασαν περὶ τῶν λαληθέντων ὑπὸ τῶν ποιμένων πρὸς αὐτούς.
ἡ δὲ Μαριὰμ πάντα συνετήρει τὰ ῥήματα ταῦτα συμβάλλουσα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς.
Καὶ ὑπέστρεψαν οἱ ποιμένες δοξάζοντες καὶ αἰνοῦντες τὸν Θεὸν ἐπὶ πᾶσιν οἷς ἤκουσαν καὶ εἶδον, καθὼς ἐλαλήθη πρὸς αὐτούς.