Ο Χριστός έπρεπε να δείξει στον κόσμο πως είναι «Υιός του Θεού» για να πετύχει στο έργο του. Αλλά «Υιός του Θεού» σήμαινε τον Θεό τον ίδιο, τον εξουσιαστή των πάντων.
Άρχισε λοιπόν να κάνει θαύματα, όχι για να καταπλήξει αλλά να δείξει την αγάπη του προς τον άνθρωπο. Να του προσφέρει την πίστη. Τη φλόγα αυτή δεν την έχουν όλοι μέσα τους. Δεν την είχαν προ πάντων οι Ιουδαίοι με τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους τους. Κι όμως ολάκερη η ζωή του Κυρίου πάνω στη γη ήταν ένα αδιάκοπο θαύμα!
Το πρώτο θαύμα του Κυρίου έγινε στην Κανά της Γαλιλαίας. Ήταν καλεσμένος σε έναν γάμο και πήγε με τους μαθητές του. Εκεί συνάντησε και τη μητέρα του, που ήταν συγγενής των νεονύμφων.
Κάθε γάμος τότε αποτελούσε ολόκληρη γιορτή, που κρατούσε μια βδομάδα. Τα φαγητά ήταν εκλεκτά και τα κρασιά επίτηδες φυλαγμένα για μια τέτοια χαρά. Το κρασί άλλωστε συμβόλιζε γι’ αυτούς τον ερχομό του Μεσσία.
Η παρουσία του Χριστού στον γάμο έδωσε ιδιαίτερη χαρά σε όλους. Ήταν σαν μια ευλογία της όλης τελετής, που θύμιζε την ευλογία του Θεού προς τους Πρωτόπλαστους να αυξάνουν και να πληθαίνουν μέσα στην αγιασμένη ατμόσφαιρα της οικογένειας.
Η μητέρα του παρακολουθούσε τις διάφορες ανάγκες της γιορτής, οπότε ξαφνικά διαπίστωσε πως σώθηκε το κρασί. Τότε η Παναγία νομίζοντας πως ήταν μια ευκαιρία να δείξει ο Ιησούς τη θεϊκή του δύναμη, τον πλησίασε και του είπε σιγά: "Τους σώθηκε το κρασί..."
Ο Κύριος της απάντησε: "Δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου..."
Η Παναγία φώναξε τους υπηρέτες του σπιτιού, έδειξε σ’ αυτούς τον Χριστό και τους είπε: Κάμετε πρόθυμα ό,τι σας πει.
Ο Κύριος βγήκε έξω από την αίθουσα. Βρήκε έξι στάμνες, από αυτές που είχαν τα σπίτια για να πλύνουν οι καλεσμένοι τα χέρια τους πριν από το φαγητό. Είπε στους υπηρέτες να τις γεμίσουν με νερό και να δώσουν από αυτό στον τραπεζοκόμο να δοκιμάσει. Εκείνοι το έκαμαν.
Ο σερβιτόρος δοκίμασε το νερό, που τώρα ήταν κρασί, το βρήκε εξαιρετικό και είπε στον γαμπρό:
-Το καλύτερο κρασί το φύλαξες για το τέλος της γιορτής; Όλοι το προσφέρουν πρώτα.
Αλλά ούτε ο γαμπρός ούτε κανείς άλλος στην αίθουσα κατάλαβε ότι το νερό είχε γίνει κρασί. Το θαύμα έγινε για να ενισχύσει την πίστη των μαθητών του. Και οι δύο είδαν και παρατήρησαν το θαύμα με το οποίο ο Χριστός αποκάλυψε τη δόξα του.
Κατά Ιωάννην
Κεφάλαιο 2, στίχοι 1-11
1 Την τρίτη ημέρα έγινε γάμος στην Κανά της Γαλιλαίας, και ήταν εκεί η μητέρα του Ιησού.
2 Ο Ιησούς και οι μαθητές του είχαν επίσης προσκληθεί στον γάμο.
3 Όταν τελείωσε το κρασί, η μητέρα του Ιησού του είπε: «Δεν έχουν κρασί».
4 Ο Ιησούς της είπε: «Τι σχέση έχει αυτό με εμένα, γυναίκα; Δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα μου».
5 Η μητέρα του είπε στους υπηρέτες: «Κάντε ό,τι σας πει».
6 Εκεί υπήρχαν έξι πέτρινα υδρεία, για τον καθαρισμό των Ιουδαίων, που το καθένα χωρούσε δύο ή τρία μέτρα.
7 Ο Ιησούς τους είπε: «Γεμίστε τα υδρεία με νερό». Τα γέμισαν λοιπόν μέχρι επάνω.
8 Τότε τους είπε: «Αντλήστε τώρα και φέρτε στον αρχιτρίκλινο». Και του έφεραν.
9 Όταν ο αρχιτρίκλινος δοκίμασε το νερό που είχε γίνει κρασί, χωρίς να γνωρίζει από πού προήλθε (αν και το γνώριζαν οι υπηρέτες που είχαν αντλήσει το νερό), φώναξε τον γαμπρό
10 και του είπε: «Κάθε άνθρωπος βάζει πρώτα το καλό κρασί και, όταν πιούν αρκετά, τότε το κατώτερο· εσύ όμως έχεις κρατήσει το καλό κρασί μέχρι τώρα».
11 Αυτή ήταν η πρώτη από τις θαυματουργές ενέργειες του Ιησού, στην Κανά της Γαλιλαίας, και φανέρωσε τη δόξα του· και οι μαθητές του πίστεψαν σ’ αυτόν.
1 Καὶ τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ γάμος ἐγένετο ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἦν ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ ἐκεῖ·
2 ἐκλήθη δὲ καὶ ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἰς τὸν γάμον.
3 Καὶ ὑστερήσαντος οἴνου λέγει ἡ μήτηρ τοῦ Ἰησοῦ πρὸς αὐτόν· Οἶνον οὐκ ἔχουσιν.
4 Καὶ λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Τί ἐμοὶ καὶ σοὶ, γύναι; οὔπω ἥκει ἡ ὥρα μου.
5 Λέγει ἡ μήτηρ αὐτοῦ τοῖς διακόνοις· Ὅ,τι ἂν λέγῃ ὑμῖν, ποιήσατε.
6 Ἦσαν δὲ ἐκεῖ λίθιναι ὑδρίαι ἓξ κατὰ τὸν καθαρισμὸν τῶν Ἰουδαίων, χωροῦσαι ἀνὰ μετρητὰς δύο ἢ τρεῖς.
7 Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Γεμίσατε τὰς ὑδρίας ὕδατος. Καὶ ἐγέμισαν αὐτὰς ἕως ἄνω.
8 Καὶ λέγει αὐτοῖς· Ἀντλήσατε νῦν καὶ φέρετε τῷ ἀρχιτρίκλινῳ. Οἱ δὲ ἤνεγκαν.
9 Ὡς δὲ ἐγεύσατο ὁ ἀρχιτρίκλινος τὸ ὕδωρ οἶνον γεγενημένον, καὶ οὐκ ᾔδει πόθεν ἐστίν· οἱ δὲ διάκονοι ᾔδεισαν οἱ ἠντλήκοτες τὸ ὕδωρ· φωνεῖ τὸν νυμφίον ὁ ἀρχιτρίκλινος
10 καὶ λέγει αὐτῷ· Πᾶς ἄνθρωπος πρῶτον τὸν καλὸν οἶνον τίθησιν, καὶ ὅταν μεθυσθῶσιν, τότε τὸν ἐλάσσω· σὺ τετήρηκας τὸν καλὸν οἶνον ἕως ἄρτι.
11 Ταύτην ἐποίησε τὴν ἀρχὴν τῶν σημείων ὁ Ἰησοῦς ἐν Κανᾷ τῆς Γαλιλαίας, καὶ ἐφανέρωσε τὴν δόξαν αὐτοῦ· καὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.