1334.” Yaong pinakamagaling
Sa pagtakbo ay matulin,
Akin namang babalutin
Ang lahat ng babaunin”
1335.”Bilangin mo ang pinuan
Ikapito ay tandaan
Naroon ang kailangan
Sa pag-alis ay sasakyan.”
1336.”ngayon di`y aalis tayo`t
Sa Berbanya patutungu,
Magpaumat-umat ditto
Masama na sa haka ko”
1337.”yari na sa aking amang
Dalhin ka sa inglatera,
Naroon ang aking tiya ;
Ditto ipakakasal ka.”
1338.”malamang kung matuloy,
Kundi kayo magkaayon;
O ikw ang itatapon
O patayin ka na roon.”
1339.nanaog na si don jusn
Upang kunin ang sasakyan
Ngunit hindi natandaan
Ang kabayong kailangan.
1340.Ang nakuha’y ikawalo
Sa halip na ika pito
Ang sisiha’y di gaano
Nang Makita ang kabayo.
1341.Sa magalit at matuwa
Ano pa ang magagawa?
Tanggapin na ang di tama
Bagaman di siyang nasa.
1342.tumakas na ang magkasi
Sigla’t tuwa ang balutin,
Sa takbong pinagbubuti
Mapagitna,mapatabi.
1343.Nakalis man nga silang
Kaharian ay tuloy pa,
Nang mapansin, kapagdaka
Ay humabol ang monarka.
1344.Habulan nang matikabo
Kaharian ay nagulo,
Hari’y di magkantatuto
Ng utos sa mga tao.
1345.Ang kabayong sinasakyan
Tulin ay walang kapantay,
Ang magkasi’y aabutan
Sa labas ng kaharian
1346.At noon na nagsalita
Ang prinsesa na namutla
``Don Juan,tignan mo nga,
Ang pamali mong nagawa!”
1347.``Tayo ngayo’y aabutan
Ng haring may kagalitan,
Paanong naiiwasan
Ang parusang ipapatawa?”
1348.``Kungdangan ay nililimot mong
Kunin yaong ikapito
Pagmalasin kung tumakbo
Ang tulin at ipu-ipo!” simulan
1345. Ang kabayong sinasakyan
tulin ay walang kapantay,
ang magkasi’y aabutan
sa labas ng kaharian.
1346. At noon na nagsalita
ang Prinsesa na namatla
“Don Juan, tingnan mo nga,
ang pamali mong nagawa!
1347. “Tayo ngayo’y aabutan
ng Haring may kagalitan,
paanong maiiwasan
ang parusang ipapataw?”
1348. “Kundangan ay nilimot mong
kunin yaong ikapito,
pagmalasin kung tumakbo
ang tulin at upu-ipo!”
1349. A ng Hari ay malapit na’t
Madarakip na nga sila
Ang ginawa ng Prinsesa
Pinairal ang mahika.
1350. Naglaglag na ng karayom
at noon din ay nakulong
itong Hraing humahabol
ng tinik na buntun-bunton.
1351. Pawang bakal yaong tinik
matatalim at Matulis
ang daraan pag nagpilit
hangaan sa pagkaamis.
1352. Lumunsad na itong Hari’t
ang kabayo’y itinali,
dalawang araw na hinawi,
ang sa kanya ay sasawi.
1353. Sa tagal ng paghahawakan
ay dalawang leguas lamang
ang natakbo ng nagtanan
malapit di’t aabutan.
1354. Ang Haring galit na galit
Sa paghahabol ay nagpilit
nang pamuling mapalapit,
lalong dusa niya’t sakit.
1355. Inihulog ng Prinsesa
sa lupa ang sabon niya,
daang patag at maganda
sa Hari ay naging sangga.
1356. Daang kanyang daraanan
biglang-biglang natabunan
ng sabon sa kataasan
bundok na di matawaran.