340. Sa palasyo nang sumapit                  tuwa ng ina'y tigid,

sindak namang di malirip

ang sa dalawang kapatid.

341.Lumuhod sa nakaratay

 upang humalik ng kamay;

ang hari sa kalubhaan

bunso'y hindi namukhaan.

342. Magkagayo'y ang Adarna

namayapag na sa hawla,

balahibong pangit niya'y

hinalinhan ng maganda.

343. Umawit ng matamis,

 kawili-wili ang tinig,

mga matang may pag-ibig

sa monarka nakatitig.

344. Bawat isang pangungusap

 anong linaw at liwanag,

 kaya sa tanong kaharap

daming bagay ay nabunyag.

345. "Aba, Haring Don Fernando,

Monarka ng buong reyno,

si Don Juan pong bunso mo

 kaharap na't naririto.

346. "Ang iyo pong bunsong anak

 nagtiis ng madlang hirap,

kamatayan ay hinamak,

sa utos mo ay tumupad.

347. "Yaong anak mong dalawa

inutusang nanguna,

 kabiguan ang nakuha't

 kapwa naging bato pa sila.

348. Ibo'y muling namayapag

 nagbihis ng bagong kiyas,

 higit sa una ang dilag,

 kanta'y lalong pinatimyas.

349. "Sa kasawiang tinamo

ni Don Pedro't ni Don Diego

kung hindi po sa bunso mo

habang araw sila'y bato.

350. "Sila nga'y binusan lamang

ng tubig na merong lalang,

 nang mabasá'y nanga buhay

 at sa bato'y nagsilitaw.

351. "Ang adarna'y nagbago

 nitong kanyang balahibo;

 ang binihis na pangatlo

ay may kulay esmaltado.

352."Ang nagturo nitong tubig

 ay ermitanyong mabait,

nahabag sa kahihibik

ng bunso mong iniibig.

353. "Sinalok sa isang ilog

sa libis ng isang bundok,

sa linaw ay parang bubog,

mabisa ang dalang gamot.

354."Silang tatlo ay piniging

ng ermitanyong butihin,

 kasayaha'y walang maliw

habang sila'y kumakain.

355. Ang Adarna ay nagbihis

 ng pang-apat na kilatis,

sa kislap na umaakit

ay d'yamenteng pagkarikit.

356.  "Kasayahan nang matapos

 ermitanyo ay pumasok

 sa silid na maalindog

at kumuha po ng gamot.

357. "Hari, iyo pong alamin

 si Don Jua'y nagtiid dinig,

palad niya ay hiwain

nang gabing ako'y kunin.

358."Pitong malalim na sugat

 na pinigan pa ng dayap,

nang humapdi, o kay-antak

lama'y parang nginangatngat!

359. "Dusang ito ay tiniis

 nang dahil sa kanyang nais

na ang taglay mo pong sakit

 ay huwag pang pagka lawig."

360.Nanahimik ang adarna

nagbihis ng ikalimang

 balahibong tinumbaga

at ang sabi sa Monarka:

361."Nang pauwi silang tatlo

 dito po sa iyong reyno,

nagbilin ang ermitanyong

huwag nawang may maglilo.

 362. Masasaya sa lakaran

kung may sukat ikalumbay,

 ito ay kainipan sa

 haba ng nilalakbay.

363. "Patuloy ang saya nila

ngunit noong sumapit na

 sa bundok na pangalawa'y

 nagbago ang pagsasama.

364."Sa apoy ng kainggit

 nitong anak mong panganay,

Ang bukò ng kataksilan

na patayin si Don Juan.

365. "Dahilan po nito'y ako,

nahihiya si Don Pedrong

mabalitang naging bato

 kabiguan ay natamo.

366."Salamat ag nasalansa

ni Don Diego yaong nasa

 at kung hindi ang kawawang

bunso mo po ay nawala.

367. "Nasalansa ang pagpatay

ngunit sila'y nagbulungan

 nang malayo'y may kindatang

babala ng kasawian."