732.Nang abytan niyong Lobo

Katawan ay lunung-luno,

Lasog pati mga buto`t

Dogo`y nunukal sa ulo.

733.pinagyaman ang Prinsipe,

Sa higa ay pinagbuti,

Kumuha ng tatlong bote

At lumipad na maliksi.

734.tatlong bote ang nadala

Dalawaang nasa paa,

Kagat ng bibig ang isa`t

Ilog Jordan ang pinunta.

735.salamat at nalilibang

Ang sa ilog ay may bantay

Tatlong bote ay nalagayan

Ng tubig na kagubatan

736.bawal sumalok ng tubig

Kaya`t ang Lobo`y nang-umit,

Gayon man nga`y nalingid

Sa bantay na anong sungit.

737.Lobo`y agad nang hinabol

Ngunit pa`nong masusukol,

Pagkasalok ay tumalon

Sa bangin ng isang burol

738.mula rito ay palingid

Kay Don juan ay bumalik

At ang kanyang dalang tubig

Sa Prinsipe`y ipinahid

739.buong suyong pinahiran

Bawat pasa ng katawan

Gayon din ang mga pilay

Na malubha at hindi nman.

740.Prinsipe`y agad lumakas

Nabahaw ang mga sugat

Nakatindig At ang gilas

Ngayon ay lalong tumingkad

741.salaki ng katuwaan

Ang Lobo ay nilapitan

Miyakap at pingyamang

Parang batang minamahal

742.Lobo`y para namang batang

Kumandong nang buong tuwa,

Humilig pa nang bahagya

Sa bigsi ng may kalinga.

743.pinagmalas na mainam

Yaong mukha no Don juan,

Sa anyo`y ipinaalam

Ang malaking pagmamahal.

744.matapos ang pagmamalas

Tumindig na mabanayad

Si Don Juan ay hinarap

Na ang mata`y wlang kurap