Pierrot en skelet in een gele toga

In Pierrot en skelet in een gele toga combineerde James Ensor op originele wijze zijn interesse voor het stilleven en zijn voorliefde voor travestie. De stillevenachtige enscenering wordt overschreden waardoor het tafereel een fantastisch karakter krijgt en ‘dode zaken’ dienst doen als levende organismen. Ook stilistisch is het werk zeer kenmerkend. Tijdens de jaren 1890 schilderde Ensor graag op een kleiner formaat. In deze meer intieme werken wordt het grafische element duidelijker, zoals in dit schilderij. Het kleurgebruik is helder en fris, waardoor de morbide dimensie van het tafereel enigszins wordt getemperd ten voordele van het groteske en het fantastische. De verbeelding, het heldere koloriet en de technische mogelijkheden van Ensor komen in dit werk tot een treffende synthese.