<< 1886 >>

TEKST

Artistiek
Het was tijdens de wintersalon van 1886 van het avant-garde genootschap Les XX (De Twintig) in Brussel dat Ensor de doeken van de Franse impressionisten persoonlijk kon bekijken. Hij had zelf met de secretaris van de groep geregeld dat het werk zou worden opgenomen. Het gaf hem de gelegenheid om zijn Oestereetster en zijn zeegezichten - zijn eigen 'impressionistische' werken - te vergelijken met die van Monet en Renoir. Op dat moment begon hij iets heel anders te doen. Adam en Eva verdreven uit het paradijs (1887), bijvoorbeeld. De techniek is impressionistisch, maar hij paste zijn ongemengde tonen op een zeer individuele en expressieve manier toe in scènes die waren opgebouwd uit een aantal zeer vreemde vormen. De tijd van terughoudendheid was voorbij. Tijd voor Ensor om zich uit te leven.

Ensor exposeert twintig werken bij Les XX., waaronder ook tekeningen.

Dat jaar begint hij te etsen en creëert hij enkele meesterwerken zoals 'de kathedraal' en 'christus bedaart de storm'.
Het is een keerpunt voor Ensor die radicaal van schildertechniek verandert en hiermee zijn eerste intimistische, zeg maar sombere periode afsluit.

Toen in 1886-1887 het neo-impressionisme een hoogvlucht nam, verloor Ensor, die geen aanhanger was van deze strekking, enkele van zijn volgelingen binnen les XX, en isoleerde hij zich volkomen.

Ook al wil de artiest ons graag laten geloven dat zijn werk niet erkend werd door zijn tijdgenoten, toch bewijst een analyse van de gebeurtenissen het tegendeel. Reeds te tijde van Les XX, moedigde vooruitziende en opmerkzame geesten de artiest aan door werken van hem te kopen. Ernest Rousseau heeft een open geest, en zijn echtgenote Mariette heeft een zwak voor Ensor persoonlijkheid en zijn werk. Zij onderhouden hem mentaal en financieel en kopen tussen 1880 en 1896, 18 van zijn doeken, en een aanzienlijk aantal tekeningen, evenals een aantal etsen. Anna Boch, schilder en rijke afstammeling van de famllie Boch, koopt in 1886 op de expositie van Les XX het werk 'De Russische muziek'.

Persoonlijk
In de carrière van Ensor is 1886 waarschijnlijk het meest cruciale jaar. In dat jaar maakt hij kennis met het werk van Odilon Redon (een Franse symbolist) en deze kennismaking heeft Ensor ongetwijfeld overtuigd om het idee van het realisme als doel op zich te verlaten en de irrëele mogelijkheden van het groteske te gaan verkennen. Ensor wordt dan pas één van de meest stoutmoedige kunstenaars van Europa.
In de tentoonstelling die les XX in februari 1886 organiseerden, toonde Ensor meer dan 20 werken. Hoofdzakelijk stillevens, marines en genretaferelen zoals Russische muziek (dat aanvankelik chez Miss heette) en de Oestereetster.
In dezelfde tentoonstelling exposeerde Odilon Redon 8 houtskooltekeningen en tien lithografieen.
De kennismaking van Ensor met het werk van Redon is wellicht van het allergrootste belang geweest voor de nieuwe artistieke weg die Ensor daarna inslaat. Een jaar na de ontmoeting met de kunst van Redon toont Ensor bij les XX voor het eerste werken die getuigen van een volstrekt nieuwe opvatting. Hij toont een reeks tekeningen waarvan het concept verwijst naar Redon : een reeks grote zwart-wit tekeningen, taferelen uit het leven van Christus, waarin hij aan het licht een nieuwe expressieve functie geeft.

Oostende
Priester Hendrik Pype wordt aalmoezenier van de vissers.
Begin van de uitbating van de buurtspoorweg Oostende-Blankenberge