Hoofdstuk 2. De geboorte van een God-liefhebbend persoon
Parikshith wordt gered terwijl hij nog in de baarmoeder zit
Maharaja Parikshith was de ware belichaming van Abhimanyu, die de hemelse verblijfplaats van helden had bereikt. Toen Parikshith nog een embryo was dat groeide in de baarmoeder van Uttara, zag hij de scherpe pijl die door Aswathama werd afgeschoten en recht op hem afvloog, vonken van woede en angst uitstralend, vastbesloten om hem te vernietigen. Maar op datzelfde moment zag hij ook een persoon van schitterende charme gewapend met een fantastisch wiel, die die dodelijke pijl in honderd stukjes brak. De koninklijke foetus was vervuld van verwondering en dankbaarheid.
Hij dacht diep na over de identiteit van zijn redder. "Wie is hij? Hij moet samen met mij in deze baarmoeder verblijven, omdat hij de pijl op hetzelfde moment als ik kon zien! Maar hij heeft zoveel onverschrokkenheid en vaardigheid dat hij het kon vernietigen voordat het mij bereikte. Kan hij een baarmoederbroer zijn? Hoe kon hij dat wiel bemachtigen? Als hij met een wiel is begiftigd, waarom ik dan niet? Nee. Hij is geen sterveling." Hij redeneerde op deze manier lang met zichzelf.
Hij kon dat gezicht, die vorm niet vergeten. Het was een jongen, met de pracht van een miljoen zonnen. Het was goedhartig, zalig, blauw als de heldere hemel. Na hem zo dramatisch en genadig te hebben gered, was de vorm verdwenen. Hij had de vorm altijd voor zich, want hij zocht ernaar om het opnieuw te zien. Hij onderzocht iedereen die hij zag om erachter te komen of die vorm overeenkwam met de vorm die hij met eerbied in zijn geest had vastgelegd.
Zo groeide hij in de baarmoeder, die vorm overpeinzend. De overpeinzing veranderde hem in een baby vol pracht. Toen hij aan het einde van de zwangerschapsperiode ter wereld kwam, werd de kraamkamer verlicht door een vreemd licht. Uttara's vrouwelijke bedienden werden verblind door de schittering. Hun verstand werd overweldigd door verwondering.
Herstellende van zichzelf, heeft Subhadra, moeder van Abbhimanyu, een bericht gestuurd naar Ydhishtira, de oudste van de Pandavas,
om de geboorte aan te kondigen. De Pandava broers waren overweldigd van vreugde toen ze het blijde nieuws hoorden
waar ze angstig op wachtten. Ze gaven opdracht om bands te laten spelen en geweeschoten af te vuren ter ere van deze gebeurtenis,
want er was een heer geboren voor de r-familie, een opvolger van de Pandava-troon.
De mensen hoorden de vreugdeschoten en zochten naar de reden voor de vreugde. Ze haastten zich in grote enthousiaste massa's naar Indraprastha en elke hoek van het koninkrijk stroomde over van vreugde bij dit evenement. Binnen enkele minuten veranderde de stad in een hemelse tuin, geschikt voor goden om audiëntie te geven aan mensen. Yudhishtira deelde verschillende soorten snoep uit aan iedereen die kwam. Hij schonk verschillende koeien als geschenken aan brahmins. Hij gaf de dames van het hof opdracht om gouden kistjes vol saffraan en kumkum (vermiljoenpoeder) aan vrouwen te geven. Brahmins kregen zijden kleding en kostbare edelstenen. Burgers werden overweldigd door vreugde, omdat de dynastie een erfgenaam had veiliggesteld. Dag en nacht feestten ze in hilarische vreugde.
De volgende dag riep Yudhishtira de familiepriester, Kripacharya, en voerde het ritueel van de eerste reiniging van de baby uit. Hij bevredigde de brahmins met geschenken van verschillende kostbare juwelen. De geleerden en priesters zegenden het kind en keerden terug naar huis.
De voorspellingen van astrologen
Op de derde dag riep Yudhishtira gerenommeerde astrologen en beroemde handlijnkundigen en waarzeggers bijeen, omdat hij graag wilde weten of de goede naam van het koninkrijk en zijn cultuur veilig zouden zijn in de handen van de prins die was gekomen om de last van de staat te dragen. Hij ontving hen met traditionele gastvrijheid in het paleis; ze kregen geschikte stoelen in de zaal aangeboden en er werden geuren en zijden aangeboden.
De koning boog voor hen en, zijn handen samenvoegend in eerbiedige aanbidding, boog hij voor hen neer en bad: "O, wijze mannen, die het verleden, het heden en de toekomst kennen, onderzoek de horoscoop van dit kind, bereken de posities van sterren en constellaties en de planetaire invloeden die zijn leven zullen begeleiden en vertel me hoe de toekomst zal worden gevormd." Hij schreef de exacte tijd van de geboorte op en legde het briefje op een gouden bord voor hen neer.
De geleerden namen het briefje, stelden het plan van planetaire posities op en bestudeerden het met grote zorg. Ze communiceerden hun toenemende vreugde aan elkaar terwijl ze conclusies begonnen te trekken; ze waren zelf in grote vreugde en konden hun verbazing niet onder woorden brengen.
De doyen van de groep, een grote geleerde, stond ten slotte op en sprak koning Yudhishtira aan: "Maharaja! Tot op de dag van vandaag heb ik duizenden horoscopen onderzocht en betrokken plannen van de dierenriem en constellaties opgesteld. Maar ik moet toegeven dat ik nog nooit zo'n gunstige groepering ben tegengekomen als in deze horoscoop wordt aangegeven. Hier zijn alle tekenen van goed voorteken in één moment verzameld, het moment van de geboorte van deze prins. Het moment duidt op de staat van Vishnu Zelf! Alle deugden zullen zich in dit kind verzamelen. Waarom elke glorie afzonderlijk beschrijven? De grote Manu is opnieuw in uw dynastie gekomen."
Yudhishtira was blij dat de dynastie zoveel geluk had. Hij werd overweldigd door vreugde. Hij vouwde zijn handen en boog laag voor de geleerden, die hem zo'n goed nieuws hadden gegeven. "Deze familie heeft het geluk om zo'n juweel als nageslacht te hebben, door de zegeningen van ouderen en geleerden zoals u en de zegeningen van de Heer, die onze beschermer is. U zegt dat de jongen alle deugden zal ontwikkelen en roem zal vergaren. Maar wat heeft dat voor zin als hij niet de kwaliteit van eerbied voor geleerden, spirituele aspiranten (sadhus) en brahmanen heeft verworven? Kijk alstublieft nog eens naar de horoscoop en vertel me of hij die eerbied zal hebben."
De leider van de astrologen antwoordde: "U hoeft daarover geen twijfel te hebben. Hij zal de goden en de brahmanen vereren en dienen. Hij zal vele offers en riten uitvoeren die voorgeschreven zijn in de oude teksten. Hij zal de glorie verdienen die uw voorouder Bharatha won. Hij zal zelfs het paardoffer (aswamedha) vieren. Hij zal de roem van deze lijn over de hele wereld verspreiden. Hij zal alles winnen wat goden of mensen begeren. Hij zal alle voorgangers overtreffen." Ze prezen hem op verschillende manieren tot hun hart's inhoud. Ze stopten omdat ze zenuwachtig waren om alle uitmuntendheden te verhalen; ze vreesden dat ze beschuldigd zouden worden van overdrijving en vleierij als ze doorgingen met het gedetailleerd beschrijven van de conclusies die ze uit de horoscoop van de baby hadden getrokken.
Yudhishtira was niet tevreden; hij wilde meer horen over de uitmuntendheden van het karakter van de prins.
De pandits werden aangemoedigd door deze verlangens. Ze zeiden: "O koning, u lijkt graag meer te willen weten over enkele andere aspecten van het lot van het kind. We zullen alleen maar al te blij zijn om specifieke vragen te beantwoorden die u geneigd bent ons te stellen."
Toen hij hun enthousiasme opmerkte, kwam Yudhishtira naar voren en vroeg: "Tijdens het regime van deze prins, zal er een grote oorlog zijn? Als oorlog onvermijdelijk is, zal hij dan de overwinning behalen?"
"Nee," zeiden de pandits, "Hij zal niet geplaagd worden door enige vijand. Hij kent geen mislukking of nederlaag in welke onderneming dan ook. Dit is absoluut waar, een onwankelbare waarheid." Yudhishtira en de broers Bhima, Arjuna, Nakula en Sahadeva keken elkaar met grote vreugde aan toen ze dit hoorden.
Voorspelling van de dood van Parikshith door slangenbeet
Ondertussen begon Yudhishtira te spreken. Hij had gezegd: "Als dat zo is ...", maar voordat hij de zin kon afmaken, liet hij zijn hoofd zakken en zonk weg in gedachten. De geleerden merkten het op en zeiden: "Je lijkt bezorgd te zijn om meer te weten te komen. Je hoeft alleen maar te vragen en we zullen graag alle vragen beantwoorden."
"Natuurlijk ben ik blij met alle antwoorden die jullie hebben gegeven. Hij zal deugdzaam zijn, beroemd, triomfantelijk over alles, liefhebbend en vriendelijk, en zal iedereen gelijk behandelen. Hij zal vele offers en riten uitvoeren. Hij zal geen vijanden hebben en hij zal eer brengen aan de dynastie en haar reputatie herstellen. Dit geeft me veel vreugde. Maar ik wil ook weten hoe hij aan zijn einde zal komen", zei Yudhishtira. De broers zagen dat Yudhishtira nogal van streek raakte door de bezorgdheid die hem kwelde over dit probleem. Zijn stem was een beetje wankel geworden toen hij de vraag stelde.
Ze troostten hem en zeiden: "Waarom maak je je daar nu zorgen over? Het einde zal ooit komen, op een of andere manier. Het kan niet worden vermeden. Iets zal het veroorzaken; omstandigheden zullen het tot stand brengen. Geboorte houdt het risico van de dood in. We zijn bang dat de extreme vreugde van dit incident je gedachten een beetje heeft vertroebeld. We denken dat dit genoeg is. We laten de rest in het rijk van twijfel; we moeten niet verder graven. Laten we het aan God overlaten."
Maar Yudhishtira kon zijn verlangen om te weten hoe zo'n deugdzame ideale prins zijn carrière op aarde zou beëindigen niet opgeven. Hij verbeeldde zich dat het een werkelijk wonderbaarlijke finale moest zijn van een glorieus leven. Dus wilde hij dat de astrologen hem erover zouden vertellen.
De geleerden begonnen opnieuw met de berekeningen en namen er vrij lang de tijd voor. Terwijl de koning dit zag, werd hij opgewonden; hij haastte hen en drong aan op een snel antwoord. Ze antwoordden: "Deze prins zal zijn koninkrijk opgeven als gevolg van de vloek van een wijze." Yudhishtira vroeg zich af hoe zo'n toonbeeld van deugd ooit de vloek van een wijze zou kunnen oproepen. Hij was geschokt door de mogelijkheid.
Toen zeiden de geleerden: "Onze berekeningen tonen aan dat hij gebeten zal worden door een slang." Yudhishtira verloor de moed bij dit nieuws. Al zijn vreugde verdampte in een moment. Hij werd erg verdrietig en ontmoedigd.