หลักคำสอนในพุทธศาสนา

ตอนที่ ๘๗ เปิดโลกเปิดจักรวาลเปิดวัฎสงสารเพื่ออะไร

พระยาธรรมิกราชมาเปิดโลก เปิดจักรวาล เปิดวัฎสงสาร เปิดความเป็นจริงของพระนิพพาน

เพื่อเป็นแผนที่การบอกทาง ให้ดวงจิตทั้งหลาย ให้เดินออกจากความทุกข์

เมื่อได้เปิดจิตเปิดใจ นำคำสอนไปปฏิบัติ เมื่อสำเร็จเป็นองค์อรหันต์แล้ว จะสามารถเข้าใจ รู้ได้ด้วยตนเองว่าเป็นจริงหรือไม่

ฉะนั้น จึงควรเปิดจิตเปิดใจ ฝึกฝนปฏิบัติตน ให้พ้นจากความทุกข์ ใช้เวลาไม่นานมากนักหรอก ก็จะเห็นผลได้ด้วยตนเอง

ตอนที่ ๙ ธรรมะอยู่ที่ไหน

พระธรรมคำสอน ได้มาจากความจริงของชีวิต ความเป็นจริงก็ซ่อนอยู่ในตัวตน เมื่อเข้าใจชีวิต ก็เข้าใจในธรรม

ไม่จำเป็น ต้องแสวงหาธรรมที่ไหน จงแสวงหาธรรมในตนเถิด เพราะจะเป็นธรรมที่นำตน ให้หลุดพ้นจากความทุกข์อย่างแท้จริง

ตอนที่ ๘๒ เป้าหมายสูงสุดของพุทธศาสนา

ทุกศาสนาสอนให้คนทำความดี แล้วพุทธศาสนาของเรานี้สอนให้ทำความดีไปเพื่ออะไร

ทำความดีเพื่อจุดมุ่งหมายจะไม่ต้องกลับมาเกิด เว้นจากความชั่วทั้งหลายเพื่อดับการเกิด

ทำจิตใจให้ผ่องใสเพื่อจะได้ไม่ต้องเกิด เหล่านี้คือบรมธรรมของพุทธศาสนา

ตอนที่ ๘๖ หลักธรรม

รู้ในเรื่องกฎของกรรม ภพ ชาติ การเวียนว่ายตายเกิด เห็นตามความเป็นจริงในความไม่เที่ยงแท้ แล้วหาทางดับการเกิด

โดยการปฏิบัติในศีล ธรรม สมาธิ ปัญญา ถอดถอนความหลง ความอยาก ความยึดติด เว้นการเบียดเบียน เพื่อดับความทุกข์

นี้คือหลักธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้า

ตอนที่ ๘๘ ผู้ปฏิบัติพึงรู้ได้ด้วยตนเอง

ธรรมะของพระพุทธเจ้าเป็นเรื่องละเอียดอ่อน จะรู้จากตำรา ฟังครูบาอาจารย์ว่า จะตั้งตนเป็นผู้รู้ผู้เข้าใจในธรรมยังไม่ได้

ต้องรู้จากการประพฤติปฏิบัติให้รู้ได้ด้วยตนเอง และพึงสอนสั่งธรรมเฉพาะส่วนที่ตนเองทำได้

ไม่เช่นนั้นจะมีความเสี่ยงของการบอกทางที่ผิดพลาด จะเป็นหนี้กรรมที่จะทำให้เราต้องกลับมาชดใช้

ตอนที่ ๑๐๓ พุทธโอวาทในวันครบรอบวงล้อธรรมจักรหมุน ๒๕๕๘

วันนี้เป็นวันที่ครบรอบการหมุนธรรมจักรแห่งปี มาอยู่ในช่วงกึ่งศาสนา

ซึ่งได้มีพระยาธรรมิกราช มาหมุนธรรมจักรต่อไป เพื่อให้ศาสนาได้คงอยู่จนครบห้าพันปี

เสียงธรรมจากวงล้อแห่งธรรมที่หมุนไป จะมีประโยชน์หรือไม่ อยู่ที่การเปิดจิตเปิดใจรับฟัง

แล้วได้พิจารณาประพฤติปฏิบัติตาม เพื่อให้เข้าถึงความพ้นทุกข์

ตอนที่ ๔๑ ธรรมชาติก็เป็นเช่นนั้น

มะพร้าวจะให้เป็นเหมือนมะนาว กาจะให้เป็นเหมือนหงส์ เกลือจะให้ไม่เค็ม คงเป็นไปได้ยาก

คนเราเกิดมาจะมีนิสัย มีบุคคลิกเฉพาะตน ธรรมชาติได้กำหนดมา ให้เป็นเช่นนั้น จะเปลี่ยนให้เป็นเหมือนใคร คงเปลี่ยนไปได้ยาก

ควรพิจารณาดูกิเลส ตัณหา พิจารณาดูที่จิตใจ จึงจะพบความจริงที่ซ่อนอยู่ภายใน

ตอนที่ ๑๓ การรับธรรมะ

การที่จะรับธรรมะ ศึกษาธรรมให้ได้ดี ต้องไม่มีอัตตาตัวตน ไม่ยึดติดในสิ่งที่เคยรู้มากาลก่อน ทำใจให้เป็นกลาง

ศึกษาอย่างปล่อยวาง อ่านมาแล้ว ฟังมาแล้ว ให้ย่อยสลายธรรมะ พิจารณาธรรมให้เกิดปัญญา

จึงจะรับธรรมะได้ อย่างไม่หนัก ไม่เหนื่อย เกิดประโยชน์อย่างแท้จริง

ตอนที่ ๑๗ ธรรมะที่แสดง ทำไมมีทั้งสูงและต่ำ

ธรรมะที่พุทธองค์ทรงแสดง ให้พระยาธรรมนำไปเผยแผ่ บางครั้ง ดูจะเป็นธรรมะที่สูง แต่บางครั้ง ดูเป็นธรรมะที่ระดับต่ำ

เป็นเพราะดวงจิตทั้งหลาย มีทั้งภูมิธรรมที่สูง และมีภูมิธรรมที่ยังต่ำอยู่ จึงจะต้องแสดงเพื่อสงเคราะห์ให้ครบ ทุกชั้นภูมิธรรมของดวงจิตทั้งหลาย

ตอนที่ ๗๖ ธรรมะนอกคัมภีร์ *****

ธรรมะมาจากไหน คัมภีร์เกิดมาจากอะไร

ธรรมะเกิดจากการประพฤติปฏิบัติ จนเข้าใจเส้นทางการหลุดพ้น ขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ซึ่งภายหลัง มีพระอรหันต์ได้สำเร็จตาม จึงได้นำมาบันทึกไว้เป็นคัมภีร์ เป็นพระไตรปิฎกในพุทธศาสนา

ฉะนั้น ธรรมะจึงไม่ได้มี เฉพาะในคัมภีร์ ธรรมะมีอีกมากมาย ที่ยังไม่ได้บันทึกไว้ในตำรา ที่ได้จากการปฏิบัติมา

… ตอนที่ ๓ ธรรมคำสอนในพุทธศาสนา

การศึกษาทางโลก มีตั้งแต่ชั้นอนุบาลประถมกอกา จนถึงปริญญาเอก พระธรรมคำสอนในพุทธศาสนา ก็มีหลายระดับ

สอนให้ทำความดี ละเว้นความชั่ว ตั้งแต่การรู้จักทำทาน รู้จักการให้อภัย รักษาศีลศีลห้าให้ได้ จนถึงศีลของผู้ออกบวช

เมื่อภูมิจิตสูงขึ้นไป ก็จะเข้าใจในการเวียนว่ายตายเกิด รู้แจ้งในกฎของกรรม รู้ในกฎของความไม่เที่ยงแท้ ก็จะไม่หลง ไม่กลับมาเกิดอีก

ฉะนั้น การทำความดีแม้เล็กน้อย ก็เป็นคำสอนของพุทธศาสนา การทำความชั่ว จึงจะไม่ใช่คำสอนของพระพุทธเจ้า

11 … ปฏิบัติให้รู้ด้วยตนเอง

การศึกษาเรียนรู้เข้าใจในธรรม นำมาสู่การปฏิบัติและการทดสอบจิตเพื่อปรับเลื่อนระดับบารมีธรรมให้สูงขึ้น

การศึกษาเรียนรู้และทดสอบจะมีไปเรื่อยๆจนกว่า จะเป็นผู้สำเร็จในธรรม พ้นทุกข์แล้ว เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน อย่างแท้จริง

จึงจะจัดไว้ในตำแหน่งของผู้บอกทาง ชี้ทางให้ผู้อื่นได้รู้และปฏิบัติตาม

18 … ผู้สำเร็จในธรรม ***

การเรียนรู้พระธรรมคำสอน เปรียบเหมือนการเรียนรู้แผนที่การเดินทาง

การจะสำเร็จในธรรมนั้น ต้องปฏิบัติให้เข้าถึงด้วยตนเอง ไม่ใช่เป็นผู้รู้จากตำราเหมือนรู้จักแผนที่การเดินทาง แต่ไม่เคยไป

จะเรียกว่าผู้รู้ ผู้สำเร็จในธรรมยังไม่ได้ การที่รู้ไม่เท่าการที่ทำเอง การที่ทำเองจึงจะเป็นการที่รู้อย่างแท้จริง

หนึ่งแสนความรู้ ไม่เท่ากับหนึ่งครั้งที่พิสูจน์ หนึ่งแสนคำพูดที่ฟังมา ไม่เท่ากับหนึ่งครั้งที่สำผัส

จงยืนหยัดในการบำเพ็ญ ปฏิบัติเพื่อให้รู้ได้เห็นด้วยตนเอง

20… ผู้ที่ได้พบพระพุทธเจ้า

ผู้ที่นอบน้อมต่อพระรัตนตรัย ตั้งใจรักษาศีลให้บริสุทธิ์ ทำจิตใจให้ชุ่มเย็น เห็นสรรพสิ่งตามความเป็นจริง

เข้าใจในเหตุในผล ไม่ปนเปื้อนกับความทุกข์ทั้งหลายแล้ว คือผู้ที่เข้าถึง เข้าพบกับองค์สัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว