พุทธโอวาทสมเด็จองค์ปฐม
ในโลกนี้ มีอยู่สองสิ่งที่ให้เราเลือก คือการทำความดี และการทำความชั่ว
คนจะสูงจะต่ำได้ด้วย การกระทำความดีหรือกระทำความชั่ว
ไม่ใช่จากสิ่งสมมติทั้งหลายในภายนอก การกระทำจึงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
ให้นำสิ่งสมมติทั้งหลาย มาสร้างความดี จนกว่าสิ่งสมมติดีเหล่านั้นเต็มแล้ว
ค่อยปล่อยวางในสิ่งสมมติ เพื่อจะได้หลุดพ้นเข้าสู่พระนิพพาน
… ตอนที่ ๑๐๙ สิ่งใดที่เป็นของเรา
สิ่งใดในโลกที่เป็นของเรา
และสิ่งใดที่ไม่ใช่ของเรา
ทุกสิ่งในโลกล้วนเป็นสิ่งสมมติ
ล้วนเป็นบันได ให้เดินขึ้นหรือลง
ตามความลุ่มหลง ที่มีอยู่ในเรา
ยึดถือเอาไว้ไม่ได้
กำหนดให้เป็นเช่นใดก็ไม่ได้
นอกจากจิตดวงเดียวเท่านั้น ที่เป็นเราเป็นของเรา
… ตอนที่ ๑๘๓ สร้างความดีจากสิ่งสมมติ
การมีสิ่งสมมติทั้งหลาย ที่เป็นเราเป็นของเรา นำมาสร้างความดี ให้เกิดประโยชน์แก่ตนและผู้อื่น เพื่อเป็นการสละ ละวางเสียซึ่งความยึดติด ในสิ่งที่มี ที่เป็น สามารถนำสิ่งสมมติ มาทำให้เกิดวิมุตติหลุดพ้นแก่ตนได้ จึงเป็นผู้ที่มีปัญญาอย่างแท้จริง
ตอนที่ ๑๑๒ สิ่งที่ไม่มีอยู่จริง
ความมุ่งมั่นตั้งใจ ทำสิ่งใดที่ไม่มีอยู่จริง ทำในสิ่งที่เป็นสิ่งสมมติ ย่อมไม่มีประโยชน์ หมดเวลาต้องตายกลับไป จึงนำไปไม่ได้ เพราะสิ่งเหล่านั้น มันเป็นของปลอม จงถอดถอนจากความลุ่มหลง ยึดติด จากสิ่งที่ไม่มีอยู่จริงเหล่านั้น ก่อนหมดเวลา จะได้ไม่กลับไปมือเปล่า
ตอนที่ ๑๐๐ จริงไม่มี มีไม่จริง
มีสิ่งใดขึ้นมา ก็ก้าวหาสู่ความเสื่อมสลายไป มีอะไรเกิดขึ้นมา ก็ก้าวหาสู่ความตาย สรรพสิ่งทั้งหลายล้วนไม่มีความเที่ยงแท้ เป็นแค่สิ่งสมมติ มีขึ้นตั้งอยู่แล้วดับไป มีเหมือนไม่มี จึงมีไม่จริง
พระพุทธศาสนา สืบทอดกันมายาวนาน ตั้งแต่องค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าองค์แรก จนถึงองค์ปัจจุบัน โดยกึ่งศาสนา ได้มีพระยาธรรมิกราช มาทำหน้าที่สื่อธรรมะจากพุทธองค์ เผยแผ่ให้ดวงจิตทั้งหลาย ได้รู้หนทางไป ใครทำหน้าที่ส่วนไหน ขวนขวายความดีให้กับตน ใครทำใครได้ จะมากหรือน้อย ขึ้นอยู่ว่า จะรองรับความดี ได้มากหรือน้อย แค่นั้นเอง
การหลงในอัตตา หลงสมมุติในสิ่งที่มี หลงในสิ่งที่เป็น จนเกิดการเบียดเบียนตน และเบียดเบียนผู้อื่น ทำให้เกิดความทุกข์ จะทำอย่างไร จึงจะทำให้พ้นจากความหลง พ้นจากความทุกข์ พระพุทธองค์ท่านได้ทรงแสดงธรรม นำทางพ้นทุกข์ ให้พระยาธรรมได้รับฟัง
ตอนที่ 24 ดับสมมุติ(ตัวแบบ)*****
แยกจิตของเราออกมา เป็นผู้รู้ ผู้ดู
สู่วิมุติ ด้วย บทที่ 66 วางระบบให้กับชีวิต
ตอนที่ ๑๕๓ สิ่งที่ทำให้ความดีไม่ดับสูญ
ความดีที่ทำไปแล้ว เกิดผลแห่งความดี มาค้ำหนุนดวงจิตให้เกิดสุขขึ้นมา แต่ท้ายที่สุดก็หมดไป ต้องสร้างต้องทำความดีใหม่ จะมีวิธีการใด ที่ทำความดีแล้ว จึงจะไม่หมดไป พระยาธรรมิกราชถาม พระพุทธองค์เป็นผู้ตอบ เราทั้งหลายเป็นผู้ฟัง(หนีไม่พ้นสิ่งสมมุติ)
....................................