ว่าด้วยการยึดติด

ตอนที่ ๗๕ สิ่งใดที่ยึดติดอยู่ *****

ถือสิ่งใดก็หนัก หนื่อยเมื่อยล้า จากสิ่งที่ถือไว้

ยึดสิ่งใด ยื้อสิ่งใด ก็ได้แต่ความทุกข์

เพราะความไม่เที่ยง ไม่คงอยู่ ของสิ่งทั้งหลายนั้น

ปล่อยวางสรรพสิ่งทำใจให้ว่างๆ เห็นทุกสิ่งตามความเป็นจริง จะได้ไม่ยึดติดในสิ่งใด จนเป็นเหตุแห่งความทุกข์

ตอนที่ ๓๔ ทำดีไม่ยึดดี

การเกิดเป็นเหตุให้ต้องดิ้นรนแสวงหา ในทรัพย์สินเงินทอง ข้าวของ มาเพื่อเลี้ยงร่างกาย ทำให้เกิดทุกข์ ต้องเจ็บไข้ได้ป่วย พลัดพราก สูญเสีย สิ่งที่รักที่พอใจ บุคคลที่รักที่พอใจ ทำให้เกิดทุกข์ ฉะนั้น จงหาทางดับความทุกข์ ด้วยการดับการเกิด ดับเหตุของความทุกข์ทั้งหลาย ก่อนที่จะหมดเวลาในการเกิดมาในครั้งนี้เถิด

… ตอนที่ ๘๒ วิธีสลายตัวตน ***

จะทำอย่างไรให้สลายตัวตนได้

การไม่รู้ตามความเป็นจริง ทำให้เกิดความยึดถือ ทำให้มีตัวตน การจะสลายตัวตนได้ ต้องมีพลังจิต จากการสั่งสมความดี มีศีลเป็นกรอบ พิจารณาเห็นความไม่เที่ยง เห็นสิ่งทั้งหลายเป็นสิ่งสมมติ ความยึดติด ความมีตัวตน จึงจะค่อยๆหายไป

… ตอนที่ ๑๕๔ ไม่ให้ยึดติดครูบาอาจารย์

สอนไม่ให้ยึดติดในครูอาจารย์อย่างไร ไม่ให้ศิษย์เดินหลงทาง

ความยึดติดเป็นเหตุนำมาซึ่งความทุกข์ การทำหน้าครูอาจารย์ เปรียบเป็นเช่นผู้บอกทาง บอกแล้วให้แล้วกันไป จะเดินตามทางที่บอกหรือไม่ ให้ปล่อยวาง การที่จะเดินสู่ความพ้นทุกข์ได้ ต้องรู้จักปล่อยวางในทุกสิ่ง แต่ต้องรู้จักหน้าที่ มีความกตัญญู กตเวทีต่อผู้มีพระคุณ ถึงจะเป็นความดี เป็นคนดีที่สมบูรณ์ เป็นคนดีอย่างแท้จริง

ตอนที่ ๒๒ การถอดถอนความยึดติดบุคคล สิ่งของอันเป็นที่รัก ล้วนมีมา แล้วจากไป ตามเหตุตามปัจจัยที่เปลี่ยนไป จึงควรปล่อยวาง ละความยึดติดซึ่งกันและกันเอาไว้ แสวงหาหนทางที่ดี ที่จะทำตนให้พ้นทุกข์ แล้วค่อยกลับมา ฉุดช่วยให้บุคคลอันเป็นที่รักได้พ้นทุกข์ตาม

ตอนที่ ๑๖๐ จริงจังกับชีวิตเกินไป

ความลุ่มหลงในสิ่งทั้งหลาย จนกลายเป็นความยึดติด ยึดมั่น จริงจังกับชีวิต ทำให้เกิดความทุกข์ พระยาธรรมจึงทูลขอฟังธรรมจากพุทธองค์ เพื่อสลายความยึดติด ให้ถึงความว่าง ปล่อยวางได้