ว่าด้วยทางสายกลาง

จริงจังในสิ่งที่ทำ ทำให้เป็นทุกข์ การละความชั่ว

หันมาสร้างความดี อย่ายึดติด หลงในความดีจนมากเกินไป

ให้ทำอย่างพอดี ให้อยู่ในทางสายกลาง

จึงจะเป็นทางที่พระพุทธองค์ชี้บอก

จึงจะเป็นทางแห่งความพ้นทุกข์

ทางสายกลาง เป็นทางดำเนินของผู้ที่ปรารถนาความพ้นทุกข์

ทางสายนี้จะไม่ตึงเครียดจนเกินไป จะไม่ย่อหย่อนไปในทางใด

พอใจตามสภาวธรรมที่มีอยู่ เป็นอยู่ ตามธรรมะ ที่ได้จัดสรรไว้

ไม่ปรุงแต่งเกินพอดี ไม่ปล่อยจิตปล่อยใจไปในทาง ลุ่มหลง ยึดติด

ทำใจว่างๆ เห็น รู้ ไม่ยึดถือไว้ มีสัญญา เหมือนไม่มีสัญญา

อยู่เหมือนไม่อยู่ เป็นเหมือนไม่เป็น เห็นเหมือนไม่เห็น รู้เหมือนไม่รู้

ที่เหลืออยู่มีหน้าที่แค่บอกทาง

ความทุกข์เกิดจาก ความไม่สบายกายสบายใจ

เหตุมาจากความอยากทั้งหลาย

ทางที่ดับทุกข์ได้ ต้องละส่วนสุดสองอย่าง ไม่ข้องเกี่ยวกับ

การฝึกปฏิบัติที่เคร่งเครียด จนเกิดทุกข์ทางกายทางใจ

ไม่ฝึกแบบย่อหย่อน ติดในกามสุข จนเป็นทาสแห่งความอยาก

ความหลง ความยึดติดในสิ่งทั้งหลาย

ให้เดินทางสายกลาง ทำใจให้เป็นสุข

เห็นทุกสิ่งไม่เที่ยง มีขึ้น ตั้งอยู่และดับไป

ไม่ขวนขวายทำสิ่งใด จนสร้างกรรมเบียดผู้อื่น แม้แต่ตนเอง

ความพ้นทุกข์ จะมาเข้าเยือนเรา ในไม่ช้าไม่นาน

ดวงจิตมีที่มาต่างกัน การเดินทางของดวงจิตจึงแตกต่างกันออกไป

เส้นทางจึงมีหลายเส้นทาง มีหลายตรอกซอกซอย ไม่เหมือนกัน

กาลเวลาเปลี่ยนไป เส้นทางจึงมีใหม่เพิ่มขึ้น

แผนที่สำหรับนำทางสู่ความพ้นทุกข์ จึงมีหลายแบบ

แต่ก็อยู่ในกรอบของ ศีล ธรรม สมาธิ ปัญญา

ทางนี้จึงเป็นทางสายกลาง ทางแห่งความพ้นทุกข์ อย่างแท้จริง

การกระทำทั้งหลาย จะคิด จะพูด จะทำสิ่งใดในการดำรงชีวิต

ให้ยึดหลัก พอดี ให้มีความเป็นกลาง ตามเหตุตามปัจจัย

ไม่ให้ตึง ไม่ให้หย่อน ในด้านใดด้านหนึ่ง ให้เบียดเบียนตนเอง และผู้อื่น ทางสายกลาง คือสายที่ปลอดภัย เดินทางสบาย

เข้าถึงความพ้นทุกข์ได้เร็วที่สุด

การดำเนินทางสายกลาง วางใจวางจิตให้เป็นกลางๆ

อย่าเชื่อสิ่งใดจนเกินความพอดี อย่าทำสิ่งใดจนขาดการพิจารณา

คิดสิ่งใด ทำสิ่งใดให้อยู่ในความเป็นกลาง พอดีไม่มากไม่น้อยจนเกินไป

การเดินทางเพื่อมุ่งสู่พระนิพพาน มีศีลเป็นกฎ เป็นกติกาจราจร

มีธรรมเป็นแผนที่ มีสมาธิเป็นกำลัง

มีปัญญาไว้พิจารณาให้เห็นตามความเป็นจริง

ในสิ่งที่ไม่เที่ยงแท้ที่มาหลอกตาลวงใจ

จะสำเร็จหลุดพ้นได้หรือไม่ ขึ้นอยู่กับศีล ธรรม สมาธิ และปัญญา