ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ-ΝΕΟΙ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ-ΝΕΟΙ

ΑΡΧΙΚΗ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

ΜΑΛΩΝΕΤΕ; ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΓΩΓΗ

ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟΝ ΓΑΜΟ ΤΟΥ

ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

ΠΑΙΔΙΑ-ΝΕΟΙ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ:ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ (ΑΠΟ ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ "Η ΔΡΑΣΗ ΜΑΣ")

Ή θέση της γυναίκας είναι στο σπίτι

«Ή θέση της γυναίκας είναι στο σπίτι. Παράξενα λόγια, όταν βγαίνουν από το στόμα μιας από τις σπουδαιότερες φεμι­νίστριες. Ύστερα όμως από δέκα χρόνια αγώνων γιά τα δικαιώματα της γυναίκας, ή Έριν Πίζεϊ κατέληξε σε αυτό τό εκπληκτικό συμπέρασμα: οι γυναίκες πρέ­πει νά μένουν στο σπίτι νά φροντίζουν τα παιδιά, και οι άνδρες νά δουλεύουν έξω.

Οι εκπλήξεις δεν σταματούν εδώ. Ή Πίζεϊ πιστεύει επίσης ότι ή απουσία των εργαζόμενων μητέρων από τό σπίτι κά­νει κακό στην ανατροφή των παιδιών τους. Ή Πίζεϊ διατύπωσε τις απόψεις της σε ένα νέο ντοκιμαντέρ τού BBC2 γιά τα προβλήματα των εργαζόμενων μητέρων. "Νομίζω πώς ο παραδοσιακός τρόπος με τόν όποίο λειτουργούσε ή οικογένεια άντεξε μία χαρά χιλιάδες χρόνια. Αυτό πού βλέπω σήμερα μπροστά μου είναι άνδρες πού τούς έχουν στερή­σει τόν ρόλο τους και γυναίκες χαμέ­νες, επειδή είναι υποχρεωμένες νά δου­λεύουν όλη μέρα. Δεν έχουν επιλογή. Δεν υπάρχει σωστή παιδική φροντίδα και όταν τα παιδιά επιστρέφουν στο σπίτι, δεν βρί­σκουν κανέναν εκεί". Σήμερα πια, ή Έριν Πίζεϊ πιστεύει πώς ή ιδέα πού είχε γοητεύ­σει κάποτε πολλές γυναίκες, ότι δηλαδή θα μπορούσαν νά τα έχουν όλα, σπίτι, παιδιά, δουλειά, καριέρα, δεν ήταν παρά ένας μύ­θος. Και προσθέτει: "Δεν νομίζω πώς κατα­φέραμε νά προβλέψουμε πού θα κατέληγε αύτή ή "ελευθερία επιλογής". Έγινε φυλακή γιά πολλές γυναίκες. Στην πραγματικότητα, δεν έχουν επιλογή. Είναι αναγκασμένες νά δουλεύουν σκληρά. Και αυτό πού βλέπω σήμερα μπροστά μου είναι μία εξουθενωμένη γενιά γυναικών πού πασχίζουν κα­θημερινά νά τα κάνουν όλα"».

Λόγια πραγματικά εκπληκτικά από τήν πρωτοπόρο τού φεμινιστικού κινήματος στην Αγγλία, ή όποία έγινε παγκόσμια γνωστή από τις πρωτοβουλίες και τις επαναστατικές κινήσεις της τη δεκαετία τού 1970. Άλλά είχε τήν τόλμη και τήν ειλικρίνεια νά αναγνωρίσει τό μεγάλο λάθος τού κινήματος εκείνου, ένα λάθος πού διέλυ­σε τήν οικογένεια, κατέστρεψε τόν γάμο, αρρώστησε αθεράπευτα σχεδόν τα παιδιά, με αποτέλεσμα νά γεμίζει όλο και περισ­σότερο ή κοινωνία μας με προβληματικά παιδιά πού θα γίνουν ακόμη προβληματι­κότεροι γονείς στο μέλλον.

Είναι τραγικό δε τό ότι φαίνεται μάλλον αδύνατο πλέον νά υπάρξει κάποια εντυπωσιακή αλλαγή στο ζήτημα αυτό. Ποίος θα ακούσει τη μετανοημένη φωνή της Πίζεϊ; Οι πολιτικοί μας, πού άφρονες νομοθετούν τη διάλυση της οικογένειας; 'Ας τό σκεφτούν τουλάχιστον οι ίδιοι οι γονείς και ας λάβουν τις ανάλογες αποφάσεις. Γιά τό καλό των παιδιών τους και όλης της κοινωνίας μας.(Από τον "ΣΩΤΗΡΑ")

ΙΣΟΤΗΤΑ

ΙΣΟΤΗΤΑ των δύο φύλων... Ίσα δικαιώματα στις γυναίκες... Ίση εκπροσώπηση... » Και από την άλλη μεριά ή διαφημιστική διαπόμπευση, ή υποτίμηση, ό ευτελισμός της γυναίκας από τα τη­λεοπτικά κανάλια. Την προβάλλουν και την προσβάλ­λουν, τίποτε περισσότερο από διαφημιστικό προϊόν για την προσέλκυση πελατείας από κρέμες και απορ­ρυπαντικά ώς αυτοκίνητα πολυτελείας.Δυστυχώς όλοι αυτοί αντλούν από το περιεχό­μενο της καρδιάς τους και αυτό μονάχα προβάλλουν. Τα λάγνα μάτια τους βλέπουν αισθησιακά προϊόντα και όχι όμορφες ψυχές, λεπτές καρδιές, αφοσιωμέ­νες υπάρξεις, γυναίκες προσωπικότητες. Γι' αυτούς αξία έχει μόνο ή αφηνιασμένη σάρκα, όχι ή αγνότη­τα τού σώματος, ή τρυφερότητα της καρδιάς, τα ιερά αισθήματα, το πνεύμα της θυσίας. Οι παρωπίδες τού πάθους τους κλείνουν το οπτικό πεδίο και δεν τους αφήνουν να διακρίνουν ένα ολόκληρο κόσμο ιερής ευαισθησίας και προσφοράς, γεμάτο ηθικό μεγαλείο.

Δεν υπάρχει γι' αυτούς ή γυναίκα-μητέρα με την ασύλληπτη αποστολή της. Ή γυναίκα τής θυσίας και τής αυταπαρνήσεως πού ξαγρυπνάει στο λίκνο τού σπλάχνου της. Αυτή πού λικνίζοντας το ύπομονητικά, λικνίζει το μέλλον τού πολιτισμού. Ή αναμμένη λαμπάδα στο βωμό τού καθήκοντος. Ασυγκίνητοι μπροστά σε τέτοια ιερά συμπλέγματα πού εμπνέουν τις μεγάλες ψυχές και δημιουργούν τα αριστουργή­ματα τής τέχνης και δίνουν νόημα και περιεχόμενο στην πεζότητα τής ζωής.Δεν υπάρχει γι' αυτούς ή αφοσιωμένη και πιστή γυναίκα-σύζυγος, ή βασίλισσα τού σπιτιού, ή ιέρεια τής οικογενειακής εστίας. Καμιά αξία δεν έχει, αφού ό γάμος δεν είναι τίποτε περισσότερο από εμπορική επιχείρηση πού διαλύεται, όταν βαρεθεί ό ένας τον άλλο. Παντρεύονται για να χωρίσουν και χωρίζουν για να ξαναπαντρευτούν.

Δεν υπάρχει γι' αυτούς ή γυναίκα-αδελφή, ό φύλακας άγγελος των πιο μικρών αδελφών. 'Ο κα­λός φίλος πού τούς παραστέκεται στις δυσκολίες, στις ανησυχίες, στα καθημερινά προβλήματα. Ή μεγάλη αδελφή πού δεν διστάζει, όταν οι περιστάσεις το απαιτούν, να γίνει μητέρα και πατέρας για την οικο­γένεια. Βαδίζει με το κεφάλι ψηλά και δίνει το φω­τεινό παράδειγμα στα ερευνητικά παιδικά μάτια. Κάποτε θυσιάζει και το μέλλον της για τούς ανήμ­πορους γονείς και τα μικρότερα αδέλφια της.Δεν υπάρχει γι' αυτούς ή γυναίκα-νοσηλεύτρια πού ξαγρυπνάει με αυταπάρνηση στο προσκέφαλο τού άρρωστου, για να τού συμπαρασταθεί με περισ­σή αγάπη και τον ανακούφιση από τούς οδυνηρούς πόνους. Ή νοσηλεύτρια πού στο πρόσωπο κάθε ασθε­νούς βλέπει τον ίδιο τον Χριστό.

Στα νυχτερινά κέντρα πού συχνάζουν, στις φω­τισμένες πίστες ή στις «γέφυρες ομορφιάς» δεν γνώ­ρισαν γυναίκες. Συνάντησαν μόνο κάποιες τιτλοφορεμένες κουφότητες με το τσιγάρο και το ποτό στο στόμα, το κενό στην ψυχή, την αγωνία στην καρδιά.Ή σκέψη τους δεν μπορεί να φθάσει και σ' ένα άλλο τύπο προσωπικότητας, πού διατηρεί την κα­θαρότητα τής ψυχής, την αγνότητα τού σώματος, πού πιστεύει σε ιδανικά, στις αξίες τού πνεύματος - στον αυτοσεβασμό, στην αξιοπρέπεια, στην εντιμότητα, στην αγάπη - και αγωνίζεται γι' αυτές και μάχεται εναντίον τής φθοράς. Σ' εκείνες τις ακτινοβόλες μορ­φές πού δεν έχουν για πρότυπο τους ύποπτους νυ­κτερινούς τύπους, αλλά τις ηρωίδες τής πίστεως, τις κοινωνικές έργάτιδες τής αγάπης και ιδιαίτερα την φωτεινή μορφή τής αγνής κόρης τής Ναζαρέτ, τής Ύπεραγίας Θεοτόκου.

Οι αληθινές γυναίκες, γεμάτες όχι από τον εαυ­τό τους, αλλά από την ομορφιά τής προσφοράς, ζουν το πλήρωμα τής πηγαίας αγάπης, τής αληθινής χα­ράς. Με την πίστη τού Χριστού διαμορφώνουν το πνεύμα τους, τροφοδοτούν την καρδιά τους, ανα­πτύσσουν τον συναισθηματικό τους πλούτο, γιγαντώνουν την θέληση τους και στέφονται με γενναιότητα μπροστά στη ζωή και στα προβλήματα της. Έχουν πίστη και σταθερότητα στις αρχές τους και δεν γνω­ρίζουν υποχωρήσεις, αβαρίες και παραχωρήσεις για φτηνά ανταλλάγματα. Αυτόν τον τύπο τής αληθινής γυναίκας -και όχι τα ψεύτικα υποκατάστατα- θα έπρεπε να προβάλλουν και τα Μ.Μ.Ε, για να ανέβη επιτέλους και ή πνευματική στάθμη τής κοινωνίας μας. (Από την"ΖΩΗ")

ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΩΡΑΙΑ Η ΩΡΑΙΟΣ

Ή αγάπη του ωραίου

Ποίος δεν αγαπά νά είναι ωραίος; Την ωραιό­τητα αγαπούν όλοι, ιδίως οι γυναίκες. Αυτές αρέσκονται νά ονομάζονται το «ώραίον φύλον», ή δε μεγαλύτερα προσβολή, πού ημπο­ρεί νά κάνη κανείς εις μίαν φιλάρεσκη γυναίκα είναι νά πει «είσαι άσχημη». Αύτη δε ή επιθυμία για νά παρουσιάζεται ωραία κάνει τη γυναίκα ώστε νά τρώει ώρες ολόκληρες εμπρός εις τον καθρέπτη, νά κτενίζει τα μαλλιά της κατά δια­φόρους τρόπους, νά ντύνεται με την καλύτερη ενδυμασία, νά συμμορφώνεται προς κάθε ίδιοτροπία της θεάς μόδας, νά αγοράζει τα ακριβότερα κραγιόν και έτσι μυριοστολισμένη και μυριοβαμμένη νά παρουσιάζεται εμπρός εις το κοινό και νά μάς λέει «Με βλέπετε; Είμαι ωραία. Θαυμάσατε με! Χει­ροκροτήσατε με!».

Άλλά οι ωραίοι και οι ωραίες είναι λίγοι. Και όσον εκφυλίζονται οι κοινωνίες, τόσον ή ώραιότης, ή οποία ως άνθος του ουρανού έλαμπε άλλοτε εις τα πρόσωπα ανδρών και γυναικών, συνεχώς εκλείπει και ή ασχήμια θριαμβεύει. Τώρα υποθέσατε ότι σε βουνό άνεκαλύφθη κά­ποια πηγή, μα τι πηγή! Θαυματουργική! Όποιος πλυθεί εις το ολοκάθαρο νερό της πηγής αυτής όχι απλώς καθαρίζεται, άλλά και ο ασχη­μότερος γίνεται ωραίος, άγαλμα ωραιότητας. Και εάν τώρα το ραδιόφωνο έπαιρνε την είδηση αυτή και την μετέδιδε εις την άνθρωπότητα, ω! Τότε από τα πέρατα του κό­σμου εκατομμύρια άνθρωποι θα ξεκινούσαν ευχαρίστως, θα υποβάλοντο σε κάθε ταλαιπωρία και έξοδο, για να φθάσουν το ταχύτερο στην την θαυματουργική πηγή, νά νιφτούν και νά γίνουν υγιείς, ωραίοι!

Ή αξία της σωματικής ωραιότητας

Ωραία! Άλλ' έχει τόση άξια ή σωματική ωραιότητα; Δεν μαραίνε­ται εύκολα όπως τα ρόδα του Μαΐου; Δεν έρχεται ο θάνατος, που μεταβάλλει σε κοπριά ό,τι προ ολίγου προκαλούσε τον θαυμασμό; Έπειτα δεν γνωρίζετε, ότι ή ωραιότητα αύτη είναι πειρασμός, που χρη­σιμοποιεί τις περισσότερες φοράς ο Εωσφόρος, την χρησιμοποιεί ως ένα μαγνήτη καταστροφής, δα­κρύων και πένθους; Δεν διαβάσατε ποτέ, ότι μία πλουσιότατη και περίφημος πόλη, ή Τροία, κατεστράφη εκ θεμελίων, οι κάτοικοί της 180 χιλιάδες έσφάγησαν αγρίως εξ αφορμής μιας ωραίας γυ­ναίκας, τής Ελένης, την οποίαν άρπαξε από τα ανάκτορα τής Σπάρτης ο ασελγής Πάρις; Δεν ακούσατε ποτέ, ότι βασιλείς έχα­σαν τους θρόνους τους από τα κάλ­λη διεφθαρμένων γυναικών; Και εάν δεν θέλετε ν' ανοίξετε την ιστορία, δεν ρίπτετε ένα βλέμμα εις την γειτονία σας, εις την πόλη σας, για νά δείτε τόσα και τόσα οικογε­νειακά δράματα, που αφορμή είχαν μίαν ωραία γυναίκα, ή οποία εις μίαν διεφθαρμένη κοι­νωνία έχει καταντήσει το μήλον τής έριδος;

"Ω! Δεν το μάθαμε. Ή σωμα­τική ωραιότητα, εάν δεν συνοδεύεται από ψυχική ωραιότητα, όχι μόνον χάνει την αξία της, άλλά γίνεται ένα από τα πλέον επικίνδυνα πράγμα­τα, ένας πραγματικός δυναμίτης του Διαβόλου. Και γι' αυτό πόσον ευτυχής θα ήταν ή ανθρωπότητα, εάν έστρεφε την προσοχή της εις το πώς θα εξωραΐσει τον ψυχικό κόσμο, πώς δηλαδή τα διάφορα ελαττώματα, που έχει κάθε άνθρω­πος και ασχημίζουν την ψυχή και την κάνουν νά παρουσιάζεται με μορφή τερατώδη, θηριώδη, θα εξαλειφθούν.

Ινστιτούτο ψυχικής καλλονής

Άλλά, δόξα τω θεώ. Υπάρχει το «ινστιτούτο τής ψυχικής καλ­λονής», υπάρχει το μέσον τής εξωραίσεως του εσωτερικού μας κό­σμου. Υπάρχει ή μυστηριώδης πη­γή, περί τής οποίας παραβολικώς μιλήσαμε ανωτέρω. Αυτή ή πη­γή, που κάνει τις ψυχές ωραίες, τόσον ωραίες, ώστε νά θαυμάζουν και άγγελοι ακόμη, αυτή ή πηγή τρέχει τώρα είκοσι αιώνες^- τρέχει από την πλαγία ενός λόφου· ανα­βλύζει από την οπή, την οποίαν άνοιξε εις τον βραχώδη λόφο του Γολγοθά ο τίμιος σταυρός του Σωτήρος Χριστού.

Αδελφέ μου συναμαρτωλέ! Πι­στεύεις, ότι ο Χριστός είναι ο Θεός, ο Σωτήρα σου, ο όποιος άπλωσε τα πανάγιά του χέρια επάνω εις το ξύλο του σταυρού για σένα; Πιστεύ­εις, ότι το αίμα του Υιού του Θεού καθαρίζει ημάς από πάσης αμαρ­τίας; Εάν ναι, μη αναβάλεις ούτε μία ημέρα, τώρα μάλιστα, πού για μία ακόμη φορά διανύεις την περίοδο της Μ. Τεσσαρακοστής, λάβε την αγία απόφαση. Προχώ­ρησε όπως ή όσία Μαρία ή αιγύ­πτια, προχώρησε προς τον τίμιο σταυρόν. Μετανόησε, κλάψε, πέν­θησε. Γονάτισε εμπρός εις τον πνευματικόν πατέρα, έξομολογήσου όλα σου τα αμαρτήματα, και τότε βρήκες την θαυματουργική πηγή. Και εάν τα αμαρτήματα σου είναι πολλά, μεγάλα, μη φοβηθείς. Αράπης εάν είσαι εις την ψυχή, μη διστάσεις. Διότι εις το ιερό αυτό μυστήριο της εξομολογήσεως, το όποιον έχει την ανεξάντλητη φλέ­βα εις τον Γολγοθά, θα γίνει το θαύμα. Θα πλυθείς και θα βγεις λου­σμένος, καθαρισμένος, λευκός σαν χιόνι, λαμπρός σαν ήλιος, πράος σαν άγγελος.

Ώ! Εάν είχαμε ψυχικά μάτια,τότε έξω από την θύραν του εξομο­λογητηρίου, όπου εξομολογεί τις ψυχές ο ταπεινότερος ιερεύς της Όρθοδόξου Εκκλησίας, θα βλέπαμε το θαύμα, θα βλέπαμε τον άγγελο της μετανοίας νά περιμένει τον άνθρωπο, πού εξομολογήθηκε είλικρινώς τις αμαρτίες του και ή ψυχή του ακτινοβολεί γύρω του το φως τής θείας χάριτος, νά προσκαλεί αγγέλους και ανθρώπους, και δείχνοντας την μετανοήσασα ψυχή νά λέει· Ελάτε νά θαυμάσε­τε! Βλέπετε; Αύτη ή ψυχή, πού εξέρχεται την στιγμή αυτή από το ιερόν εξομολογητήριο, ήταν πριν εισέλθει άσχημη, μαύρη, απαίσια. Και τώρα έγινε ωραία, λευκή, λαμπρή, έπλύθη μέσα είς τήν θαυματουργική πηγή της με­τανοίας. Ποίος άγγελος τώρα θα ψάλει την ωραιότητα τής καθορισθείσης αυτής ψυχής, μίαν ωραιό­τητα, ή οποία θα θάλλει αιωνίως;

(Aπό τον "ΣΤΑΥΡΟ")(Από το βιβλίο του πρ. Φλωρίνης Αύγουστίνου «Φλογέρα Α'», σελ. 61 -63).

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ