ΚΥΡΙΑΚΗ - ΗΜΕΡΑ ΚΥΡΙΟΥ

ΠΩΣ ΠΕΡΝΑΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΑΣ;

«Ήν διδάσκων ό Ιησούς έν μια των συναγωγών έν τοις σάββασι».

Ό Κύριος δεν παρέλειπε ποτέ να πηγαίνη στη συναγωγή τό σάββατο πού ήταν ή σπουδαιότερη μέρα της εβδομάδος για τούς Ιουδαίους. Ήθε­λε μέ αυτό νά τούς διδάξη, ότι είναι ανάγκη την ήμερα αύτη νά την ζουν μέ διαφορετικό τρόπο. Όχι όπως τις άλλες ήμερες.

Επειδή όμως ή Κυριακή της Και­νής Διαθήκης αντικατέστησε τό Σάβ­βατο της Παλαιάς Διαθήκης, είναι φανερό, ότι οί Χριστιανοί οφείλουν νά διακρίνουν την «κλητή και αγία ημέ­ρα» τής Κυριακής και νά την ζουν μέ ένα ξεχωριστό και ιδιαίτερο τρόπο.

ΣΑΝ ΚΥΡΙΟΙ!

Ας προσέξουμε κάπως ιδιαίτερα τή ζωή και τό παράδειγμα του Κυρίου, όπως περιγράφεται στο σημερινό Ευ­αγγέλιο. Ό Ιησούς, όπως συνήθιζε, ζή μέ ένα άγιο τρόπο τήν πιο ιερή ήμερα τής εβδομάδος, τό Σάββατο. Πηγαί­νει στήν συναγωγή, δηλαδή τον τόπο τής κοινής προσευχής. Εκεί μελετάει και διδάσκει στον λαό τον νόμο του Θεού. Ακόμη, ευεργετεί μιαν άρρω­στη γυναίκα, πού δεκαοκτώ ολόκλη­ρα χρόνια υπέφερε πολύ. Ό Κύριος γεμίζει τήν ήμερα αυτή, όπως και όλες τις ήμερες τής επίγειας ζωής του, μέ έργα καλά και ευλογημένα. Αυτά απο­τελούν ένα θετικό τρόπο ζωής.

Έτσι πρέπει νά περνούν και οί Χριστιανοί τήν Κυριακή τους. Να προσφέρουν κάτι καλό και άγιο κατ αρχάς στον ίδιο τον εαυτό τους. Την ήμερα, πού είναι «βασιλίς και κυρία» νά γίνωνται και αυτοί «βασιλείς» και «κύριοι», μέ τήν αγιογραφική έννοια. Νά ένώνωνται δηλαδή μέ τον βασιλιά Χριστό. Νά ανυψώνουν τήν ψυχή τους προς τον Κύριο Ιησού. Τι ωραιότερη και θετικώτερη βοήθεια, γιά τον κα­θένα μας, άπό τό νά εκκλησιάζεται και νά αποθέτη τά βάρη των διάφορων προβλημάτων και φροντίδων, κάθε Κυριακή, στήν αγαθή πρόνοια του Κυρίου! Τότε, άπό «συγκύπτων» ορθώνεται και ό αέρας τής πίστεως και τής ελπίδος πού γεμίζει τά στήθη του και τήν όλη ύπαρξη του, δημιουργεί νέο κλίμα, γιά τήν αντιμετώπιση τής ζωής. Ειρηνικός φεύγει άπό τήν Εκ­κλησία και είναι έτοιμος νά προσφέρη κάτι δημιουργικό και στήν οικογέ­νεια του και στο περιβάλλον του.

Πράγματι ή Κυριακή μπορεί νά γίνη κατ’ εξοχήν πνευματική ήμερα και γιά τό σπίτι μας. Πόσο έχει ανάγκη ή σύγχρονη οικογένεια άπό μιά τέτοια βοήθεια, δεν χρειάζεται νά τό τονίσου­με. Ή Κυριακή μπορεί νά τήν ζωογό­νηση, νά τήν βοηθήση. Αν οί άλλες μέρες σκορπίζουν τό σπίτι, γιατί κρα­τούν μακρυά τά μέλη του λόγω τής εργασίας τους, ή Κυριακή μπορεί νά τό ένωση. Προσφέρεται αύτη, γιά μιά οικογενειακή ευκαιρία αναπαύσεως, γιά νά συζητηθούν φλέγοντα προβλή­ματα, νά διαλυθούν ψυχρότητες και νά ξαναθερμανθούν οί ψυχές.

Και ή μεγάλη οικογένεια, πού λέγεται κοινωνία, τήν Κυριακή είναι δυνατόν νά βοηθηθή θετικά. Ό ελεύ­θερος χρόνος μας, όταν εμπνέεται και κατευθύνεται άπό τό παράδειγμα τού Κυρίου, μπορεί νά μετατροπή σέ συν­τροφιά του άρρωστου, σέ επίσκεψη τού εγκαταλελειμμένου, σέ ενίσχυση μιας αδύνατης ψυχής.

Είναι όμως πολύ συνηθισμένο οί άνθρωποι νά περνούν τήν Κυριακή τους

ΣΑΝ ΔΟΥΛΟΙ!

Πολλοί δυστυχώς γεμίζουν τήν ήμερα αύτη μέ άθλια και εξευτελιστικά έργα. Ή Κυριακή γιά πολλούς είναι ή μέρα κατά τήν οποία νομίζουν ότι μπορούν νά κάνουν κάθε πράξη χα­μηλή, πού και τον άνθρωπο υποβιβά­ζει και τήν κοινωνία γκρεμίζει. Γιά τούς ανθρώπους αυτούς ή Κυριακή έπαψε νά είναι «ή ήμερα τού Κυρίου» και έγινε «ή ημέρα τής αμαρτίας!» Έτσι φθάσαμε στο σημείο ώστε ό Διά­βολος νά χαίρεται όταν έρχεται ήμερα αργίας. Τότε βρίσκει περισσότερους οπαδούς, τότε έχει τις μεγαλύτερες επιτυχίες.

Έτσι τήν Κυριακή, πολλοί «Χρι­στιανοί» άντί νά κάνουν «αγαθών έργων επίδειξιν» όπως λέει ο ιερός Χρυσόστομος, μέ χτυπητή αδιαφορία προς τήν ιερότητα τής ημέρας, πονηρά έργα καταστρώνουν και σχέδια καταχθόνια συλλαμβάνουν. Γίνονται πραγματικά δούλοι κάθε κακού και αμαρτωλού πάθους.

Ό απόστολος Παύλος θά μπορού­σε νά πή και σέ πολλούς τέτοιους ση­μερινούς «Χριστιανούς», βλέποντας τήν κυριακάτικη ζωή τους, αυτό πού είχε πει σέ μερικούς συγχρόνους του: «Ώς έν ήμερα εύσχημόνως περιπατήσωμεν μή κώμαις και μέθαις, μή κοίταις και άσελγείαις, μή έριδι και ζήλω». Δηλαδή, όπως συμπεριφέρεται κανείς τήν ήμερα πού τά βλέμματα πολλών ανθρώπων τον παρακολου­θούν, έτσι κι εμείς ας συμπεριφερθού­με μέ ευπρέπεια. Όχι μέ άσεμνα φα­γοπότια και μεθύσια ούτε μέ πράξεις αίσχρότητος και ασέλγειας, ούτε μέ φιλονικείες και ζηλοτυπίες. Ό Κύριος μας δωρίζει τήν ήμερα αυτή γιά νά τή χαρούμε και νά αναπαυθούμε. Δέν επι­τυγχάνεται όμως αυτό παρά μόνο όταν τήν περνάμε όπως και Εκείνος. Σάν κύριοι και όχι σάν δούλοι. Έτσι ή νέα εβδομάδα θά μας βρίσκη όχι ταλαιπω­ρημένους, άλλά ανανεωμένους ψυχικά και σωματικά.(Από την "ΖΩΗ")

Εσύ τιμάς την Κυριακή;

Θα µας δικάσουν Τούρκοι και Εβραίοι εμάς τους Χριστιανούς. Άντε στην Τουρκία Παρασκευή στα τζαμιά, άντε στην Περσία Παρασκευή στα τζαμιά' άντε κάτω στα Ιεροσόλυμα, στο Ισραήλ, στο µικρό αυτό κρατίδιο, Σάββατο ημέρα. Σάβ­βατο ημέρα τίποτα. Δεν περπατάει κανείς στους δρόμους. Αυτοκίνητο δεν περπατά­ει στους δρόμους κάτω στη Γιάφα, κάτω στις πόλεις και στα χωριά τού Ισραήλ, Μόνο δυο αυτοκίνητα κινούνται' το αυτοκίνητο µε ιδιαιτέρα σημαία της αστυνομίας, και το αυτοκίνητο των ιατρών' τίποτε άλλο. Να τολµήση να βγει αυτοκίνητο; Εδώ; Κοιτάξτε' Κυριακή είναι; Πάρτε την επόμενη µέρα την εφημερίδα' στάζει αίμα. Γιατί; Πρωί - πρωί, ενώ χτυπάνε οι καµπάνες μες' στην 'Αθήνα και µές' στη Θεσσαλονίκη και στα χωριά, οι άνθρωποι τώρα βρή­κανε τ' αυτοκίνητα' και µπαίνουν στ' αυτο­κίνητα, και τρέχουν ιλιγγιωδώς µές' στους δρόμους' και βρίσκουν εκεί τον τάφο τους, και σκορπούν τα µέλη τού σώματος των στους µεγάλους δρόμους της Ελλάδος. Τι­µωρία Θεού είναι, τιμωρία Θεού! Σάββατο λοιπόν ημέρα λατρείας για τους Εβραίους. την ημέρα αυτή την τιμούν µέχρι σήμερον µε φανατισμό οπουδήποτε και αν ευρίσκονται, είτε στη Νέα 'Υόρκη, είτε στο Σικάγο, είτε στη Γερμάνια, είτε µές στη 'Ρωσία. Παντού οι Εβραίοι λα­τρεύουν Σάββατο το Θεό. ΕΣΥ ΤΙΜΑΣ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ;

( π.Αυγουστίνος Καντιώτης)

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ